عملکرد و درمان اوتیسم در کودکان
2022-04-15
اوتیسم دوران کودکی زیرگروهی از یک اختلال رشدی فراگیر است که بیشتر در مردان دیده می شود و از دوران نوزادی و اوایل کودکی شروع می شود. عمدتاً به صورت درجات مختلف اختلالات رشد گفتار، موانع بین فردی، علایق محدود و رفتارهای کلیشه ای آشکار می شود. اوتیسم در کودکان چگونه درمان می شود؟ علل اوتیسم در کودکان چیست؟
تظاهرات اوتیسم دوران کودکی
عملکرد 1: تنها و پرت، معتاد به خود، مشکلات ارتباطی.
یعنی عدم تمایل به ارتباط و ارتباط با مردم. برخی از کودکان از سنین پایین این ویژگی را نشان می دهند، مانند ناآشنا بودن با والدین خود از کودکی و دوست نداشتن در آغوش گرفتن توسط دیگران. هنگامی که مردم می خواهند او را بلند کنند، دست های خود را برای نشان دادن ژست انتظار بلند کردن آنها دراز نمی کنند، آنها ابتکار عمل را برای بازی با کودک به دست نمی گیرند، وقتی دیگران به دنبال آنها برای بازی هستند. از آنها دوری کنید و به تماس ها پاسخ ندهید آنها همیشه دوست دارند به تنهایی بازی کنند و خودشان بازی کنند. اگرچه برخی از کودکان دیگران را کنار نمی گذارند، اما با کودکان ارتباط برقرار نمی کنند، یعنی فاقد مهارت های ارتباط اجتماعی هستند.
عملکرد 2: مانع زبانی برجسته است و برقراری ارتباط عادی دشوار است.
اکثر کودکان خیلی کم صحبت می کنند، در موارد شدید تقریباً تمام زندگی خود را ساکت می مانند، واژگان محدودی برای صحبت کردن دارند، و حتی زمانی که برخی از کودکان می توانند صحبت کنند، تمایلی به صحبت کردن ندارند و ترجیح می دهند به جای آن از حرکات اشاره کنند. برخی از افراد می توانند صحبت کنند، اما با صدای آهسته و آهسته، یا کلمات یکنواخت را برای خود تکرار کنند. برخی از کودکان فقط از آنچه دیگران می گویند تقلید می کنند و به زبان خودشان صحبت نمی کنند. بسیاری از کودکان سوال نمی پرسند و پاسخ نمی دهند، فقط آنچه را که دیگران گفته اند تکرار می کنند. ارتباطات زبانی نیز اغلب در آشفتگی و وارونگی ضمایر ظاهر می شود، مانند جایگزین کردن خود با "تو" و "او". همچنین بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم هستند که اغلب جیغ می زنند، گاهی اوقات تا سن 5-6 سالگی.
عملکرد 3: علایق محدود، رفتار کلیشه ای و تکراری، و مخالفت با تغییرات محیطی.
کودکان مبتلا به اوتیسم تمایل دارند برای مدت طولانی‌تری بر روی یک یا چند بازی یا فعالیت تمرکز کنند، مانند وسواس داشتن در چرخاندن درب قابلمه، قرار دادن بلوک‌ها به صورت یکنواخت، تماشای تبلیغات تلویزیونی و پیش‌بینی آب‌وهوا، روبرو شدن با کارتون، تلویزیون کودکان و عدم علاقه به فیلم ها. برخی از کودکان هر روز وعده های غذایی یکسانی می خورند، مسیر یکسانی را انتخاب می کنند و برای دفع مدفوع به توالت یکسانی نیاز دارند، در صورت تغییر، گریه می کنند، واکنش اضطراب آشکاری نشان می دهند، از تغییر عادات و رفتارهای اولیه خودداری می کنند و آن را پیدا می کنند. انطباق با محیط جدید دشوار بود، اکثر کودکان همچنین فعالیت های بی هدف، بیش فعالی، پریدن های تکراری یکنواخت، کف زدن، دست دادن، دویدن و چرخیدن را نشان دادند و حتی برخی از آنها آسیب رساندن به خود را نشان دادند، مانند برداشتن مکرر بینی، برداشتن دهان، گاز گرفتن لب. و غیره اقدام
عملکرد 4: بیشتر رشد ذهنی عقب مانده و نامتعادل است.
