سمندرها دم بلند و بینایی ضعیفی دارند به همین دلیل فقط با طعمه زنده شکار می کنند سمندرهای بالغ حدود 61 تا 155 میلی متر طول دارند و پوست آنها نسبتاً صاف و دارای زگیل های کوچک و برآمدگی های شکننده است.

سمندر از پنج قسمت سر، گردن، تنه، اندام و دم تشکیل شده است. سمندر دارای سر صاف و زبان کوچک و ضخیم و بیضی شکل است و انتهای جلویی و عقبی آن به مخاط کف دهان متصل است اندام ها ضعیف و ضعیف هستند و انگشتان دست و پا تاردار نیستند. ؛ دم در پهلو صاف است. مقعد مردانه هیپرتروفیک است و شقاق مقعدی بزرگتر؛ مقعد زنانه تپه ای شکل و شقاق مقعدی کوتاه است. سمندر دارای گردن نامشخص، تنه صاف و اندام های رشد یافته است و چهار انگشت در اندام های جلویی و پنج انگشت در اندام های عقبی است و انگشتان (انگشت پا) تاردار نیستند و دم آن صاف و دراز است.

صدای سمندر به شکل "∧" است، دارای چین های لبی برجسته، یک فک جلویی و بدون بخیه در وسط فرآیند بینی است؛ فک بالا و ناخنک کوتاه و دور از هم هستند. غضروف پایه هیوئید دارای 1 جفت انگشت است، هر دو استخوان شاخه ای مورب استخوانی شده یا فقط 1 جفت و تنها 1 جفت از استخوان شاخه ای بالایی استخوانی شده است. لاروها دارای شاخه های متعادل، 3 جفت آبشش بیرونی، پینی شکل هستند؛ چین های پشتی دمی از جلوی بدن سرچشمه می گیرند و چین های باله پایین و صاف هستند. سمندرها کوچک، چهارپا، با پوست مرطوب هستند و بیشتر آنها رنگی روشن و ظاهری برجسته دارند. شاه سمندر با طول بدن تا 2.3 متر بزرگترین است.

سمندرها دارای دم هایی شبیه به مارمولک ها هستند اما فاقد فلس هستند. برخلاف قورباغه ها، در طول عمر خود فقط یک دم بلند دارد. اندام های آن توسعه نیافته است و افراد بالغ را می توان به آبزی، خشکی و نیمه آبزی تقسیم کرد. نوع آبزی در آب تخم می‌گذارد، نوع خشکی‌ای برای تخم‌گذاری در هنگام تخم‌گذاری به آب بازمی‌گردد و چند گونه در تالاب تخم‌گذاری می‌کنند و بچه‌ماهی‌ها در آب رشد و نمو می‌کنند.

محیط زندگی سمندر

نیوت ها زیستگاه های مناطق باتلاقی را ترجیح می دهند. آنها اغلب در استخرها یا مزارع برنج یافت می شوند. آنها در فصل سرد در دمای زیر صفر، زیر شکاف ها یا سنگ های زمین به خواب زمستانی می روند. در بهار در گودال ها یا شالیزارها با آب فراوان ظاهر می شوند.

بیشتر سمندرهای بالغ در روز پنهان می شوند و شب ها برای تغذیه بیرون می آیند. برخی در طول فصل تخم ریزی یا تا زمانی که دما و رطوبت محیط برای زنده ماندن آنها مناسب باشد از زمین خارج می شوند. برخی از سمندرها، به ویژه آنهایی که از خانواده سمندرهای بدون ریه هستند، حیواناتی کاملاً زمینی هستند که دور از رودخانه ها و برکه ها زندگی می کنند.

از آنجایی که سطح بدن سمندر نیمه تراوا است که می تواند منجر به از دست دادن آب شود، سمندرها بیشتر در یک محیط مرطوب زندگی می کنند. آنهایی که توانایی زمینی بهتری دارند می توانند دورتر از آب باشند، اما محیط زندگی همچنان تحت سلطه محیط های گلسنگ مرطوب است.در مورد گونه هایی که به شدت به آب وابسته هستند، مانند سمندرها، ترجیح می دهند در یک محیط زندگی کنند. درجه حرارت پایین و آب پاک. از اینجا می توان دریافت که هنگام پرورش سمندر، محیط حوضچه نزدیک به رطوبت اشباع برای تغذیه، پنهان شدن و استراحت ضروری است.

دانش تغذیه سمندرها

سمندرها عاشق خوردن حشرات به خصوص حیوانات کوچک مانند کرم و حلزون هستند. آنها به ندرت شنا می کنند و بیشتر در زیر آب تغذیه می کنند. دلیل اصلی این است که بینایی آن نسبتا ضعیف است و مشغول تماشای اشیاء واقعی است و فقط می تواند برای تشخیص غذا به حواس خود تکیه کند.

بیشتر سمندرها گونه های نسبتاً خوش خیم هستند و تراکم و تعداد جوراب ساق بلند را می توان با توجه به ظرفیت پرورش و پیکربندی فضا توسط پرورش دهنده تعیین کرد. رفتارهای بیولوژیکی عجیب و غریب زیادی در پرورش سمندرها می توان مشاهده کرد که در این میان باززایی پاها، رفتارهای عجیب جفت گیری و تناوب انواع خشکی و آبزی پر رنگ ترین آنهاست. نیروی حیاتی سمندر بسیار قوی است، به ویژه توانایی خود ترمیم کنندگی آن بسیار خوب است، به طوری که گاهی اوقات مشخص می شود که وقتی فردی به دلیل ضربه مکانیکی قطع می شود، دانه بندی در مدت کوتاهی از زخم رشد کرده و به تدریج ایجاد می شود. و به حالت اولیه تعمیر شود.

سمندرها موجودات بسیار خجالتی هستند، آنها معمولاً در شرایط مرطوب یا زیر آب پنهان می شوند، بسیاری از سمندرها تمام زندگی خود را در آب می گذرانند، در حالی که برخی دیگر کاملاً در خشکی زندگی می کنند و برخی حتی کاملاً در لانه های مرطوب و تاریک زندگی می کنند. بیشتر سمندرها چه در خشکی و چه در آب، تخم های خود را در آب می گذارند.

سمندرها خیلی آهسته روی چهار پای کوتاه خود می خزند، چه روی سطح، چه در درختان و چه در زیر زمین. به طور شگفت انگیزی، آنها می توانند از پاهای جلویی یا انگشتان پا برای راه رفتن روی زمین گل آلود در ته یک حوض استفاده کنند و از دم خود برای تسریع راه رفتن استفاده کنند.

بیشتر سمندرها درخشان و زیبا هستند، اما سمی هستند. آنها از این رنگ روشن و چشم نواز به عنوان هشداری برای دور نگه داشتن آن شکارچیان استفاده می کنند. وقتی مار به سمندر حمله می‌کند، دم سمندر ماده ژلاتینی ترشح می‌کند و بی‌رحمانه با دم به سر مار می‌کوبند تا جایی که دهان مار به ترشح گیر می‌کند و گهگاه مار بلندی توسط سمندر گیر می‌افتد. در یک توپ گیر کرده و نمی تواند حرکت کند.

سمندرها همچنین حاوی یک باکتری کشنده در غدد کوچک خود هستند که می توانند از آن برای تولید سمی به نام تترودوتوکسین استفاده کنند. هنگامی که سمندر مورد حمله قرار می گیرد، بلافاصله این نوروتوکسین مرگبار را ترشح می کند و از خوردن و حرکت آن جلوگیری می کند.