اخیراً تعدادی از کشورهای جنوب شرقی آسیا از جمله فیلیپین، سنگاپور، ویتنام، میانمار و مالزی شیوع تب دنگی را گزارش کرده اند.

اداره کل گمرک رسماً یادآوری کرد که شیوع تب دنگی اخیراً در بسیاری از کشورها رخ داده است و به عموم مردم یادآور شد که نسبت به شیوع تب دنگی هوشیار باشند.

تب دنگی یک بیماری عفونی حاد ناشی از پشه است که توسط ویروس دنگی ایجاد می شود که عمدتاً از طریق نیش Aedes aegypti و Aedes albopictus منتقل می شود. در حال حاضر هیچ داروی موثری وجود ندارد، بنابراین باید هوشیار باشیم.

تب دنگی چگونه منتقل می شود؟

ویروس دنگی به طور گسترده در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری، بیشتر در فصل های بارانی تابستان و پاییز شیوع دارد.

جمعیت عموماً حساس هستند.ویروس شناخته شده کنونی به 4 سروتیپ تقسیم می شود که می تواند بدن انسان را آلوده کرده و باعث تب دنگی یا تب خونریزی دهنده دنگی شود. عفونت با ویروس نوع 2 می تواند باعث بیماری شدید و میزان مرگ و میر بیشتر از سایر انواع دنگی شود.

پس از عفونت، مصونیت نسبت به همان نوع ویروس را می‌توان برای سال‌ها حفظ کرد، اما مصونیت نسبت به ویروس هتروتیپ را می‌توان برای مدت کوتاهی حفظ کرد و نمی‌تواند محافظت مؤثری ایجاد کند.

به طور کلی پیش آگهی تب دنگی خوب است.در دوره اپیدمی بیماران مبتلا به بیماری خفیف و عفونت نهفته اصلی ترین موارد هستند.بیشتر موارد مرگ و میر شدید است.علت اصلی مرگ نارسایی تنفسی مرکزی و مورد مرگ و میر است. نرخ حدود 3/10000 است.

تب خونریزی دهنده دنگی یک نوع جدی از تب دنگی است. شروع آن شبیه تب معمولی تب دنگی است. پس از 2 تا 5 روز تب، وضعیت به طور ناگهانی بدتر می شود، با خونریزی شدید در چندین اندام و شوک. میزان مرگ و میر بالایی دارد. و در کودکان شایع تر است.

تفاوت بین تب دنگی و آنفولانزا چیست؟

تظاهرات معمول تب دنگی تب است، همراه با "سه قرمزی و سه درد" ("سه قرمز" عبارتند از برافروختگی، قرمزی چشم، و بثورات پوستی در تنه و اندام ها؛ "سه درد" سردرد، درد مداری، و عضله و درد مفاصل).

عفونت با تب دنگی و آنفولانزا علائمی شبیه تب، آبریزش بینی، احتقان بینی، گلودرد، سردرد، خستگی و غیره دارد.

عفونت با تب دنگی علائم معمولی مانند برافروختگی، قرمزی چشم، بثورات روی تنه و اندام‌ها، علائم تنفسی نسبتاً خفیف و درد نسبتاً واضح عضلانی و مفاصل دارد.

اگر علائم مشکوک به تب دنگی دارید، توصیه می شود در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. اگر نیم ماه قبل از شروع بیماری سابقه فعالیت در مناطق آندمیک دانگ دارید، لطفاً به پزشک خود اطلاع دهید.

چگونه عفونت ویروس دنگی را درمان کنیم؟

هیچ درمان خاصی برای ویروس دنگی وجود ندارد و درمان حمایتی و علامتی عمدتا اتخاذ می شود.

مانند استراحت در بستر در فاز حاد، رژیم غذایی مایع یا نیمه مایع، جداسازی ضد پشه برای بیش از 5 روز و تب بیش از 24 ساعت؛

در موارد شدید شیردهی را تقویت کنید، دهان و پوست را تمیز نگه دارید و دفع مدفوع را بدون انسداد انجام دهید.در صورت تب بالا خنک کردن بدن ترجیح داده می شود.داروهای مسکن و تب بر باید با احتیاط مصرف شود.بیمارانی که زیاد عرق می کنند، استفراغ می کنند و یا اسهال دارند باید خوراکی مصرف کنند. به موقع آبرسانی کنید و کسانی که تمایل به خونریزی دارند می توانند داروهای هموستاتیک را انتخاب کنند. صبر کنید.

چگونه از عفونت دنگی جلوگیری کنیم؟

از آنجایی که هیچ واکسن بالغ ویروس دنگی در بازار وجود ندارد، پیشگیری و کنترل تب دنگی همچنان به پیشگیری و کشتن پشه ناقل Aedes (که معمولاً به عنوان Aedes variegata شناخته می شود) متکی است.

برای جلوگیری از عفونت، با پشه ها مقابله نکنید، سعی کنید از رفتن به سایه، چمن و سایر مکان های سایه دار که پشه های معمولی زندگی می کنند خودداری کنید، در صورت تمایل برای رفتن، توصیه می شود از لباس های آستین بلند و شلوارهای رنگ روشن استفاده کنید تا کاهش یابد. پوست برهنه، و طبق دستورالعمل از دافع موثر استفاده کنید. محصولات پشه (حاوی DEET، DEET و سایر مواد فعال)

به منظور جلوگیری از ورود و خروج پشه ها به میل خود، نصب درب ها، پنجره های اسکرین یا استفاده از پشه بند و سایر امکانات ضد پشه توصیه می شود.

به منظور جلوگیری از انبوه پشه‌ها، واحد یا دارایی جامعه باید کنترل پشه را استاندارد کند، از کیفیت کنترل پشه اطمینان حاصل کند و خطر انتقال ویروس دنگی را کاهش دهد. افراد همیشه می‌توانند پشه‌ها یا حشره‌کش‌های برقی را برای از بین بردن پشه‌های بالغ در اطراف خود نگه دارند. هر زمان؛

پشه ها عمدتاً از آب های راکد اطراف ما می آیند، برای جلوگیری از تولید مثل پشه توصیه می شود آب های راکد اطراف خود را به طور کامل حذف کنید.