رشد ذهنی بیشتر از کودکان همسن کندتر است و تعداد کمی از کودکان دارای هوش طبیعی یا تقریباً طبیعی هستند. اما برخی از جنبه‌های فعالیت فکری به طرز شگفت‌آوری خوب است، که غیرقابل باور است. بسیاری از کودکان حافظه مکانیکی قوی دارند، به ویژه برای کلمات و نمادها. به عنوان مثال، یک کودک 3 یا 4 ساله علاقه خاصی به خواندن کلمات دارد. او پیشقدم شد که بپرسد وقتی کلمه ای را دید چه بخواند و فقط یک بار آن را به خاطر آورد. به همین دلیل، توانایی او در خواندن کتاب های داستان کودکان به راحتی و روان نشان می دهد که او دایره لغات زیادی دارد، اما در بیان خود با کلمات مشکل زیادی دارد و این نشان می دهد که آنها در توانایی درک و استفاده از زبان دچار نقص هستند.
علل اوتیسم در کودکان
علت اوتیسم دوران کودکی ناشناخته است. بسیاری از مطالعات خارجی بر این باورند که بروز اوتیسم در کودکان ممکن است به ژنتیک، ویژگی های خانوادگی، روانشناسی اجتماعی، آناتومی فیزیولوژیکی، بیوشیمی و عوامل دیگر مرتبط باشد.
دلیل 1: ژنتیکی
از مطالعات روی خانواده ها و دوقلوها، مشخص شد که حدود 10٪ تا 20٪ از خواهر و برادرهای دوقلو افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است خفیف اوتیسم باشند.
دلیل 2: عفونت با بیماری
اوتیسم در کودکان می تواند ناشی از سرخک یا سرخجه باشد که می تواند به مغز جنین در دوران بارداری آسیب برساند. علاوه بر این، بیماری‌های متابولیک نیز می‌توانند باعث اختلال در عملکرد سلول‌های مغزی شوند و بر عملکرد اعصاب مغز برای انتقال اطلاعات تأثیر بگذارند و در نتیجه اوتیسم در کودکان ایجاد شود. علاوه بر این، عواملی مانند ناراحتی و سقط جنین در دوران بارداری ممکن است منجر به هیپوپلازی مغز، زایمان زودرس، دیستوشی، آسیب مغزی نوزادان و آسیب مغزی ناشی از بیماری‌هایی مانند آنسفالیت نوزادی و مننژیت شود که ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان افزایش دهد.
نحوه برخورد با اوتیسم در کودکان
درمان های دارویی کنونی نمی تواند مسیر اوتیسم دوران کودکی را تغییر دهد، اما می تواند برخی از علائم را تا حدی کنترل کند. رفتار درمانی باید بر ارتقای اجتماعی شدن و رشد زبان در کودکان مبتلا به اوتیسم و به حداقل رساندن رفتارهای آسیب شناختی که با عملکرد کودکان تداخل دارد و با یادگیری ناسازگار است، تمرکز کند. علاوه بر این، درمان آموزشی نیز وجود دارد.
روش 1: درمان دارویی
درمان‌های دارویی کنونی نمی‌تواند سیر اوتیسم دوران کودکی را تغییر دهد، اما می‌تواند برخی علائم را تا حدی کنترل کند. داروهای مورد استفاده شامل داروهای ضد روان پریشی، محرک های سیستم عصبی مرکزی، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی، املاح و ویتامین ها و غیره است. اثربخشی آنها هنوز قطعی نیست.
روش 2: رفتار درمانی
درمان باید بر ارتقای اجتماعی شدن و رشد زبان در کودکان مبتلا به اوتیسم و به حداقل رساندن رفتارهای آسیب‌شناختی مانند کلیشه‌ها، خودآزاری و رفتارهای پرخاشگرانه که با عملکرد کودک تداخل دارند و با یادگیری ناسازگار هستند، متمرکز شود. اصول رفتاردرمانی ابتدا باید برنامه درمانی فردی باشد. دوم، به کودکان کمک کنید تا مهارت های آموخته شده در بیمارستان ها و مدارس را به خانه یا مکان های دیگر منتقل کنند. ثالثاً، هدف دیگر درمان، ارتقای رشد اجتماعی کودک است، بنابراین برای بستری طولانی مدت در بیمارستان مناسب نیست.
