لاک پشت گوش قرمز برزیلی همان چیزی است که ما اغلب آن را لاک پشت برزیلی می نامیم که به نام لاک پشت گوش قرمز می سی سی پی نیز شناخته می شود. لاک پشت های برزیلی ارزان هستند، بنابراین اغلب برای رهاسازی انتخاب می شوند. به همین دلیل، لاک پشت برزیلی زمانی به عنوان یک گونه مهاجم بیگانه شناخته شد.

لاک‌پشت‌های برزیلی که در طبیعت رها شده‌اند هیچ دشمن طبیعی ندارند، غذای شگفت‌انگیزی دریافت می‌کنند و به سرعت تکثیر می‌شوند که این امر بر گونه‌های لاک‌پشت بومی و حتی بوم‌شناسی طبیعی بومی تأثیر خواهد گذاشت. بنابراین در بسیاری از کشورها این نوع رهاسازی ممنوع است و حتی فروش لاک پشت های برزیلی ممنوع و غیرقانونی تشخیص داده شده است. برخی از حامیان محیط زیست برای حفاظت از محیط زیست طبیعی، لاک پشت های برزیلی را در طبیعت شکار کرده و پرورش می دهند.

ویژگی های مورفولوژیکی لاک پشت گوش قرمز برزیلی

لاک پشت گوش قرمز برزیلی که به لاک پشت گوش قرمز نیز معروف است، به دلیل رنگ قرمز تیره در دو طرف پشت سرش. تفاوت بین بچه‌لاک‌پشت‌ها و لاک‌پشت‌های بالغ بسیار زیاد است و الگوی کاراپاس مشخص نیست، بنابراین بسیاری از مردم دوست دارند لاک‌پشت‌های برزیلی را نگهداری کنند.

لاک پشت گوش قرمز برزیلی دارای سر پهن و کاسه ای پهن است که زمردی یا سیبی رنگ است و برآمدگی برجسته در مرکز پشت آن وجود دارد. اسکاتلوم دارای نوارهای حلقوی زرد و سبز است، تار به رنگ زرد کم رنگ است، لکه های میله مانند گرد، بیضی و متقارن سیاه و سفید نامنظم، اندام ها سبز کم رنگ با نوارهای عمودی قهوه ای مایل به خاکستری، و انگشتان دست و پا تاردار هستند.

لاک پشت گوش قرمز برزیلی حدود 15-25 سانتی متر طول دارد. سر، گردن، اندام ها و دم با نوارهای موزاییک زرد مایل به سبز با ضخامت ناهموار پوشیده شده است و دو نوار ضخیم قرمز در دو طرف بالای سر وجود دارد. قرنیه سبز با یک نقطه سیاه در مرکز است. هر اسکوتلوم کوچک کاراپاس و پلاسترون دارای نقاط نامنظم خاتم کاری شده به رنگ زرد مایل به سبز در مرکز است و الگوی هر لاک پشت متفاوت است.

بزرگترین ویژگی پوست لاک پشت گوش قرمز برزیلی (به جز قسمت جلویی سر) زبر بودن آن است. اپیدرم دارای ذرات ریز یا فلس های کوچک است. لایه محافظ می تواند اصطکاک بین درم و بیرون را کاهش دهد. دنیا و تبخیر آب در بدن ساده ترین راه برای شناسایی لاک پشت گوش قرمز دو نقطه قرمز روی سر و بدن سبز زمردی است. لاک پشت های برزیلی که در بازار دیده می شوند معمولاً کوچک هستند، بنابراین رنگ آن روشن تر است و رنگ لاک پشت برزیلی با اندازه تغییر می کند و تیره تر می شود.

نقاط تغذیه لاک پشت گوش قرمز برزیلی

لاک پشت گوش قرمز برزیلی لاک پشتی با کمترین میزان زنده ماندن امروزی است. این به این دلیل نیست که نگهداری از لاک پشت دشوار است، بلکه به این دلیل است که بسیاری از افرادی که لاک پشت را نگهداری می کنند آن را جدی نمی گیرند. در واقع پرورش لاک پشت های برزیلی همچنان بسیار ساده است.برای تهیه یک محیط خوب جای نگرانی برای خوردن و آشامیدن نیست.

1. تنظیم محیط پرورش

محیط پرورش ایده آل حداقل الزامات خاصی دارد. هر جوجه لاک پشت باید پنج لیتر آب داشته باشد که عمق آن بیشتر از طول بدن لاک پشت نباشد، به طوری که وقتی لاک پشت به سطح می آید، پای لاک پشت بتواند برای نفس کشیدن روی زمین قرار گیرد. در عین حال باید با آجر و تراشه سنگ برایشان محیط جزیره ای بسازند. جزایر شناور مناسب نیستند، زیرا جوجه های جوجه ریزی اغلب در بالا رفتن شکست می خورند و تلاششان هدر می رود. از طرفی مواظب جزیره ها و تزئینات باشید تا موانع خطرناکی نباشند، لاک پشت ها ممکن است گیر کرده و غرق شوند.

2. محدوده دمایی که لاک پشت گوش قرمز برزیلی با آن سازگار است

دمای آبی که جوجه ها می توانند با آن سازگار شوند، حدود 25 درجه سانتیگراد است؛ زمانی که هوا سرد است، هوای بالای ظرف نیز باید گرم شود و می توان یک لامپ پوششی به جعبه پرورش اضافه کرد تا بهترین ها را از هر دو دنیا به دست آورد. اگر دمای آب هنوز خیلی پایین است، می توانید یک لوله گرمایش الکتریکی به آب اضافه کنید تا درجه حرارت را تا حد امکان تنظیم کنید.

3. لاک پشت های گوش قرمز برزیلی به نور خورشید نیاز دارند

در صورتی که لاک پشت ها فرصت قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید را داشته باشند، می توان جعبه های پرورش را روی بالکن ها یا طاقچه ها قرار داد. اگر این امکان وجود ندارد، جوجه های جوجه ریزی باید یک یا دو بار در هفته به مدت سه تا پنج دقیقه در معرض نور UV قرار گیرند. نور ماوراء بنفش نباید خیلی به لاک پشت نزدیک باشد تا در اثر نور زیاد آسیبی به لاک پشت وارد نشود. نور خورشید همچنان بهترین است، اما باید مراقب بود که از شیشه ظرفی استفاده شود که اشعه UV مورد نیاز را فیلتر نکند.

4. کیفیت آب را تصفیه کنید

مهم نیست که جلبک روی مخزن رشد کند، آب مخزن را بدبو نمی کند، مهم ترین چیز این است که آب را به طور مرتب تعویض کنید، در غیر این صورت لاک پشت ها در آب بدبو زندگی می کنند، این محیط باعث رشد کپک می شود. بنابراین باید حداقل هفته ای یک بار آب را عوض کنید.