Dzieci są zawsze w centrum uwagi w domu, a rodzice nie mogą się doczekać, aby dać im to, co najlepsze na świecie. Zdrowie dziecka to także priorytet dla rodziców. Jeśli dziecko jest chore, rodzice będą bardzo zaniepokojeni. Niektórzy rodzice nieświadomie kojarzą się z autyzmem, gdy odkryją, że ich dziecko ma nienormalne zachowanie, ale jest też wielu rodziców, którzy nie mogą tego znaleźć na czas. Jak więc możesz stwierdzić, czy Twoje dziecko ma autyzm? Rodzice mogą wykorzystać ten artykuł, aby zrozumieć cechy autyzmu i dowiedzieć się, jak oceniać autyzm, aby ocenić, czy dziecko jest autystyczne.

[1111111111] Sposób oceny 1: Paralaksa

Dzieci z autyzmem mają na ogół jedną cechę: paralaksę. Ale są dwa szczególne przypadki: po pierwsze, niektóre dzieci mogą mieć dobry wzrok przed półtora roku życia, ale tracą wzrok, gdy obudzi się logiczne myślenie; po drugie, niektórzy rodzice bezpośrednio trzymają dziecko, aby obserwować jego oczy, samo to zachowanie To źle, bo dorośli, którzy patrzą na siebie z bliskiej odległości, również będą unikać oczu, więc aby obserwować oczy, trzeba zachować odpowiedni dystans.

Metoda oceny 2: Brak odpowiedzi na wywołanie nazwiska

Metodą osądu tego brata jest nazwanie dziecka po imieniu i wydanie instrukcji, gdy dziecko coś zrobi, oraz obserwowanie, czy dziecko spojrzy w górę i zareaguje. Należy zauważyć, że testu nie można wykonać, gdy dziecko jest skupione na czymś innym.Musisz też wydać instrukcje.Dziecko może nie obchodzić, jeśli tylko zawołasz imię.Wielu rodziców po prostu je powtarza i uważa, że ​​imię nie powinno być nazwę. To jest błędne.

[1111111111] Sposób oceny trzeci: nie będę szukał pomocy

Zdarza się też, że dziecko nie otworzy drzwi, gdy drzwi są otwarte, można zaobserwować, czy wraca, by poprosić o pomoc. Jeśli bezpośrednio podnosisz rękę rodzica i próbujesz ją otworzyć, to jest problem wspólnej troski.Kiedy dziecko chce otworzyć drzwi, nie wyobraża sobie, że ktoś otworzył mu drzwi, więc bierze rękę rodzica otworzyć go, a jednocześnie nie ma oczu z rodzicem, interakcja z działaniem.

[1111111111] Sposób oceny czwarty: prawa własności są niejasne

Ta metoda jest stosowana, gdy dzieci bawią się zabawkami, kiedy widzą zabawki, bawią się i mają je. Z powodu braku wspólnej uwagi dzieci z cechami autystycznymi są tak skoncentrowane na zabawkach, że nie są świadome swoich właścicieli. Podobnie, gdy dziecko z autyzmem bawi się zabawkami, inne dzieci biorą zabawki przed siebie (nie te, którymi się bawią) i nie będą ich chronić.

[1111111111] Metoda piąta oceny: niewłaściwe zachowanie

Ponadto dzieci z autyzmem mogą niewłaściwie szczekać, śmiać się lub mówić do siebie. Bo łatwo jest im nagle pomyśleć o poprzedniej scenie, a potem wpaść w dużą koncentrację, nie dbając o oczy innych ludzi. Wśród nich mówienie do siebie to język echa. Jeśli uważnie słuchasz, treść mówienia do siebie jest często sceną z przeszłości, co może mieć związek z różnicą neuronów lustrzanych.

[1111111111] Sposób oceny szósty: brak zainteresowania ludźmi

Dzieci z cechami autyzmu mają tendencję do skupiania się bardziej na swoich ulubionych zabawkach, jedzeniu i innych przedmiotach, które zaspokajają podstawowe potrzeby, niż na ludziach i rzeczach wokół nich. Niechęć dzieci do wskazywania rzeczy, dzielenia się i popisywania jest brakiem zainteresowania ludźmi, więc to, czy dzieci często się dzielą i popisują, służy do oceny ich chęci do interakcji z ludźmi.

[1111111111] Metoda siódma oceny: zachowanie stereotypowe

Jednymi z najbardziej reprezentatywnych symptomów autyzmu, bardziej typowymi stereotypami są: chodzenie w kółko, obserwacja rąk, obserwacja opon, obserwacja wentylatorów elektrycznych, ciągnięcie zasuwanych drzwi, wielokrotne mycie rąk, wchodzenie po studzienkach włazów, aby zobaczyć kanały, jeżdżenie windami tam i z powrotem , piesze ustalone Trasy itp. mają powtarzalne zachowanie. Kiedy dzieci wykazują zachowania stereotypowe, często towarzyszy im wysoki poziom koncentracji, a tym samym popadają w stan zanurzenia, który może trwać przez długi czas bez interwencji. Rodzice mogą skorzystać z tych metod, aby ustalić, czy ich dzieci mają autyzm, czy nie.