روش 3: آموزشی درمانی
هدف آموزش باید بر آموزش مهارت های اجتماعی مفید مانند توانایی مراقبت از خود در زندگی روزمره، روش ها و مهارت های تعامل با افراد، هماهنگی با محیط اطراف و مهارت های اساسی بقا مانند هنجارهای رفتاری و استفاده از امکانات عمومی
آموزش و پرورش باید توجه ویژه ای به فردی شدن داشته باشد. هر چه سنی که آموزش و پرورش در آن شروع می شود کمتر باشد، حل آن بهتر و آسان تر است. باید به نقش والدین در تعلیم و تربیت توجه ویژه شود، آموزش و پرورش نیز باید ماندگار و بلندمدت باشد، معلمان و والدین باید بدانند که نمی توان انتظار داشت که آموزش کوتاه مدت باعث تغییر رفتار کودک شود یا لزوماً مهارتی را بیاموزد. .
بهترین زمان برای درمان اوتیسم در کودکان
6-2 سالگی بهترین زمان برای درمان اوتیسم در کودکان است. هرچه زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، نتایج بهتری خواهد داشت. نوزادان و کودکان نوپا مبتلا به اوتیسم بسیار متفاوت از سایر کودکان رفتار می کنند. یک فرد اغلب با صدای بلند فریاد می زند و نمی تواند ساکت باشد، دیگران ساکت هستند و علاقه ای به چیزهایی که برای رشد و تکامل طبیعی کودکان مفید است ندارند.
اگر کودک بیش از دو سال دارد و هنوز نمی تواند صحبت کند، والدین باید توجه کنند. والدین نزدیکترین افراد اطراف فرزندان خود هستند، بنابراین والدین نیز باید در مورد اوتیسم در کودکان بدانند و بتوانند قضاوت کنند که آیا رفتار فرزندانشان در اولین بار طبیعی است یا خیر تا فرزندان خود را به تأخیر نیاندازند.
تظاهرات اوتیسم دوران کودکی
عملکرد 1: تنها و پرت، معتاد به خود، مشکلات ارتباطی.
یعنی عدم تمایل به ارتباط و ارتباط با مردم. برخی از کودکان از سنین پایین این ویژگی را نشان می دهند، مانند ناآشنا بودن با والدین خود از کودکی و دوست نداشتن در آغوش گرفتن توسط دیگران. هنگامی که مردم می خواهند او را بلند کنند، دست های خود را برای نشان دادن ژست انتظار بلند کردن آنها دراز نمی کنند، آنها ابتکار عمل را برای بازی با کودک به دست نمی گیرند، وقتی دیگران به دنبال آنها برای بازی هستند. از آنها دوری کنید و به تماس ها پاسخ ندهید آنها همیشه دوست دارند به تنهایی بازی کنند و خودشان بازی کنند. اگرچه برخی از کودکان دیگران را کنار نمی گذارند، اما با کودکان ارتباط برقرار نمی کنند، یعنی فاقد مهارت های ارتباط اجتماعی هستند.
عملکرد 2: مانع زبانی برجسته است و برقراری ارتباط عادی دشوار است.
اکثر کودکان خیلی کم صحبت می کنند، در موارد شدید تقریباً تمام زندگی خود را ساکت می مانند، واژگان محدودی برای صحبت کردن دارند، و حتی زمانی که برخی از کودکان می توانند صحبت کنند، تمایلی به صحبت کردن ندارند و ترجیح می دهند به جای آن از حرکات اشاره کنند. برخی از افراد می توانند صحبت کنند، اما با صدای آهسته و آهسته، یا کلمات یکنواخت را برای خود تکرار کنند. برخی از کودکان فقط از آنچه دیگران می گویند تقلید می کنند و به زبان خودشان صحبت نمی کنند. بسیاری از کودکان سوال نمی پرسند و پاسخ نمی دهند، فقط آنچه را که دیگران گفته اند تکرار می کنند. ارتباطات زبانی نیز اغلب در آشفتگی و وارونگی ضمایر ظاهر می شود، مانند جایگزین کردن خود با "تو" و "او". همچنین بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم هستند که اغلب جیغ می زنند، گاهی اوقات تا سن 5-6 سالگی.
