یکی از ورزش های ضروری در فصل زمستان اسکی است لذت بردن از احساس سر خوردن در زیر موهبت طبیعت لذتی بزرگ در زندگی است. با این حال، برای تازه‌کارانی که در معرض اسکی قرار نگرفته‌اند، قبل از شرکت در اسکی، باید طبقه‌بندی اسکی و تجهیزاتی را که باید آماده شوند، بدانند و قبل از شروع رسمی اسکی، مهارت‌های اسکی مربوطه را بیاموزند. احتمال آسیب زیاد وجود دارد

1. طبقه بندی اسکی
اسکی یک ورزش هیجان انگیز برف و یخ است که به دو دسته تک تخته و دو تخته تقسیم می شود. این دو نوع اسکی به روش های کاملاً متفاوتی مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین انتخاب یک اسکی مناسب برای شما مهمترین چیز است.
بعد از گذاشتن تخته دوبل، ایستادن اصلا مشکلی ندارد و با کمی تمرین می توانید سر بخورید. برخلاف روکش ها، نحوه ایستادن و سر خوردن هنگام پوشیدن روکش یک مسئله بزرگ است. بنابراین شروع با تک تخته کمی دشوارتر از دو تخته است، اما پیشرفت پس از شروع سریع تر و جالب تر از دو تخته است.
مانع ورود به اسکی نسبتا کم است. بعد از پوشیدن چوب اسکی، احساس پوشیدن دو کفش بسیار بزرگ است. ایستادن مشکلی ندارد، اما برای رفتن از برف‌روی و شخم معمولی به موازی و گل‌دهی، به تمرین و ثبات طولانی نیاز است.
در مقایسه با احساس سنتی تخته دو نفره، تخته تکی به دسته ورزش های شدید تعلق دارد. تخته های تکی نیز متفاوت از تخته های دوتایی می لغزند. این است که پاها را محکم روی تخته ثابت کند و مرکز ثقل بدنه لغزش تخته را کنترل می کند. حتی پس از سقوط، تخته و پاها نمی توانند از هم جدا شوند و خطر آن را افزایش داده و به طرفداران هیجان بیشتری می بخشد.
چگونه یک تخته یا دو تخته را انتخاب کنیم؟
اگر فقط یک مبتدی هستید یا فقط می خواهید لذت اسکی در زمستان را تجربه کنید، اسکی توصیه می شود!
اگر پایه اسکی خاصی دارید، یا می خواهید هیجان و محدودیت را به چالش بکشید، می توانید اسنوبورد را امتحان کنید.

2. لیست تجهیزات
تجهیزات اسکی
اسنوبرد: به طور کلی باید اسنوبردی را با طول 5 تا 15 سانتی متر منهای ارتفاع انتخاب کنیم. افراد مبتدی، اسکی های کوتاه تر را انتخاب می کنند، انعطاف پذیرتر هستند و کنترل آن آسان تر است؛ اسکی های بلندتر سریع تر هستند.
میله های اسکی: (فقط برای اسنوبرد مورد نیاز است) روی دو میله بایستید، با ساعدها عمود بر بدن و بازوها به شکل "L".
کلاسورها: نقش پابندها اتصال کفشک های برفی و اسنوبرد است.
کلاه ایمنی: هنگام اسکی حتما از کلاه ایمنی استفاده کنید، کلاه اسکی حرفه ای را انتخاب کنید، نه خیلی تنگ و نه خیلی گشاد پس از پوشیدن.
چکمه های اسکی: حتما تنگ باشند و اجازه ندهید پای شما در داخل چکمه حرکت کند.
عینک برفی: عمدتاً برای محافظت از چشم در برابر تحریک رفلکس استفاده می شود، فقط یکی را که دوست دارید پیدا کنید.

تجهیزات گرمایش
لباس: بهتر است کت و شلوار اسکی تخصصی و شلوار اسکی انتخاب کنید. در غیر این صورت، لباس زیر باید پارچه ای قابل نفوذ باشد، در غیر این صورت پس از تعریق بسیار ناراحت کننده خواهد بود. لایه بیرونی لباس زیر به لباس گرم پشمی نیاز دارد و بیرونی ترین لایه لباس باید قابل تنفس و ضد آب باشد.
دستکش و جوراب: دستکش ها باید ضد آب، قابل تنفس و ضد لغزش باشند. جوراب باید گرم بماند و از برف محافظت شود. جوراب های پشمی بلندتر بهترین هستند.
حوله صورت: هوا به طور کلی در زمستان خشک و باد می‌آید و حوله می‌تواند به طور موثری از پوست صورت محافظت کند.
سایر تجهیزات حفاظتی: به هر حال، اسکی یک ورزش در فضای باز است. اگر می‌خواهید تا حد امکان از آسیب دوری کنید، می‌توانید از تجهیزات محافظتی مانند زانوبند، پد آرنج، پد بازو و لگن استفاده کنید.

