برخی از افراد مبتلا به افسردگی تمایل به خودکشی دارند، پس چرا افراد مبتلا به افسردگی می خواهند خود را بکشند؟ در واقع، تنها در صورتی می‌توانیم پاسخی ملموس برای این سؤال پیدا کنیم که علائم افسردگی را کاملاً درک کنیم. پس بیایید نگاهی به علائم افسردگی بیاندازیم.
علائم افسردگی چیست؟
علائم اصلی ذکر شده در اینجا تظاهرات خارجی افسردگی است. تجربه بالینی به ما می گوید که افسردگی همیشه با یک یا چند علامت اصلی ظاهر می شود. به دلیل محدودیت های تحصیلی و فکری، برخی از افراد مبتلا به افسردگی نمی توانند مستقیماً احساسات خود را توصیف کنند و هنگامی که از علائم اصلی سؤال می شود، گاهی اوقات علائم اصلی افسردگی از این منظر حتی مهمتر از افسردگی است.

6 علامت افسردگی:
1. کاهش قابل توجهی در علاقه روزانه وجود دارد. اگر بیمار در ابتدا فردی با طیف وسیعی از علایق باشد، این معمولاً واضح است. برای کسانی که کلیشه ای و یکنواخت هستند، تشخیص علائم ممکن است دشوار باشد. با این حال، می توان با بیماران در مورد آنچه در کار روزانه یا روزمره خود پیدا می کنند صحبت کرد. زمانی که یک خانم خانه دار دچار افسردگی می شود، اغلب دوست ندارد کارهای خانه و مراقبت از کودک را انجام دهد و حتی احساس سنگینی می کند که با تجربه قبل از بیماری کاملاً متفاوت است.
2. احساس ناامیدی. هر فرد عادی امید، انتظار و حتی میل شدیدی برای چیزی در آینده دارد. افراد مبتلا به افسردگی این احساس را از دست می دهند و برای آنها آینده تاریک است و آینده روشنی وجود ندارد. افراد جدی احساس ناامیدی می کنند، همه چیز شخصی وحشتناک، غیرقابل برگشت است و حتی فکر می کنند که آینده بشر ناامیدکننده است.
3. احساس درماندگی. یک فرد افسرده احساس می کند که در حالت درماندگی است، مانند سقوط به قعر اقیانوس یا پرتگاه، نمی تواند خود را بیرون بیاورد، و هیچ کس نمی تواند او را نجات دهد یا به او کمک کند. بيماري به پزشك گفت كه از محبت و زحمات پزشك بسيار سپاسگزارم ولي فايده اي نداشت و همين باعث شرمساري و گناه او شد.

4. از دست دادن اشتیاق و انگیزه. افراد افسرده احساس ناتوانی می کنند، گویی چشمه زندگی خشک شده است. نمی خواهد کاری انجام دهد، اصلاً انگیزه ای ندارد، حتی اگر کاری را با اکراه انجام دهد، برایش سخت است، در واقع هیچ کاری را به خوبی نمی تواند انجام دهد. گاهی اوقات بیماران فکر می کنند که بهبود می یابند، اما نمی توانند. بیمار احساس دردناکی می کند که گویی "ریشه" او شکسته است. بیمار از حافظه ضعیف شکایت دارد، نمی تواند چیزی را به خاطر بیاورد، توانایی تفکر را کاملا از دست داده، حتی نمی تواند فکر کند و احساس پوچی می کند.
5. از دست دادن عزت نفس و اعتماد به نفس، خودارزیابی بیماران مبتلا به افسردگی به طور معنی داری کاهش یافت. بیمار فکر می کند که هیچ چیز نمی داند و نمی تواند کاری انجام دهد. افراد جدی مفهوم سرزنش خود را دارند، به گذشته نگاه می کنند و احساس بی فایده و گناه می کنند.
6. احساس اینکه زندگی معنایی ندارد. افراد مبتلا به افسردگی نه تنها احساس می کنند که یک فعالیت بی معنی است، بلکه همه چیز در زندگی بی معنی است و خود زندگی نیز بی معنی است. بیماران اغلب افکار مرگ و حتی برنامه ها و اقدامات خودکشی دارند.

