در 16 سپتامبر، 1 مورد وارداتی آبله میمون در چونگ کینگ چین تایید شد. مورد یک فرد ورودی است که از خارج از کشور به چونگ کینگ منتقل شده است.در طول ایزوله متمرکز پرسنل ورودی برای پیشگیری و کنترل اپیدمی جدید ذات الریه کرونری علائمی مانند راش مشاهده شد.پس از آزمایش آزمایشگاهی مرکز بیماری چونگ کینگ کنترل و بررسی مرکز کنترل بیماری چین، نتیجه آزمایشگاهی میمون اسید نوکلئیک ویروس آبله مثبت بود و کارشناسان چینی آن را به عنوان یک مورد تایید شده آبله میمون تشخیص دادند. این مورد با ورود به چونگ کینگ قرنطینه و کنترل می شود و هیچ مسیر فعالیت اجتماعی وجود ندارد و خطر انتقال همه گیر کم است.

آبله میمون قبلاً توسط سازمان بهداشت جهانی یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی و نگرانی بین‌المللی اعلام شده بود.

به گزارش خبرگزاری شینهوا، آمار اپیدمی آبله میمون که در 31 آگوست از سوی سازمان بهداشت جهانی منتشر شد، نشان داد که تعداد تجمعی موارد تایید شده آبله میمون در جهان به 50 هزار و 496 نفر و تعداد تلفات تجمعی 16 نفر رسیده است.

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد شیوع آبله میمون در حال حاضر در کانادا و بخش‌هایی از اروپا در حال کاهش است، اما تعداد عفونت‌ها همچنان در برخی از کشورهای قاره آمریکا رو به افزایش است. در پاسخ به اپیدمی آبله میمون، بسیاری از کشورها اقدامات پیشگیری و کنترلی مانند خرید تعداد زیادی واکسن آبله میمون و تقویت نظارت بر ویروس آبله میمون را اتخاذ کرده اند.

بر اساس داده های به روز شده توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده در 13th، ایالات متحده در مجموع 22630 مورد تایید شده آبله میمون را گزارش کرده است که بالاترین تعداد موارد در جهان است. سه منطقه اصلی که موارد تایید شده آبله میمون را گزارش کردند، کالیفرنیا، نیویورک و فلوریدا بودند، با 4300 مورد در کالیفرنیا.

آبله میمون چیست؟ چگونه گسترش یافت؟

منبع اصلی عفونت برای انتقال آبله میمون، جوندگان و نخستی‌های آلوده به ویروس آبله میمون از جمله میمون‌ها، شامپانزه‌ها و انسان‌ها هستند.

ویروس ها از طریق غشاهای مخاطی و پوست شکسته وارد بدن انسان می شوند. انسان ها عمدتاً از طریق تماس با ترشحات ضایعات حیوانی آلوده، خون و سایر مایعات بدن یا گاز گرفتن یا خراشیدن توسط حیوانات آلوده به ویروس آلوده می شوند. این ویروس عمدتاً از طریق تماس نزدیک از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و تماس با اقلام آلوده به ویروس نیز ممکن است عفونی باشد و همچنین می تواند به صورت عمودی از طریق جفت منتقل شود. انتقال قطره ای ویروس هنوز تایید نشده است، اما از طریق ذرات معلق در هوا منتقل نخواهد شد.

آبله میمون از نظر تاریخی یک بیماری مقاربتی نیست، اما حدود 95 درصد از موارد گزارش شده در اروپا و ایالات متحده از طریق رفتار جنسی به آبله میمون مبتلا می شوند.در این میان، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند، بیشترین خطر ابتلا به آبله میمون را دارند.

همچنین موارد در کودکان افزایش یافته است. یک مورد تایید شده ویروس آبله میمون در یک کودک به این معنی است که هر کسی می تواند از طریق تماس نزدیک پوست به پوست به ویروس آبله میمون مبتلا شود. در کودکان، عفونت با ویروس آبله میمون ممکن است از طریق تماس نزدیک، مانند در آغوش گرفتن، و استفاده مشترک از وسایلی مانند حوله، فنجان، ظروف و ملافه منتقل شود.

علائم آبله میمون چیست؟

پس از آلوده شدن به ویروس آبله میمون، دوره کمون حدود 2 تا 3 هفته و به طور متوسط ​​12 روز است و به دنبال آن تب بالا، سردرد، کمردرد، کسالت عمومی، سرفه، تورم غدد لنفاوی و گاه درد شکم همراه است. عوارضی مانند عفونت باکتریایی، عفونت ریوی، سپسیس و سندرم دیسترس تنفسی نیز می توانند در روند بیماری عارضه داشته باشند.

1. علائم معمولی

تظاهرات بالینی آبله میمون شبیه به آبله است، اما علائم عموما خفیف تر است. سیر بیماری را می توان به مرحله تهاجمی و مرحله رویش پوست تقسیم کرد.

1. مرحله تهاجمی: با تب، سردرد شدید، لنفادنوپاتی، غدد لنفاوی متورم، کمردرد، میالژی و ضعف شدید مشخص می شود.

2. دوره بثورات پوستی: بثورات می تواند در تمام بدن ایجاد شود، 95 درصد موارد راش روی صورت، 75 درصد موارد راش در کف دست و کف پا و بثورات تقریباً در همان زمان در بدن رخ می دهد. برای حدود 10 روز، بثورات از راش ماکولوپاپولار به تاول، پوستول و در نهایت پوسته ایجاد می شود. به مدت 3 هفته، پوسته ها افتادند و ناپدید شدند.

دوم، علائم دیگر

ضایعات ضایعات سیستمیک از چندین تا هزاران محل مختلف است که 70٪ موارد مخاط دهان، 30٪ گونه ها و 20٪ چشم ها، صورت و قرنیه آسیب می بینند. علائم آبله میمون معمولا 14 تا 21 روز طول می کشد.

شدت آبله میمون

آبله میمون یک بیماری خود محدود شونده است و اکثر افراد مبتلا ظرف چند هفته بهبود می یابند. موارد شدید در کودکان خردسال، افراد دارای نقص ایمنی شایع است و ممکن است مرگ رخ دهد.

تجزیه و تحلیل جامع داده های تاریخی نشان می دهد که میزان مرگ و میر آبله میمون حدود 8.7٪ است که 10.6٪ در آفریقای مرکزی و 3.6٪ در غرب آفریقا است. دلایل تفاوت مرگ و میر آبله میمون در آفریقای مرکزی و غربی همچنان نامشخص است.

میزان مرگ و میر موردی برای موارد آبله میمون گزارش شده تا اوت 2022 تقریباً 0.03٪ بود و پنج مورد مرگ گزارش شده همگی در آفریقا بودند. میزان مرگ و میر پایینی که در حال حاضر مشاهده می شود به دلیل گونه های مختلف ویروس در گردش، آمادگی جسمانی خوب جمعیت اروپایی و آمریکایی یا درمان به موقع توسط خدمات پزشکی است که هنوز مورد مطالعه بیشتر قرار دارد.