لاک پشت ستاره ای هندی گونه ای از لاک پشت است که بیشتر تحت تاثیر محیط قرار می گیرد اما نگهداری از آن سخت است. این به این دلیل نیست که لاک پشت ستاره هندی بیمار می شود، بلکه به این دلیل است که معمولاً به طور ناگهانی می میرد. ما می توانیم به آرامی آن را درمان کنیم، اما هیچ کاری نمی توانیم برای مرگ ناگهانی انجام دهیم.

ویژگی های مورفولوژیکی لاک پشت ستاره ای هندی

قفسه لاک پشت ستاره هندی بسیار متمایز است خطوط شعاعی به ظاهر یکسان واقعاً کلید تشخیص این لاک پشت است. لاک‌پشت‌های ستاره هندی اغلب کیفوز دارند و این ظاهر بیمارگونه می‌تواند آن را حتی عجیب‌تر کند، اما این چیزی است که پرورش‌دهندگان باید از آن اجتناب کنند.

لاک پشت ستاره ای کوچکترین لاک پشت است. با توجه به ضخامت الگو، می توان آن را به لاک پشت ستاره هندی و لاک پشت ستاره سریلانکا تقسیم کرد. اولی دارای الگوی ستاره ای نازکتر با ضخامت یکسان در سر و دم است؛ دومی دارای خطوط ضخیم تر و انتهای بزرگتر است. الگوی ستاره برنج منشأ یک رنگ محافظ است و یافتن لاک پشت های ستاره ای در یونجه برای شکارچیان دشوار است. نام خود را از این واقعیت گرفته است که هر فلس روی کاراپاس خود دارای یک الگوی ستاره ای شکل است. بیش از 8 خط در یک سپر وجود دارد، اما در تعداد کمتری در جوجه ها، همین الگو در پلاسترون نیز دیده می شود. اندام های چوب مانند آن، اندام های معمولی لاک پشت هستند، بنابراین زمان زیادی را صرف خزیدن و حفاری می کند.

بالا آمدن طبیعی کاراپاس لاک پشت بالغ بسیار واضح است، کمی متفاوت از برآمدگی معمولی. لاک پشت ستاره ای نیز گونه ای است که برای دانشجویان کارشناسی به آب بیشتری نیاز دارد. بنابراین بهتر است جوجه های جوجه ریزی هر روز در آب حمام کنند و اغلب در زیر نور آفتاب قرار بگیرند. طول بدن 30-38 سانتی متر لاک پشت های ماده این گونه بسیار بزرگتر از لاک پشت های نر هستند. نرها و ماده ها به راحتی قابل تشخیص هستند، نرها کوچک و دراز، با پلاسترون مقعر هستند، ماده ها بزرگ و مسطح با پلاسترون های مسطح هستند. نرها دم ضخیم دارند، در حالی که ماده ها دمی چاق و کوتاه دارند.

محیط پرورش لاک پشت ستاره ای هندی

اینکه آیا محیط پرورش لاک پشت ستاره هندی به درستی چیده شده باشد، مهم ترین عامل برای تضمین رشد سالم آن است. لاک‌پشت‌های ستاره‌ای هندی به‌ویژه به تغییرات دما و رطوبت حساس هستند و تنظیم غیرمنطقی می‌تواند منجر به ذات‌الریه یا سنگ‌های بسیار جدی شود.

1. تنظیم دما برای پرورش لاک پشت های ستاره ای هندی

دمای تنظیم پایه بالاتر از 28 درجه، ترجیحا 30 تا 35 درجه است و یک منطقه کوچک 35 تا 38 درجه زیر نور ایجاد کنید. البته اگر قسمت پایین شکم را سرد می دانید، باید یک پد گرم کننده اضافه کنید. بیشتر لاک پشت ها از آفتاب گرفتن لذت می برند که باعث افزایش و تثبیت دمای بدن آنها می شود. در محیط صحرایی، ته نیازی به گرم شدن ندارد، اما در محیط مصنوعی این موضوع باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. کف مخزن سرد است که از هضم و متابولیسم غذا جلوگیری می کند.

