هر روز در این دنیا از تعامل اجتماعی جدایی ناپذیر است؛ به خصوص پس از ورود به جامعه برای پرداختن به کار، تعامل اجتماعی همه جوانب شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

اگر هنگام صحبت با دیگران عصبی می شوم چه باید بکنم؟

ورود به دایره اجتماعی جامعه با دایره در مدرسه کاملا متفاوت است. در روند این تحول، بسیاری از نقاط ضعف نمایان می شود که ممکن است منجر به احساسات منفی مختلف مانند افسردگی و گرفتاری شود، اما شما نمی توانید خودتان را تسلیم کنید، یا اینها را به گردن عیب های شخصیتی خود بیاندازید، این فقط می تواند یک دور باطل باشد. ؛ یک چیزی که باید بدانیم این است که مهارت‌هایی در مکالمه وجود دارد، تا زمانی که به طور جدی مطالعه و تمرین کنید، می‌توانید در زندگی اجتماعی خود به خوبی عمل کنید، اگرچه نه به خوبی اساتید اجتماعی اطرافتان، اما هر روز در حال پیشرفت هستید. در مقایسه با خودم، این در حال حاضر یک چیز هیجان انگیز است.

مشکلی که اکثر مردم از نظر اجتماعی دارند این است که از صحبت کردن با افرادی که به خوبی نمی شناسند یا از من بلندتر هستند عصبی می شوند. وقتی در حالت تنش هستید و با مردم صحبت می کنید، ناخودآگاه احساس حقارت خواهید کرد و کلمات مکالمه احساس بی نهایت پذیرایی را به دیگران نشان می دهد، اما نمی توانید بر محتوای گفتگو تمرکز کنید، چه رسد به تحلیل آن. محتوای مکالمه را معقول و سریع پاسخ دهید و مکالمات با کیفیتی داشته باشید. پس از آن، او همچنان در فضای ناهنجار مکالمه قبلی غوطه ور بود و نمی توانست رها شود.

وقتی متوجه شدید که این احساس بارها و بارها تکرار می‌شود و زندگی و کار عادی شما را تهدید می‌کند، باید تصمیم بگیرید که دیگر نمی‌توانید از این مشکل اجتناب کنید، با آن روبرو شوید، راه‌حل‌های مربوطه بیابید و تمام اختلالاتی که مزاحم می‌شوند را از بین ببرید. آرامش درونی شما عامل

اولین قدم این است که خود را از نظر معنوی بسازید

اول، مهم نیست که مکالمه چگونه پیش می رود، عصبی نشوید، زیرا این احساس می تواند به اعتماد شما در گفتگو آسیب برساند. اگر خود را فرزند خود بدانی، قطعاً می گویی: بچه، نگران غمگینی نباش، دفعه بعد بهتر عمل کن. زیرا همانطور که همه ما می دانیم، گرفتار شدن در احساسات منفی فایده ای ندارد. تنها راه نجات این است که تجربیات خود را خلاصه کنیم و آن را اصلاح کنیم و همه ما از روی اعتماد به نفس برای محافظت از کودک آرامش را ارائه می دهیم. بنابراین، دفعه بعد که چنین احساسی داشتید، ممکن است خود را متقاعد و دلداری دهید، به یاد داشته باشید، همیشه باید مانند یک گنج از اعتماد به نفس خود محافظت کنید و هیچ کس نمی تواند آن را زیر پا بگذارد.

مرحله دوم تجزیه و تحلیل اینکه چرا عصبی هستید

دلایل مختلفی برای عصبی شدن در مکالمه وجود دارد. مهمترین چیز این است که آنها ناخودآگاه با نقش گفتگوی واقعی، تبادل اطلاعات و حل مسئله مواجه نمی شوند و از صمیم قلب از صحبت کردن خودداری می کنند، بنابراین هنگام صحبت به ندرت واقعاً به محتوای آن فکر می کنند. مکالمه، اما کورکورانه با دیگران همذات پنداری می کنم، من نمی خواهم صحبت کنم، فقط می خواهم آن را زودتر تمام کنم. پس چه بتوانید عصبی بودن خود را کنترل کنید یا نه، به یاد داشته باشید که گفتگو در آینده است، گفتگو درباره تبادل اطلاعات و حل مشکلات آینده است. چه گفتگو خوب پیش برود یا نه، نتیجه خوب است. و این ناآگاهی از کاری است که واقعاً مکالمه انجام می دهد، بنابراین قبل از گفتگو، بر اساس هویت و شناخت طرف مقابل خود را در موقعیت پست قرار دهید. مردم برابرند، همه برای حل مشکلات باید با هم کار کنند و با هم صحبت کنند، ذهنیت پذیرایی از دیگران را نداشته باشند و بدانند که چگونه هنگام صحبت با قدرتمندترین افراد، نه متواضع باشند و نه متکبر. کرامت حق ماست و گفتگوی مثبت مسئولیت ماست.

مرحله سوم این است که چگونه بهتر صحبت کنیم

عصبی بودن طبیعی است، اما اجازه ندهید روی روانی فکر کردن و صحبت کردن شما تأثیر بگذارد. مهارت های زبانی خوب در مکالمه بسیار مهم است. بدون آن، حتی اگر عصبی نباشید، بیهوده است. بنابراین، اغلب لازم است که زمان زیادی را صرف تمرین بیان و پاسخ دادن به مکالمات مختلف با مهارت های بیانی جامد کنید. بیان به صورت نوشتاری و بیان شفاهی در شکل تقسیم می شود. این دو مکمل یکدیگر هستند و می توانند توانایی منطقی شما را اعمال کنند، اما هنوز بین این دو تفاوت وجود دارد. بیان نوشتاری بر صحت هنجاری و دستوری بیان تأکید دارد؛ منطق نیز به حالات چهره و صدا بستگی دارد و نمی توان از عبارات نوشتاری سفت و سخت استفاده کرد که باعث می شود افراد احساس مکانیکی و غیرقابل درک کنند.