عملکرد 3: علایق محدود، رفتار کلیشه ای و تکراری، و مخالفت با تغییرات محیطی.
کودکان مبتلا به اوتیسم تمایل دارند برای مدت طولانی‌تری بر روی یک یا چند بازی یا فعالیت تمرکز کنند، مانند وسواس داشتن در چرخاندن درب قابلمه، قرار دادن بلوک‌ها به صورت یکنواخت، تماشای تبلیغات تلویزیونی و پیش‌بینی آب‌وهوا، روبرو شدن با کارتون، تلویزیون کودکان و عدم علاقه به فیلم ها. برخی از کودکان هر روز وعده های غذایی یکسانی می خورند، مسیر یکسانی را انتخاب می کنند و برای دفع مدفوع به توالت یکسانی نیاز دارند، در صورت تغییر، گریه می کنند، واکنش اضطراب آشکاری نشان می دهند، از تغییر عادات و رفتارهای اولیه خودداری می کنند و آن را پیدا می کنند. انطباق با محیط جدید دشوار بود، اکثر کودکان همچنین فعالیت های بی هدف، بیش فعالی، پریدن های تکراری یکنواخت، کف زدن، دست دادن، دویدن و چرخیدن را نشان دادند و حتی برخی از آنها آسیب رساندن به خود را نشان دادند، مانند برداشتن مکرر بینی، برداشتن دهان، گاز گرفتن لب. و غیره اقدام
عملکرد 4: بیشتر رشد ذهنی عقب مانده و نامتعادل است.
رشد ذهنی بیشتر از کودکان همسن کندتر است و تعداد کمی از کودکان دارای هوش طبیعی یا تقریباً طبیعی هستند. اما برخی از جنبه‌های فعالیت فکری به طرز شگفت‌آوری خوب است، که غیرقابل باور است. بسیاری از کودکان حافظه مکانیکی قوی دارند، به ویژه برای کلمات و نمادها. به عنوان مثال، یک کودک 3 یا 4 ساله علاقه خاصی به خواندن کلمات دارد. او پیشقدم شد که بپرسد وقتی کلمه ای را دید چه بخواند و فقط یک بار آن را به خاطر آورد. به همین دلیل، توانایی او در خواندن کتاب های داستان کودکان به راحتی و روان نشان می دهد که او دایره لغات زیادی دارد، اما در بیان خود با کلمات مشکل زیادی دارد و این نشان می دهد که آنها در توانایی درک و استفاده از زبان دچار نقص هستند.
علل اوتیسم در کودکان
علت اوتیسم دوران کودکی ناشناخته است. بسیاری از مطالعات خارجی بر این باورند که بروز اوتیسم در کودکان ممکن است به ژنتیک، ویژگی های خانوادگی، روانشناسی اجتماعی، آناتومی فیزیولوژیکی، بیوشیمی و عوامل دیگر مرتبط باشد.
دلیل 1: ژنتیکی
از مطالعات روی خانواده ها و دوقلوها، مشخص شد که حدود 10٪ تا 20٪ از خواهر و برادرهای دوقلو افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است خفیف اوتیسم باشند.
دلیل 2: عفونت با بیماری
اوتیسم در کودکان می تواند ناشی از سرخک یا سرخجه باشد که می تواند به مغز جنین در دوران بارداری آسیب برساند. علاوه بر این، بیماری‌های متابولیک نیز می‌توانند باعث اختلال در عملکرد سلول‌های مغزی شوند و بر عملکرد اعصاب مغز برای انتقال اطلاعات تأثیر بگذارند و در نتیجه اوتیسم در کودکان ایجاد شود. علاوه بر این، عواملی مانند ناراحتی و سقط جنین در دوران بارداری ممکن است منجر به هیپوپلازی مغز، زایمان زودرس، دیستوشی، آسیب مغزی نوزادان و آسیب مغزی ناشی از بیماری‌هایی مانند آنسفالیت نوزادی و مننژیت شود که ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان افزایش دهد.
