سگ کاکل چینی، بومی چین، با بدنی کم مو یا کم با موهای بلند در سر و دم مشخص می شود. بدن او بزرگ نیست، متعلق به یک سگ اسباب بازی کوچک است. رنگ پوست او به رنگ پوست متفاوت است. نظریه های زیادی در مورد منشاء سگ های کاکل دار وجود دارد. بعضی ها می گویند از مکزیک می آید، بعضی ها می گویند منشا آن چین است، چین خیلی وقت پیش چنین سگی دارد، سگ کاکل چینی در قاره آمریکا از چین وارد شده است، برخی فکر می کنند از آفریقا آمده است، دلیل اینکه چرا به آن سگ چینی کاکل می گویند، زیرا این سگ تاجی بر سر دارد که بسیار شبیه به کلاه های مقامات سلسله چینگ است.

ویژگی های مورفولوژیکی سگ های کاکل چینی

سگ کاکل دار یک سگ اسباب بازی است، قد ایده آل سگ بالغ باید 23-33 سانتی متر و وزن ایده آل سگ بالغ باید 2-5.5 کیلوگرم باشد. بدن کمی بلندتر از ارتفاع شانه، استخوان باریک، بدن باریک، باریک اما شکننده نیست، نمی تواند: قوی یا حجیم. به دلیل موهای کاکل دار بالای سر سگ که شباهت زیادی به کلاه های مقامات سلسله چینگ دارد، آن را سگ کاکل چینی نامیدند.

دانش پرورش سگ کاکل دار چینی

اگرچه سگ کاکل دار چینی به عنوان یکی از نژادهای سگ بدون مو در جهان شناخته می شود، اما به دو نوع بی مو و بی مو نیز تقسیم می شود. البته نژادهای مودار معیوب محسوب می شوند. افرادی که سگ دوست دارند تنبل هستند. در مورد آن، پرورش سگ کاکلی نسبتاً آسان است. این سگ به دلیل نقص خاص خود موهای کم پشتی دارد، به ندرت به بیماری های پوستی مبتلا می شود، ریزش نمی کند و نیازی به حمام مکرر ندارد. شخصیت خوب. البته، هنگام غذا دادن به سگ، باید وضعیت اولیه سگ را نیز درک کنید تا تغذیه در آینده تسهیل شود.

تمرکز مراقبت از سگ کاکل چینی

1. سگ های کاکلی نیاز به ورزش زیاد ندارند و یک پیاده روی مناسب در داخل خانه کافی است.

2. پوست سگ های کاکلی برهنه است و توسط کت محافظت نمی شود، بنابراین گاهی اوقات به راحتی به پوست آسیب می رساند.

3. پرمولرهای تاج دار توسعه نیافته اند، برای گاز گرفتن استخوان مناسب نیستند و به ندرت چیزهایی را گاز می گیرند.

4. هنگام پرورش سگ های کاکل دار در خانه، اثاثیه لبه های تیز را بردارید تا از خراشیدن پوست سگ جلوگیری شود.

5. سگ های کاکل دار حساسیت خاصی به پشم دارند، بنابراین پرورش دهندگان باید از پوشیدن ژاکت در نزدیکی آن خودداری کنند و لباس های گرم در زمستان را نمی توان با پشم بافته کرد.

مراقبت ویژه سگ کاکل چینی

سگ های کاکل چینی ویژگی های فیزیولوژیکی منحصر به فردی دارند. سگ های عمومی برای دفع گرما نیاز به نفس کشیدن دارند و برخی نیز باید دهان خود را باز کنند و زبان خود را بیرون بیاورند تا گرما را دفع کنند، اما سگ های کاکل دار خاص هستند. پوست آن به غدد عرق متصل است. عرق را می توان مستقیماً از پوست تخلیه کرد. بنابراین، پرورش دهندگان باید آن را مکرر حمام کنند و مقداری روغن پوست کودک روی آن بمالند تا صاف شود.

سگ های کاکل چینی برای افراد مبتلا به آلرژی بسیار مناسب هستند و نیاز خاصی برای غذا ندارند.

سگ های کاکل دار مستعد گره زدن و کثیف شدن هستند. پرورش دهندگان باید به مراقبت روزانه از موهای خود توجه کنند. برای گره ها می توانید ابتدا آنها را با دست باز کنید، سپس به آرامی با شانه سوزنی بردارید و در آخر دوش بگیرید. پرورش دهندگان سخت کوش با مسواک زدن روزانه بهترین کار را انجام می دهند. سگ های کاکل دار موهای کمتری دارند که هنوز هم بسیار بی دردسر است.

نقاط تغذیه سگ کاکل چینی

سگ های کاکلی نیاز زیادی به غذا ندارند، به شرطی که غذای سگ تمیز و خوشمزه باشد، اما غذای خیلی سفت نباشد، زیرا سگ های کاکلی دندان پرمولر ندارند، تنها غذایی که او دوست دارد این است که سبزیجات تازه بخورد، کمتر بخورد.

برای پرورش سگ های کاکلی، ابتدا باید یک عادت خوب به رژیم غذایی منظم ایجاد کنیم. سگ کاکل دار بسیار حریص است، بنابراین غذا باید معتدل باشد و زیاد نباشد. ابزارهای تغذیه به طور کلی باید 10-20 دقیقه پس از تغذیه برداشته شوند، صرف نظر از اینکه غذا را تمام کرده اند یا نه. نیازهای بالا برای کیفیت غذا، غذای گوشتی نمی تواند هر روز کمتر باشد. به مرغ تازه، گوشت خوک یا ماهی تازه و 200 تا 250 گرم گوشت گاو در روز غذا بدهید. گوشت چرخ کرده و قبل از تغذیه تا حد متوسط ​​پخته می شود.

سگ های کاکل چینی به ورزش زیادی نیاز ندارند، فقط اجازه دهید در داخل خانه راه بروند یا بپرند. این سگ همچنین دوست دارد با اسباب بازی بازی کند، می توانید چند اسباب بازی به او بدهید تا راه برود، اما از اسباب بازی های تیز و شاخ دار استفاده نکنید تا پوست او سوراخ یا چروک نشود. سگ‌های چینی کرستد به دلیل جثه بدون مو، مستعد واکنش‌های آلرژیک به پشم هستند و بهتر است زمانی که دانخوری نزدیک است از لباس‌های پشمی استفاده نکنید.