2. لاک پشت ستاره هندی در حال آفتاب گرفتن

تقریباً می توان گفت که همه لاک پشت ها فرزندان خورشید هستند. با توجه به ویتامین ها د، کلسیم به طور معمول توسط لاک پشت ها جذب می شود تا پوسته، استخوان و پوسته تخم در طول تخم ریزی تشکیل شود. اشعه ماوراء بنفش ماده اولیه برای تولید ویتامین D است، بنابراین اساسی ترین نیاز است. لامپ های UV زیادی در بازار وجود دارد، اما هیچ کدام نمی توانند با طول موج های 290-320 نانومتری تولید شده توسط خورشید برابری کنند. در صورت امکان، صاحبان لاک پشت ها باید به آنها اجازه دهند از نور طبیعی خورشید لذت ببرند.

3. مرکز پرورش لاک پشت ستاره هندی

اگر به خوبی مدیریت شود، می توان از جعبه های مرتب سازی، فایبرگلاس، جعبه های چوبی و غیره استفاده کرد. مخزن شیشه ای 90*45*45 را می توان مادام العمر بالا برد. تولید مثل یک مسئله است و نرها و ماده ها باید قبل از تولید مثل به طور جداگانه در خانه نگهداری شوند تا فعالیت تولیدمثلی آنها فعال شود. پرورش دهندگان عمومی می توانند آنها را به طور موقت در مکان های کوچک جدا کنند، اما در عین حال به مدیریت های مختلف توجه کنند.

نقاط تغذیه لاک پشت ستاره هندی

لاک پشت های ستاره ای هندی لاک پشت های گیاهی مطلق هستند. دوست دارد گیاهانی را با محتوای آب کمتر بخورد. گیاهان با محتوای آب بالا می توانند باعث اسهال در لاک پشت های ستاره ای هندی شوند، بنابراین در انتخاب غذا دقت کنید.

وقتی صحبت از غذا دادن به لاک‌پشت‌ها می‌شود، احتمالاً خوشحال‌کننده‌ترین قسمت این است که به طور مکرر به آنها غذا نمی‌دهیم. اما اینجاست که به بیشترین توجه نیاز دارد. در طول دوره رشد لاک پشت ستاره هندی، غذا تغییر می کند. این نیاز فیزیولوژیکی آنهاست و گاهی پرخوری نیست. نکته اصلی این است که بتوانید بر سطح غذا تسلط داشته باشید و جوجه هایی که فقط چند ماه از عمر آنها می گذرد می توانند در طی یک سال و نیم در فعالیت های پرورشی شرکت کنند. در طبیعت، آنقدر کلزا و میوه نمی خورند. یعنی در محیط وحشی، لاک پشت ستاره هندی عمدتاً علف های هرز و سبزیجات می خورد. متفاوت از محیط وحشی، هنگام تغذیه بیشتر توجه کنید و نباید غذای تحریک کننده را تغذیه کنید.

هنگام غذا دادن به سبزیجات، بهتر است انواع سبزیجات داده شود. گهگاه تغییراتی برای انجام غذای اصلی و غیراصولی ایجاد می شود. تهیه انواع غذاها، گاهی اوقات سخت ترین قسمت، سر و کار داشتن با لاک پشتی است که نمی خورد. لاک پشت ستاره هندی، غذای اصلی می تواند کلزا باشد. برخی از لاک پشت های ستاره ای هندی به محض تغذیه برای غذا می آیند و برخی بسیار ترسو هستند و برای مدت طولانی برای غذا نمی آیند. در این زمان لازم است که "طعمه ایستاده" را همزمان تغذیه کنید. به اصطلاح طعمه ایستاده طعمه ای است که به راحتی در دمای بالا مانند یک غذای اصلی از بین نمی رود. این گونه غذاها باید بیشتر سبزیجات با کالری کمتر و فیبر بیشتر باشد، مانند علف های هرز و گیاهان زراعی مانند برگ توت، برگ تربچه، علف، جوانه آفتابگردان و غیره.