ما در مورد مغز زن و مرد کلیشه‌هایی داریم، مثلاً مغز زنان مربوط به فردی پرحرف، روان رنجور، عدم تمایل به پیروزی است، اما حافظه خوبی دارد و می‌تواند از دیگران مراقبت کند. از سوی دیگر، مغز مرد آرام‌تر است، اگرچه تکانشگری آسان است، اما می‌تواند بدون وقفه روی کار تمرکز کند، هر چه رقابت در محل کار شدیدتر باشد، شور و هیجان بیشتری دارد. به نظر می رسد مردان رقابت را دوست دارند، مردان به رقابت افتخار می کنند و از رقابت لذت می برند. مردان رقابت را جزء جدایی ناپذیر تکمیل شخصیت خود می دانند. آنها حس رقابت دارند و به نظر می رسد که جنگ است و قوی ها ضعیف ها را طعمه می کنند. پس چرا مردان رقابتی تر از زنان هستند؟ می توان آن را به دلایل زیر تقسیم کرد:

دلیل 1: مردان فکر می کنند باخت در برابر زنان شرم آور است

تقریباً همه مردان فکر می کنند که شکست دادن به یک زن در محل کار شرم آور است. دلیلش این است که مردان از باخت به زنان می ترسند، می ترسند شغل خود را از دست بدهند و چهره خود را از دست بدهند. اما معمولاً هیچ درگیری خشونت آمیزی با زنان وجود ندارد. دلیل آن این است که او فکر می کند که برای رفتار یک مرد مضر است و برای نشان دادن قدرت او کافی نیست. بنابراین، آنها معمولاً سکوت را در پیش می گیرند و او فکر می کند مؤثرترین وسیله است. به عنوان مثال، جعل شایعاتی مبنی بر پست‌تر بودن زنان، گفتن اینکه توانایی کاری زنان بسیار بدتر از مردان است، یا حمله شخصی به زنان و گفتن اینکه آنها به دلیل جنسیت خود از زنان می‌بازند، مردم حاضرند باور کنند و هیچ‌کس به او نمی‌خندد. .

دلیل 2: هورمون های فیزیولوژیکی

دلیل اصلی دوست داشتن یا عدم علاقه به رقابت به دلیل هورمونی به نام تستوسترون است. تستوسترون یک هورمون مردانه است که توسط مردان و زنان ترشح می شود. مردان، زنان، افراد از مناطق مختلف و محیط های زندگی متفاوت سطوح تستوسترون متفاوتی دارند و نگرش آنها نسبت به رقابت متفاوت است. این هورمون می تواند قدرت انفجاری، تناسب اندام و وضعیت رقابتی را افزایش دهد. تستوسترون زنان تنها یک هفتم مردان است، بنابراین سطح پایین تستوسترون پایه بر روحیه رقابتی زنان تأثیر می گذارد.

دلیل 3: مردان تمایل دارند خود را بیش از حد ارزیابی کنند

زنان در مواجهه با رقابت منطقی ترند. وقتی او احساس می کند که احتمال موفقیت به اندازه کافی زیاد نیست، ممکن است تصمیم بگیرد که شرکت نکند، در حالی که مردان تمایل دارند مزیت های رقابتی خود را بیش از حد ارزیابی کنند. این یکی از دلایلی است که مردان رقابت را دوست دارند. همچنین افرادی هستند که رقابت را بسیار دوست دارند و دیگران تمایلی به رقابت با او ندارند. برخی از افراد رقابت را دوست ندارند و همیشه دوست دارند با حریفان خود در صلح زندگی کنند و دوست باشند. برخی از مردان در اصل قوی بودند، اما تحت فشار در یک لحظه بحرانی از زنجیر افتادند و مجبور شدند تا سر حد مرگ بجنگند.

دلیل چهارم: شکل دادن به محیط اکتسابی

علاوه بر این، شکل دادن به محیط اکتسابی نیز یکی از دلایلی است که بر رقابت عشقی مردانه تأثیر می گذارد. به هر حال، در مواجهه با جامعه ای با منابع کمیاب، شرکت در یک رقابت خاص، آزادی انتخاب بیشتری را برای شما به ارمغان می آورد. محیط اجتماعی به سرعت در حال توسعه به این بحران منجر شده است که اگر مردان سخت کار نکنند، حذف خواهند شد. بنابراین بسیاری از مردان رقابت را در اولویت قرار می دهند. مردها شکست را نمی پذیرند و دوست ندارند شکست را بپذیرند بدون رقابت زندگی آنها معنای خود را از دست می دهد. اما بیشتر زنان فقط تا زمانی که بچه دار شوند می توانند کار کنند، زنان برای بر عهده گرفتن مسئولیت های مهم بیش از حد احساساتی هستند، به خصوص در دوران قاعدگی، زنان بیشتر از مردان بیمار هستند و غیره. زنان نیز زندگی کاری کوتاه تری نسبت به مردان دارند مگر اینکه هرگز ازدواج نکنند. زنان نیز پس از به دنیا آوردن فرزند، بودایی خواهند شد.تصور کنید که وقتی با یک کودک بودایی یا زیردستان بودایی روبرو می شویم، مطمئناً فشار رقابت بیش از حد وجود نخواهد داشت، بنابراین می توان آن را از منظر دیگری نیز درک کرد. وجود داشتن.