خرگوش بلژیکی بومی بلژیک است و یک نژاد شناخته شده از خرگوش های گوشتی است. آنها در ظاهر متملق به نظر نمی رسند، اما عملکرد گوشت بالایی دارند و بیشتر در مناطق روستایی پرورش می یابند.

در بلژیک قیمت پوست خرگوش مرغوب تقریباً با قیمت گوشت یکسان است. گوشت خرگوش اکثریت قریب به اتفاق کل مصرف بلژیکی ها را تشکیل می دهد. گوشت خرگوش علاوه بر مصرف داخلی به انگلستان نیز صادر می شود. خرگوش بلژیکی هر ساله به انگلستان صادر می شود 6000 تن گوشت خرگوش، تقریباً نیمی از کل فعلی.

ویژگی های مورفولوژیکی خرگوش بلژیکی

خرگوش های بلژیکی از نژادهای خرگوش گوشتی هستند، بنابراین بزرگتر از خرگوش های خانگی معمولی هستند، به ویژه خرگوش های بلژیکی بالغ که می توانند 7 تا 8 کیلوگرم وزن داشته باشند. خرگوش های بلژیکی زیاد غذا می خورند و برای پرورش خانواده مناسب نیستند. بسیاری از خرگوش های بلژیکی در مناطق روستایی به عنوان حیوانات اقتصادی پرورش می یابند.

خرگوش های بلژیکی دارای خز مایل به قهوه ای یا خاکشیر با نوک سیاه، شکم خاکستری، دایره های سفید نامنظم دور چشم و براق های سیاه براق در نوک گوش ها هستند. چشم ها سیاه، گوش ها بزرگ و راست، کمی متمایل به طرفین، گونه ها برجسته، پیشانی پهن و گرد و استخوان بینی برآمده شبیه سر اسب است که معمولاً به آن «اسب» می گویند. خرگوش".

خرگوش های بلژیکی از نظر ظاهری شبیه به خرگوش ها، قرمز تیره، قهوه ای مایل به زرد یا کتان در کت، اندازه بزرگ و اندام بلند هستند. چشم‌ها قهوه‌ای تیره و گوش‌ها بلند و صاف با براق‌های سیاه براق است. داخل دم مشکی و کت سفتی است.

خرگوش های بلژیکی گوش های پهن و صافی دارند که کمی به طرفین شیب دارند. سر کلفت، گونه ها برجسته، پیشانی پهن و گرد و پل بینی برآمده است. بدن دراز، اندام های تنومند، قشر عقبی کاملاً توسعه یافته. این ویژگی گوشت خرگوش است.

دانش پرورش خرگوش بلژیکی

خرگوش بلژیکی یک نژاد بزرگ از خرگوش گوشتی است که دارای ویژگی های اندازه بزرگ، رشد سریع، مقاومت در برابر مواد غذایی خشن، سازگاری گسترده و مقاومت قوی در برابر بیماری است. خرگوش های جوان 6 هفته سن دارند و 1.2-1.3 کیلوگرم وزن دارند. 3 ماهه با وزن 2.8-3.2 کیلوگرم. وزن بالغ: 5.5 تا 6.0 کیلوگرم برای خرگوش نر، 6.0 تا 6.5 کیلوگرم برای خرگوش ماده، حداکثر 7 تا 9 کیلوگرم. توانایی تحمل تغذیه خشن نسبت به سایر ارقام بالاتر بوده و برای تغذیه گسترده توسط کشاورزان مناسب است. هر سال تولید می شود 4 تا 5 لیتر با میانگین 7 تا 8 لیتر. شیردهی زیاد است و خرگوش های جوان به سرعت رشد می کنند.

معایب اصلی این نوع خرگوش عبارتند از: درماتیت پا در شرایط قفس مستعد بروز می باشد، بروز کچلی پدیس زیاد است، تعداد بستر متفاوت است، اندازه بستر ناهموار است و رنگ پوشش از نظر ژنتیکی ناپایدار است. .

نقاط پرورش خرگوش بلژیکی

1. غذای خرگوش باید علف باشد

برای خرگوش های بلژیکی گیاهخوار، مرتع یک غذای ضروری برای خرگوش های بلژیکی است. سرشار از فیبر خام، پروتئین و اسیدهای آمینه است که آن را به یک غذای عالی برای خرگوش های بلژیکی تبدیل می کند. فیبر خام غنی موجود در علوفه نه تنها می تواند به حرکت دستگاه گوارش بزرگ و طولانی خرگوش بلژیکی کمک کند، بلکه به طور موثری از بروز بیماری های دستگاه گوارش جلوگیری می کند. همچنین می تواند دندان قروچه کند. از آنجایی که خرگوش های بلژیکی دارای دندان هایی هستند که در طول زندگی خود به رشد خود ادامه می دهند، دندان قروچه برای خرگوش های بلژیکی بسیار مهم است.

2. می توان به خرگوش ها مقداری غذای غلیظ داد

با ارائه مقدار مناسب، می تواند تغذیه خرگوش بلژیکی را متعادل کند، انرژی روزانه، پروتئین، چربی، مواد معدنی، اسیدهای آمینه و غیره را تامین کند و اثر دندان قروچه خاصی دارد. مصرف زیاد آن به راحتی می تواند منجر به نرمی مدفوع و مشکلات گوارشی شود. پزشک خرگوش توصیه می کند که مقدار تغذیه روزانه غذای خرگوش برای خرگوش های جوان باید به میزان 5-3 درصد وزن بدن خرگوش جوان تامین شود.

3. آب آشامیدنی تمیز ضروری است

باید آب جوشیده یا آب معدنی یا آب تصفیه شده باشد. بهترین در 24 ظرف چند ساعت آب جوشیده تازه تهیه کنید. اگر به یک منبع نامحدود نیاز دارید، به خرگوش بلژیکی خود یک بطری آب کروی مخصوص برای نگهداری آب بدهید، که می تواند از التهاب دهان جلوگیری کند.

4. برخی از پیش غذاها می توانند خوراک سبز را انتخاب کنند

خرگوش های جوان (1-6 ماهگی) با معده ضعیف، غذاهای خوراکی شامل کاهو، کرفس، کلم بروکلی، کلم، هویج، کاهو و غیره است. از میوه هایی مانند سیب، گلابی، هلو، پاپایا و ... می توان از خرگوش بلژیکی به عنوان غذا استفاده کرد.