اکنون که نوزاد به دنیا آمده است، والدین می توانند شادی بی پایانی را تجربه کنند، اما باید به رژیم غذایی و زندگی روزمره نوزاد توجه شود. بچه ها از هر نظر ضعیف هستند. بنابراین، لازم است که برای محافظت آماده شود، و تف کردن اغلب در نوزادان اتفاق می افتد. بنابراین، برای والدین جدید، چگونه به درستی از آنها مراقبت کنیم؟ دلایل تف کردن نوزاد چیست؟ برای مقابله با تف کردن نوزادم چه کنم؟

دلایل تف کردن:
دلیل 1: عوامل فیزیولوژیکی
تف کردن نوزاد بیشتر یک واکنش فیزیولوژیکی است. دلیل اصلی این است که نوزاد تازه متولد شده کوچک است، بدن نابالغ است، ظرفیت معده نیز کوچک است، و کشش ماهیچه مری کم است، دریچه نسبتا شل است، زمانی که مقدار مصرف زیاد و زیاد باشد، غذا بالا می رود. ، و تف کردن رخ می دهد. روش های تغذیه نامناسب، وضعیت های تغذیه نادرست و سردی معده نوزاد نیز می تواند باعث ایجاد تف فیزیولوژیکی در نوزادان تازه متولد شده شود.
دلیل 2: عوامل پاتولوژیک
نوزادان تازه متولد شده ممکن است از بیماری های خاصی رنج ببرند که منجر به عملکرد ضعیف گوارشی، بی اشتهایی، وضعیت روحی ضعیف، گریه و غیره می شود که به راحتی می تواند منجر به علائم تف کردن شود. موارد پاتولوژیک زیاد نیست، اگر تف کردن مکرر و زیاد و بدون افزایش وزن یا همراه با اتساع شکم، اسهال، تب و سایر علائم باشد، جلب توجه مادر و پدر ضروری است. نوزاد را برای معاینات مربوطه به بیمارستان ببرید. بررسی کنید که آیا کودک شما دارای عفونت های باکتریایی یا اختلالات روده است، که معمولاً ریفلاکس معده و عفونت دارد.

اگر نوزاد تف کرد چه باید کرد
روش 1: مامان و بابا می توانند به آرامی شکم کودک را ماساژ دهند تا به هضم کودک کمک کنند و آب دهان او را کاهش دهند.
روش 2: اگر از شیشه شیر تغذیه می کنید، پستانکی را انتخاب کنید که اندازه مناسب کودک شما باشد. پستانک خیلی کوچک است و کودک خیلی سخت می مکد و هوا را می مکد و به راحتی شیر را بیرون می دهد. نوک سینه ای که بیش از حد بزرگ باشد می تواند باعث خفگی هنگام مکیدن نوزاد شود. بنابراین، هنگام انتخاب پستانک، توجه داشته باشید که آیا اندازه سوراخ پستانک برای کودک شما مناسب است یا خیر.
روش 3: به گرم نگه داشتن نوزاد توجه کنید، اگر کودک با شیر خشک تغذیه می شود، به دمای شیر توجه کنید.
روش 4: کودکانی که با شیر مادر تغذیه می کنند علاوه بر پرهیز از بلعیدن هوای زیاد، باید مقدار شیر را در یک بار تغذیه کنترل کنند و به نسبت شیرخشک به آب نیز توجه کنند. علاوه بر این، پس از شیر دادن به نوزاد، می توانید به آرامی کودک را بایستید، به آرامی به پشت آن ضربه بزنید و کودک می تواند در حالی که سرش کمی بالاتر است دراز بکشد. علاوه بر این، هنگام استفراغ کودک نیز باید توجه داشته باشید، فقط پس از شیر دادن باید به چرخاندن سر خود به یک طرف توجه کنید تا از آسپیراسیون کودک جلوگیری شود.
روش 5: مادران باید شیر نیشگون گرفتن را یاد بگیرند. گاهی اوقات شیر ​​مادر به قدری پر است که حتی به بیرون تراوش می کند و نوزاد هنگام مکیدن به راحتی خفه می شود. در این زمان، مادر باید یاد بگیرد که شیر را نیشگون بگیرد، یعنی به آرامی اطراف سینه را فشار دهد تا از شیر زیاد جلوگیری شود. این می تواند علائم تف کردن کودک را کاهش دهد.
در بیشتر موارد، تف کردن یک پدیده فیزیولوژیکی طبیعی است. با این حال، اگر مکرر تف کردن همراه با بیماری های شکمی و سایر مشکلات همراه است، حتماً نوزاد را به موقع برای معاینه به بیمارستان ببرید تا ببینید آیا بیماری وجود دارد یا خیر. برای کسانی که صرفاً به دلیل عوامل فیزیولوژیکی شیر را بیرون می ریزند، باید به محافظت و مراقبت روزانه، توجه به رژیم غذایی و جزئیات زندگی توجه بیشتری شود تا تعداد دفعات تف کردن شیر توسط نوزاد کاهش یابد و محیط بهتری برای آن فراهم شود. کودک برای جذب مواد مغذی

