اختلال وسواس فکری یک بیماری روانی نسبتا شایع و جدی است. در روان درمانی یا هیپنوتیزم درمانی، OCD دشوارتر از افسردگی و اضطراب است. علت اختلال وسواس فکری-عملی پیچیده است و داروها به تنهایی اغلب بی اثر هستند یا به سختی می توان به نتایج رضایت بخش دست یافت. اکثر بیماران مبتلا به وسواس نیاز به مکمل روان درمانی دارند که نتایج بهتری به دست آورده است، روش های درمانی وسواس نیز مانند سایر بیماری های روانی چیست؟ در اینجا سه ​​روش موثرتر برای اختلال وسواس فکری-اجباری آورده شده است.

روش درمان یک: موریتا درمانی

وقتی صحبت از درمان وسواس به میان می آید، اولین چیزی که باید در مورد آن صحبت کرد، موریتا درمانی است. موریتا درمانی یک نظریه و روش روان درمانی است که بر اساس پیشینه فرهنگی شرقی توسط روانپزشک ژاپنی دکتر موریتا ماسا در دهه 1920 پایه گذاری شد. "اجازه دهید و آنچه را که باید انجام دهید" افراد مبتلا به OCD را در جهت درست راهنمایی می کند. نادیده گرفتن افکار به اصطلاح وسواسی، اجازه دادن به چیزها در مسیر خود است، و معطوف کردن مکرر توجه به لحظه حال کار درستی است. به "افکار به اصطلاح وسواسی" توجه کنید که به این معنی است: افکار خود را آسیب شناسی نکنید و آنها را مانند بیگانگان رفتار کنید، آنها هیچ تفاوتی با افکار معمولی ندارند، فقط کمی قوی تر هستند. دیدن آن به این وضوح به ما کمک می‌کند که با میل به جریان برویم. موریتا درمانی، "با جریان بروید، آنچه را که باید انجام دهید". به اصطلاح «با جریان برو» دلبخواهی نیست. احساسات افراد مبتلا به وسواس را نمی توان با قدرت خود کنترل کرد، مثلاً وقتی می خواهند گریه کنند می خواهند شروع کنند و بی میل خواهند بود. برعکس، غیرممکن است که وقتی خوشحال هستید سعی کنید غمگین باشید. شما نمی توانید از احساسات خود فرار کنید، اما آنها را همانطور که هستند بپذیرید و کاری را که باید با اعمال انجام دهید انجام دهید. "انجام کار درست" این است که از افراد مبتلا به OCD بخواهیم آنچه را که قرار است در زندگی طبیعی خود انجام دهند، انجام دهند.

روش درمانی دوم: ذهن آگاهی (ویپاسانا) درمانی

یک روش مدیتیشن باستانی برگرفته از بودیسم بدوی - درمان ذهن آگاهی (ویپاسانا)، که در آن ویپاسانا به معنای مشاهده آنگونه که هست، یعنی مشاهده اشیا همانگونه که هستند است. تکنیک‌های شفابخشی که ذهن و بدن را با مشاهده‌ی خود پاک می‌کنند نیز به‌طور جهانی قابل اجرا هستند، و مختص یک مذهب یا فرقه سازمان‌یافته خاص نیستند. ایده اصلی این روش درمانی این است که همه چیز در حال تغییر است، اما افراد مبتلا به وسواس فکری وسواسی ولع عادت دارند و به دنبال احساسات خوشایند هستند که ذاتاً غیر دائمی هستند، به این امید که برای همیشه باقی بمانند، در حالی که احساسات ناخوشایند باعث ایجاد رنجش، طرد شدن، افسردگی و واکنش های دیگر، امیدوارم فورا ناپدید شود. بنابراین، منشأ درد و ناراحتی بیماران وسواسی، نه محرک های بیرونی و نه لذت خود احساس، بلکه شیوه نادرست پاسخگویی است.

روش درمانی سوم: درمان روانکاوی

این روش از تکنیک های روانکاوی برای کمک به افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری- جبری برای درک علل علائم مانند روابط خانوادگی، سبک زندگی و شکل گیری شخصیت استفاده می کند. بر تبیین تناقض بین علائم وسواس از طریق درک، تغییر تجربه عاطفی و تقویت شخصیت خود، به منظور دستیابی به هدف درمان تاکید می کند. روانکاوی بیشتر در مورد تجزیه و تحلیل آسیب های اولیه زندگی و بررسی دلایل پشت علائم برای کاهش علائم OCD است. اما عیب آن این است که شروع آهسته و زمان نسبتا طولانی است.

روش درمانی چهارم: درمان شناختی رفتاری

این رویکرد بیشتر بر تغییر شناخت متمرکز است، بر اساس واژگونی شناخت اشتباه یا غیرمنطقی و بازسازی شناخت قابل قبول جدید برای تغییر رفتار و احساسات. درمان شناختی رفتاری می تواند به بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری کمک کند تا درک خود را از اختلال وسواس اجباری تعمیق بخشند، توانایی خود را برای مقابله صحیح با اختلال وسواس فکری- اجباری افزایش دهند و رشد و رشد روانی خود را ارتقاء بخشند و در نتیجه اثر اضطراب و اثرات روانی را کاهش دهند. اختلال وسواس فکری اجباری