روش صحیح پدال زدن در دوچرخه سواری نه تنها می تواند عضلات بدن را تنظیم کند، بلکه از زانوها نیز محافظت می کند. روش های پدال زدن دوچرخه سواری شامل سه روش پرکاربرد است که در زیر برای همه توضیح داده شده است.

روش صحیح پدال زدن در دوچرخه سواری

1. روش رکاب زدن آزاد

در حال حاضر برخی از ورزشکاران نخبه بیشتر از روش رکاب زدن آزاد استفاده می کنند. این نحوه رکاب زدن به این معنی است که در حین چرخش پا، زاویه مفصل مچ پا با توجه به قسمت های مختلف پا تغییر می کند. پدال های آزاد با مکانیک مطابقت دارند. جهت نیرو مطابق با مماس دایره ای است که هنگام چرخش پدال ایجاد می شود، که دامنه حرکت مفصل زانو و ران را کاهش می دهد، که برای افزایش فرکانس پدال مفید است، به طور طبیعی از ناحیه بحرانی عبور می کند و کاهش می یابد. زاویه مرده عضلات ران نیز می توانند نسبتاً شل شوند. اما تسلط بر این روش پدال زدن دشوارتر است.

2. روش پله پا

ویژگی پدال ها این است که انگشتان پا در تمام طول چرخش پدال پایین می مانند. این روش دارای دامنه حرکتی کمی از مفصل مچ پا است که برای افزایش فرکانس مساعد است و تسلط بر آن آسان است، اما عضلات پا همیشه در حالت تنش هستند که برای عبور طبیعی منطقه بحرانی مساعد نیست.

3. روش پله پاشنه پا

روش رکاب زدن پاشنه پا به این صورت است که انگشتان پا کمی به سمت بالا و پاشنه ها 8 تا 15 درجه به سمت پایین هستند. این روش به ندرت در دوچرخه سواری معمولی استفاده می شود، اما تنها تعداد کمی از افراد از روش پاشنه به پاشنه برای تنظیمات انتقالی در طول دوچرخه سواری استفاده می کنند. روش پدال زدن زیر. مشخصه آن این است که عضلات در مدت زمان کوتاهی حالت فعالیت را تغییر می دهند، استراحت کوتاهی می کنند و به هدف بازگرداندن عضلات طبیعی دست می یابند.