اگر نوزاد به طور جدی تف کرد چه باید کرد
روش 1: موقعیت تغذیه را تغییر دهید. تا جایی که ممکن است کودک را برای تغذیه در آغوش بگیرید، به طوری که بدن نوزاد حدود 45 درجه کج شود. وقتی مادر نوزاد را برای شیر دادن نگه می دارد، سر او را بالاتر و بدنش را پایین بیاورید تا علائم تف کردن به سمت بالا کاهش یابد. سعی کنید هنگام تغذیه با شیر خشک، ترجیحاً نشسته یا ایستاده، اجازه ندهید کودک دراز بکشد. در صورت دراز کشیدن، بلافاصله پس از شیر خوردن، کودک خود را به پشت نگذارید، بلکه مدتی به پهلو نگذارید، سپس به پشت او بروید.
روش 2: مناسب ترین سوراخ نوک پستان را انتخاب کنید. نوزادانی که از پستانک استفاده می کنند باید به اندازه پستانک توجه داشته باشند.کوچک بودن آن به راحتی هوا را استنشاق می کند و خیلی بزرگ به راحتی خفه می شود و باعث سرفه های شدید می شود.هر دو ممکن است باعث بیرون ریختن شیر در نوزاد شوند.
روش 3: زمان تغذیه را تغییر دهید. هنگامی که کودک علائم آب دهان را دارد، توجه داشته باشید که زمان هر بار شیر خوردن را کوتاه کنید، به مدت طولانی به او شیر ندهید، اجازه دهید کودک به آرامی هضم و جذب شود و زمانی که معده کودک تطبیق پیدا کند، شیر را تف نمی دهد. .
روش 4: تعداد تغذیه را تغییر دهید. در صورت تف کردن نوزاد، تعداد دفعات شیردهی باید از 2 ساعت قبل به 3 ساعت کاهش یابد.
روش 5: مادران مراقبت های پرستاری را تقویت می کنند. اگر نوزاد شیر را بیرون می‌ریزد، ممکن است به دلیل هوای معده باشد که معمولاً یک تف کردن فیزیولوژیکی است. بعد از اینکه مادر به نوزاد شیر داد، فورا حالت نگه داشتن او را تغییر ندهید و اجازه دهید نوزاد آروغ بزند تا آب دهانش راحت نباشد.
روش 6: به موقع به پزشک مراجعه کنید. اگر با روش های فوق هنوز علائم آب دهان نوزاد بهبود نیافت، احتمال دارد که تف پاتولوژیک باشد و ممکن است نوزاد ضایعات گوارشی داشته باشد. باید به موقع به متخصص اطفال مراجعه کنید و سپس داروی مناسب را تجویز کنید.