11 تظاهرات افسردگی:
1. درجه افسردگی متفاوت است، از اختلالات عاطفی خفیف گرفته تا غم و اندوه، بدبینی و ناامیدی، بیماران احساس سنگینی می کنند، زندگی خسته کننده است، ناراحت هستند، زندگی مانند یک سال است، درد غیر قابل تحمل است و نمی توانند خود را رها کنند. همچنین ممکن است مضطرب، به راحتی هیجان زده و عصبی به نظر برسد.
2. از دست دادن علاقه یکی از علائم شایع افسردگی است. از دست دادن اشتیاق و سرگرمی در زندگی و کار، عدم علاقه به همه چیز، ناتوانی در تجربه شادی خانوادگی، تحقیر سرگرمی های گذشته، اغلب تنها زندگی کردن، دوری از اقوام و دوستان، اجتناب از تعامل اجتماعی، بیماران اغلب از "عدم احساس" شکایت می کنند. «بی حسی عاطفی» و «ناشاد».
3. کمبود انرژی، خستگی، ضعف، انجام کارهای کوچک مانند شستن و لباس پوشیدن در زندگی بسیار سخت است. بیماران اغلب از "شکستگی ذهنی" و "بالون تخلیه شده" برای توصیف وضعیت خود استفاده می کنند.
4. خودارزیابی پایین: بیماران اغلب بیش از حد توانایی های خود را بی ارزش می کنند، حال، گذشته و آینده خود را با نگرشی انتقادی و منفی می بینند، احساس می کنند هیچ جا خوب نیستند، می گویند بی فایده هستند و آینده خود تاریک و قوی است. -احترام مسئولیت، گناه، احساس بی ارزشی، درماندگی، سرزنش خود در صورت جدی بودن، مفهوم هیپوکندریازیس.

5. بیماران افسردگی آشکار، مداوم، عمومی، بی توجهی، از دست دادن حافظه، عقب ماندگی مغزی، اختلال تفکر، کند عمل را نشان دادند، اما برخی از بیماران بیقراری، اضطراب، تنش و بیقراری را نشان دادند.
6. منفی و بدبین: قلب بسیار دردناک، بدبین و ناامید است، احساس می کند زندگی باری است، ارزش نوستالژیک ندارد و با مرگ راه حل می جویید می تواند به افکار و رفتارهای شدید خودکشی منجر شود.
7. علائم فیزیولوژیکی یا بیولوژیکی: علائم فیزیولوژیکی مانند از دست دادن اشتها، کاهش وزن، اختلال خواب، اختلال عملکرد جنسی و نوسانات خلقی شبانه روزی در بیماران افسرده شایع است، اما نه در همه موارد.
8. از دست دادن اشتها و کاهش وزن: اکثر بیماران دچار کاهش اشتها می شوند، غذاهای خوشمزه دیگر جذابیتی ندارند، بیماران نمی خواهند غذا بخورند یا نمی توانند طعم بخورند که اغلب با کاهش وزن همراه است.

9. اختلال عملکرد جنسی: از دست دادن میل جنسی ممکن است در مراحل اولیه بیماری رخ دهد، ناتوانی جنسی ممکن است در مردان رخ دهد و اختلال عملکرد جنسی ممکن است در بیماران زن رخ دهد.
10. اختلال خواب: یک اختلال خواب معمولی این است که 2 تا 3 ساعت زودتر از حد معمول از خواب بیدار شوید، پس از بیدار شدن دوباره به خواب رفتن آسان نیست و در فضای غمگینی فرو می روید.
11. تنوع شبانه روزی: خلق و خوی بیمار در روز و شب تغییر می کند. احساس ضعف در صبح و بهبودی در بعد از ظهر یا عصر. مکالمات کوتاه و وعده های غذایی در دسترس است. بروز تغییرات روزانه حدود 50 درصد است.
ما در مورد علائم افسردگی در مقاله بالا یاد گرفتیم، بنابراین ما همچنین می دانیم که چرا افسردگی خود را از بین می برد. ما باید در مواقع عادی به این مشکل توجه کنیم تا از بروز علائم خودکشی در بیماران مبتلا به افسردگی جلوگیری شود.