نحوه برخورد با اوتیسم در کودکان
درمان های دارویی کنونی نمی تواند مسیر اوتیسم دوران کودکی را تغییر دهد، اما می تواند برخی از علائم را تا حدی کنترل کند. رفتار درمانی باید بر ارتقای اجتماعی شدن و رشد زبان در کودکان مبتلا به اوتیسم و به حداقل رساندن رفتارهای آسیب شناختی که با عملکرد کودکان تداخل دارد و با یادگیری ناسازگار است، تمرکز کند. علاوه بر این، درمان آموزشی نیز وجود دارد.
روش 1: درمان دارویی
درمان‌های دارویی کنونی نمی‌تواند سیر اوتیسم دوران کودکی را تغییر دهد، اما می‌تواند برخی علائم را تا حدی کنترل کند. داروهای مورد استفاده شامل داروهای ضد روان پریشی، محرک های سیستم عصبی مرکزی، آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی، املاح و ویتامین ها و غیره است. اثربخشی آنها هنوز قطعی نیست.
روش 2: رفتار درمانی
درمان باید بر ارتقای اجتماعی شدن و رشد زبان در کودکان مبتلا به اوتیسم و به حداقل رساندن رفتارهای آسیب‌شناختی مانند کلیشه‌ها، خودآزاری و رفتارهای پرخاشگرانه که با عملکرد کودک تداخل دارند و با یادگیری ناسازگار هستند، متمرکز شود. اصول رفتاردرمانی ابتدا باید برنامه درمانی فردی باشد. دوم، به کودکان کمک کنید تا مهارت های آموخته شده در بیمارستان ها و مدارس را به خانه یا مکان های دیگر منتقل کنند. ثالثاً، هدف دیگر درمان، ارتقای رشد اجتماعی کودک است، بنابراین برای بستری طولانی مدت در بیمارستان مناسب نیست.
روش 3: آموزشی درمانی
هدف آموزش باید بر آموزش مهارت های اجتماعی مفید مانند توانایی مراقبت از خود در زندگی روزمره، روش ها و مهارت های تعامل با افراد، هماهنگی با محیط اطراف و مهارت های اساسی بقا مانند هنجارهای رفتاری و استفاده از امکانات عمومی
آموزش و پرورش باید توجه ویژه ای به فردی شدن داشته باشد. هر چه سنی که آموزش و پرورش در آن شروع می شود کمتر باشد، حل آن بهتر و آسان تر است. باید به نقش والدین در تعلیم و تربیت توجه ویژه شود، آموزش و پرورش نیز باید ماندگار و بلندمدت باشد، معلمان و والدین باید بدانند که نمی توان انتظار داشت که آموزش کوتاه مدت باعث تغییر رفتار کودک شود یا لزوماً مهارتی را بیاموزد. .
بهترین زمان برای درمان اوتیسم در کودکان
6-2 سالگی بهترین زمان برای درمان اوتیسم در کودکان است. هرچه زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، نتایج بهتری خواهد داشت. نوزادان و کودکان نوپا مبتلا به اوتیسم بسیار متفاوت از سایر کودکان رفتار می کنند. یک فرد اغلب با صدای بلند فریاد می زند و نمی تواند ساکت باشد، دیگران ساکت هستند و علاقه ای به چیزهایی که برای رشد و تکامل طبیعی کودکان مفید است ندارند.
اگر کودک بیش از دو سال دارد و هنوز نمی تواند صحبت کند، والدین باید توجه کنند. والدین نزدیکترین افراد اطراف فرزندان خود هستند، بنابراین والدین نیز باید در مورد اوتیسم در کودکان بدانند و بتوانند قضاوت کنند که آیا رفتار فرزندانشان در اولین بار طبیعی است یا خیر تا فرزندان خود را به تأخیر نیاندازند.