3. مهارت های اسکی
اسنوبورد: در واقع برای مبتدیان توصیه می شود تخته دوبل را امتحان کنند، زیرا حداقل همه می توانند روی تخته دوبل بایستند و اگر کسی شما را همراهی نکرد، می توانید از قدرت تخته دوبل استفاده کنید. با عصا به جلو بلغزید، بنابراین برای دوستان تازه کار، تخته دوبل برای همه مناسب تر است.
مهارت های اسنوبرد:
مرحله 1- اسکی ها را روی یک سطح صاف موازی نگه دارید و به سمت جلو یا به طرفین راه بروید تا سازگاری با برف و اسکی را آموزش دهید.
مرحله 2- لیز بخورید و روی شیب های ملایم بلغزید، می توانید عمل ترمز لبه فولادی اسنوبرد ایستاده را تجربه و تمرین کنید.
مرحله 3- وقتی شروع به سر خوردن می کنید، پاهای خود را به شکل هشت قرار دهید تا اسنوبرد با سطح برف زاویه برش داشته باشد. این کار را از ابتدا انجام دهید تا متوقف شوید.
مرحله 4- بر اساس حرکاتی که یاد گرفتید، مرکز ثقل بدن را از وسط دو پای اصلی به پای چپ یا راست ببرید، ابتدا تمرینات را انجام دهید و سپس مرکز ثقل را به پای چپ ببرید. (یا پای راست) برای چندین بار حرکات ثابت. در عرض چند ثانیه، هنگامی که مرکز ثقل بدن از این طرف به سمت دیگر حرکت می کند، اسکی به شکل هشت و در زاویه ای نسبت به برف باقی می ماند.
هنگامی که سبک شخم را یاد گرفتید، می توانید به آرامی در شیب ها تمرین کنید. به رویکرد شخص دیگری در مورد اسکی موازی حسادت نکنید. اگر در اسکی گاوآهن مهارت دارید، اسکی موازی نسبتاً ساده است.
مرحله 5- ترمز: بالاتنه را شل کنید، سر چوب اسکی را در ارتفاع باسن جلوی خود نگه دارید، چوب اسکی را پشت سر خود آویزان کنید، مرکز ثقل بدن در قسمت داخلی پای جلو قرار دارد. نمی توانید بنشینید، دم تخته دوتایی را در حین لغزش به سمت "V" باز کنید.» یا شکل-8 مقاومت را برای کاهش سرعت و در نهایت توقف افزایش می دهد.

اسنوبورد: اسنوبورد با اسکی متفاوت است، زیرا اسنوبورد به صورت صاف روی تخته می ایستد و مشکل جابجایی بین پاهای چپ و راست وجود دارد، بنابراین مبتدیان باید قبل از رفتن به مدرسه متوجه شوند کدام پا قوی تر است و تعیین کنند که کدام پا پاهای جلویی است. .
نکات اسنوبورد:
مرحله 1- ابتدا بر وضعیت صحیح ایستادن مسلط شوید: زانوهای خود را کمی خم کنید، پشت خود را صاف کنید و به بالا نگاه کنید و دستان خود را به طور طبیعی در دو طرف پاهای خود قرار دهید.
مرحله 2- مستقیم به پایین: در ابتدا، اولین حرکتی که باید تمرین کنید مستقیم به پایین است، زیرا پس از تسلط بر این حرکت، درک خاصی از مرکز ثقل خود و نقطه تعادل اسنوبورد خواهید داشت.
بر خلاف حالت ایستاده، هنگام لغزش مستقیم به پایین، وزن باید روی پاهای جلو باشد، بازوها صاف به جلو، پشت صاف، چانه کمی بالا رفته و زانوها کمی بلند و خم شوند تا تعادل و ثبات خوبی داشته باشند. ، سقوط و صدمات را کاهش دهد. به جلو خم شوید.
مرحله 3- ترمز: اگر می خواهید نرم ترمز کنید، مهمترین چیز این است که کنترل ماهرانه لبه روکش را تمرین کنید. به مرکز ثقل پاهای جلویی توجه کنید. وقتی می خواهید بایستید، در حالی که به بیرون نگاه می کنید، بالاتنه خود را به سمت بیرون بچرخانید. پای عقب تخته را به جلو لگد می زند، انگشتان پا بلند می شوند و حرکت تخته هل دادن انجام می شود و لبه عقب ترمز را تشکیل می دهد.

4. اقدامات احتیاطی ایمنی برای اسکی
دشواری بر اساس توانایی انتخاب می شود: فقط زمانی که سطح مهارت اسکی باز بتواند با خیال راحت متوقف شود و از موانع در شیب اجتناب کند، سایر اسکی بازان می توانند به سطح بالاتری از دامنه ها بروند.
استراحت: هنگام استراحت، در لبه شیب توقف کنید، مراقب باشید که افراد از شیب خارج نشوند و در هنگام ورود مجدد به شیب توجه کنید.
پیشگیری از برخورد: ضرب المثلی در اسکی وجود دارد که اگر از زمین خوردن نترسید از برخورد می ترسید. یعنی سقوط بهتر از برخورد است. برخورد بسیار خطرناک است. اغلب موارد برخورد با افراد، درختان و تورها وجود دارد که در موارد خفیف منجر به کوفتگی و در موارد شدید شکستگی می شود.
ایمن سقوط کنید: پس از زمین خوردن تقلا نکنید، سعی کنید مرکز ثقل خود را در اسرع وقت پایین بیاورید و عقب بنشینید. به طور کلی، می توانید دست ها و بازوهای خود را بلند کنید، بدن خود را خم کنید و اجازه دهید به سمت پایین سر بخورد، از پایین آمدن سر و غلتیدن خودداری کنید.