زمانی که در مورد برخی تمرینات تناسب اندام صحبت می کنیم، همیشه صحبت های زیادی در مورد اسکات وجود دارد، اما به عنوان یک تنوع از اسکات، باید به لانژ بیشتر اشاره کرد. از منظر حرکات روزانه، حالت های اسکات تک پا بیشتر است، مانند بستن بند کفش، برداشتن وسایل و غیره. اینها اساساً حرکات تک پا هستند، در حالی که اسکات کمتر ظاهر می شود. البته اگر جایی برای نشستن نباشد و بخواهید چمباتمه بزنید تا غذا تمام شود، اگر چهره به چهره باشد، الگوی عمل اسکات است. در این زمان، می‌توانیم از «اسکات آسیایی» برای توصیف آن استفاده کنیم که شاید مناسب‌تر باشد.

بنابراین، از نظر اکشن، می توان گفت که اسکات لانژ نوعی اسکوات است، اما فوایدی دارد که اسکات نمی تواند به آن دست یابد، مانند:

وزنه های کمتر را می توان برای اهداف تمرینی بهتر استفاده کرد زیرا برای تحمل وزن بیشتر به یک پا نیاز است.

می‌توانیم بهتر تمرین کنیم، زیرا باید ثبات بدن را حفظ کنیم.

می تواند ماهیچه های پایین تنه مانند گلوتئوس ماکسیموس، داخلی و خارجی ران ها و عضلات ساق پا را به طور جامع تری تحریک کند.

بنابراین برای بیان تفاوت اسکات و لانگز چنین جمله ای وجود دارد، یعنی «ده اسکات به اندازه یک لانژ نیست». البته این یک اغراق است. هر نوع ورزش مزایا و معایبی دارد.

برای لانژ، این حرکت می تواند تمرین پا یا تمرین باسن باشد. بین این دو چه فرقی هست؟ این سوالی است که در ادامه مورد بحث قرار می گیرد.

آیا لانژ برای باسن یا پا مفید است؟

وقتی صحبت از هدف تمرینی اسکات لانژ می شود، برای بسیاری از دوستان این سوال پیش می آید که آیا این عمل برای تمرین باسن است یا پاها، در واقع هدف تحریک اصلی بسته به روش تمرین متفاوت خواهد بود. برای لانژ دو حرکت وجود دارد. حالت، یکی بر اساس سرینی ماکسیموس، و دیگری بر اساس چهار سر ران است.

1. تمرینات مبتنی بر گلوت

اگر می خواهید با این عمل عضلات گلوتئال را تمرین دهید و تحریک عضلات ساق پا را کاهش دهید، باید نحوه حرکت را به درستی تغییر دهید. نکات اساسی به شرح زیر است:

بایستید و پاهایتان را عقب و جلو نگه دارید.هنگام چمباتمه زدن، فاصله بین پاهای بالایی و پایینی شما عمودی یا کمی بیشتر است، بالاتنه شما به جلو خم شده، ستون فقرات شما خنثی نگه داشته می شود و به زمین نگاه می کنید.

بدن را ثابت نگه دارید، هسته را در تمام مراحل سفت نگه دارید، ریتم را کنترل کنید و زانوها را به آرامی خم کنید و اسکات بزنید، به تنظیم مرکز ثقل توجه کنید، اجازه دهید مرکز ثقل روی پاشنه جلو بیفتد و ساق پا عمود باشد. به زمین

در این زمان، مرکز ثقل عمدتاً روی پای جلو می افتد، پای جلو حدود 90٪ وزن را تحمل می کند و پاهای عقب عمدتاً نقش پشتیبانی را ایفا می کنند.

2. تمریناتی که بر روی عضله چهار سر ران تمرکز دارند

بایستید، پاها را به جلو و عقب، بالاتنه صاف، پشت صاف، تنه محکم، مستقیم به جلو نگاه کنید

بدن خود را ثابت نگه دارید، هسته بدن خود را همیشه سفت نگه دارید، زانوهای خود را خم کنید و به حالت چمباتمه بنشینید تا پای عقب شما در ارتفاع پاشنه قرار گیرد، سپس بایستید تا بدن شما عمودی باشد.

توجه داشته باشید که مرکز ثقل را طوری تنظیم کنید که مرکز ثقل در وسط بدن یعنی مرکز پا قرار گیرد.

البته این دو حالت حرکتی در تغییرات مختلفی مانند اسکات لانژ به جلو یا عقب، اسکات لانژ پیاده روی، اسکات لانژ جلوی پا، اسکات تک پا بلغاری و غیره سازگار خواهند بود، بنابراین اسکات لانژ یک تمرین است. برای تمرین عضلات سرینی یا پاهای خود، باید تنظیماتی را انجام دهید که بر اساس اهداف و ترجیحات تمرینی شما مناسب باشد. البته مهم نیست که چگونه آن را تنظیم کنید، باید از خطاهای مربوطه جلوگیری کنید و آن را به طور معمول تکمیل کنید.

خلاصه: در مقایسه با اسکوات، اسکات لانژ مزایای خاص خود را دارد، اما هر چقدر هم که یک حرکت خوب باشد، باید به خوبی انجام شود. این مقدمه برای بهبود کارایی تمرین و جلوگیری از آسیب است. علاوه بر این، در مورد محل تمرین لانژ، باید با هدف تمرینی خود تنظیم کنید. البته، اگر در طول فرآیند تنظیم احساس بدی داشتید، می توانید آن را به آرامی امتحان کنید یا به جای آن حرکت دیگری را برای انجام آن انتخاب کنید.