بر اساس آمار، نرخ فعلی خودکشی در میان بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی نزدیک به 15 درصد و میزان اقدام به خودکشی بین 25 تا 50 درصد است، در مقایسه، نرخ خودکشی در سراسر جهان طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی تنها 0.011 است. ٪، تفاوت بین این دو نزدیک به هزار برابر است - بنابراین چه چیزی در مورد اختلال دوقطبی با این میزان خودکشی بالا است و چه چیزی باعث آن می شود؟

اختلال دوقطبی چیست

اختلال دوقطبی یک انتقال دائمی بین دو حالت (افسردگی و شیدایی) است و بر خلاف اختلال تک قطبی، در واقع یک چرخش رفت و برگشت بین افسردگی و شیدایی است. در مرحله اولیه بیماری، فقط افسردگی خفیف بود و خلق و خوی نسبتاً پایین بود، اخم یا آه.

با گذشت زمان، همراه با ناسازگاری محیط کار و افزایش فشار، بیمار بیش از پیش بیقرار می شود، اغلب در حالت شیدایی، از برخورد لفظی با افراد گرفته تا افتادن و له کردن اشیا و به تدریج تکامل می یابد. به اختلال دوقطبی

مانند افسردگی، اختلال دوقطبی نیز یک بیماری شایع و مکرر در روانپزشکی است و دارای ویژگی‌های شیوع بالا، میزان عود بالا، میزان ناتوانی بالا و میزان بالای بیماری همراه است.

علائم بالینی اختلال دوقطبی

تظاهرات بالینی اختلال دوقطبی دوره های شیدایی یا دوره های متناوب افسردگی و شیدایی است. اپیزودهای شیدایی بیمار با علائم "سه اوج" افزایش خلق، عجله در تفکر و افزایش رفتار ارادی مشخص می شود که به هیجان روانی حرکتی تعلق دارد.

1. قسمت شیدایی

(1) خلق و خوی بالا : بیمار گاهی اوقات به راحتی تحریک می شود، به دلیل مسائل پیش پاافتاده عصبانی می شود و هنگامی که وضعیت جدی است، گفتار و رفتار تکانشی دارد.

(2) عجله فکری : افکار بیمار منعطف است، سرعت گفتار آشکارا سریعتر از حد معمول است، صدا نیز بالاتر از حد معمول است، و دهان او اغلب خشک است. وقتی شرایط جدی است، بدون هیچ ابهامی صحبت می کند، بدون کلام صحبت می کند و حتی به حد توهم می رسد.

(3) رفتار ارادی تقویت شده : بیمار در تمام طول روز مشغول، فضول، تکانشی و بی پروا است.

2. دوره های متناوب افسردگی و شیدایی بیمار با اقوام اطراف خود دشمنی می کند و گاهی از ته دل احساس ناامیدی و افسردگی می کند، گاهی شیدایی و ناآرام می شود و با اقوام درگیر می شود. همچنین ملحفه‌ها، لحاف‌ها، پرده‌ها و سایر اقلام به‌طور ناخواسته تخریب شده‌اند...

عوامل بیماریزای اختلال دوقطبی

بنابراین، چه عواملی منجر به بروز این بیماری می شود؟ تعداد زیادی از داده های تحقیقاتی نشان می دهد که عوامل ژنتیکی، عوامل روانی اجتماعی، عوامل بیولوژیکی و غیره تاثیر بسیار آشکاری در بروز اختلال دوقطبی دارند و تعامل بین آنها منجر به بروز و توسعه بیماری می شود.

1. عوامل ژنتیکی خانواده هایی با ژن های ارثی شیوع بسیار بالاتری نسبت به خانواده های معمولی دارند.

2. عوامل محیطی با بدتر شدن محیط اطراف، بیمار به تدریج ابراز تنش بین فردی را نشان می دهد، خود را نمی شناسد، پس از انتقاد نمی پذیرد، اما کینه دارد.

3. عوامل دارویی برخی از داروهای افسردگی به نوبه خود می توانند انتقال بین دو وضعیت اختلال دوقطبی را افزایش دهند، مانند مصرف یک داروی ضد افسردگی در طول دوره افسردگی ممکن است باعث یک دوره شیدایی شود.

4. عوامل آب و هوایی تغییرات فصلی، مانند زمستان به بهار، تابستان تا پاییز، همه عواملی هستند که باعث ایجاد اختلال دوقطبی می شوند.

اختلال دوقطبی یک بیماری روانی بسیار ناتوان کننده است که باید به سرعت درمان شود.

از مقدمه بالا می توان فهمید که شروع اختلال دوقطبی به سلامت جسمی فرد آسیب جدی وارد می کند، سطح شناختی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد و به راحتی به بستگان آسیب وارد می کند و در نتیجه باعث پشیمانی بیش از حد می شود. ، پیشگیری اولیه