هر چه بیشتر جوانان «پیش از پیری ناشنوا می شوند»

در فیلم "دردسرهای شارلوت" دیالوگی بین شارلوت قهرمان داستان و عمو وجود دارد: "عمو، خانه ما دونگمی در طبقه بالای 2322 است؟" "ما دونگ چیست؟" "ما دانگمی" "دونگمی چیست؟" ما دونگمی" "ما شیمی؟"

در حالی که همه می خندیدند، طبیعی بود که عمو پشت گوش تشخیص داده شود. با پیر شدن تدریجی سیستم شنوایی، سالمندان در سالمندان به احتمال زیاد ناشنوا خواهند بود که از نظر پزشکی به آن پرسبیکوزیس می گویند.

اما امروزه دیگر حق ناشنوایی افراد مسن نیست و جوانان بیشتر و بیشتر دارای علائم کم شنوایی هستند. بر اساس آخرین داده های سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر حدود 11 مورد وجود دارد 100 میلیون جوان (12-35 سن) در معرض خطر کم شنوایی برگشت ناپذیر هستند. تعداد جوانان مبتلا به کم شنوایی در دهه گذشته افزایش یافته است.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، اگر این روند ادامه پیدا کند، تا سال 2030، نزدیک به 630 میلیون نفر در سراسر جهان از کم شنوایی ناتوان کننده رنج خواهند برد؛ تا سال 2050، این رقم به 9 نفر خواهد رسید. بیش از 100 میلیون نفر از کم شنوایی رنج می برند (1 از 10).

بررسی کاهش شنوایی منتشر شده توسط The Lancet در سال 2017 همچنین نشان داد که در سال 2015، 500 میلیون نفر در سراسر جهان شنوایی خود را از دست دادند، 13.4 صدها میلیون نفر از افراد با شنوایی بهتر دچار کم شنوایی خفیف تا شدید هستند. کم شنوایی چهارمین علت ناتوانی است.

کم شنوایی سومین بیماری مزمن شایع در ایالات متحده است. 1 در 4 بزرگسال (20-69 سال) 1 نفر که شنوایی خیلی خوب یا خوب داشت اما الان کم شنوایی دارد. تقریباً دو برابر افراد گزارش شده از دیابت یا سرطان، از دست دادن شنوایی را گزارش کردند.

سر و صدا در محیط‌های سرگرمی (مانند رویدادهای ورزشی، کنسرت‌ها) و استفاده از دستگاه‌های صوتی شخصی از دلایل اصلی خطر کاهش شنوایی در بزرگسالان جوان هستند. بروز آن پس از پیری کوبی در رتبه دوم قرار دارد.

سبک زندگی باعث کاهش شنوایی در جوانان می شود

KTV های سرگرمی معاصر، کلوپ های شبانه، بارها، مراکز خرید بازی های ویدیویی و مکان های دیگر مملو از جوانان است، در آن محیط پر سر و صدا، دو نفر در کنار هم باید برای صحبت غر بزنند. چنین تحریک صدایی با دسی بل بالا را می توان تصور کرد که برای شنوایی مضر است.

علاوه بر این، استفاده طولانی مدت از تجهیزات صوتی توسط جوانان را نمی توان دست کم گرفت. هدفون جدید مورد علاقه جوانان مدرن شده است. سیمی و بی سیم ابزار مهمی برای جوانان برای جلوگیری از نویزهای خارجی و اجتناب از تعامل اجتماعی شده است. هر چه صدای دنیای بیرون بلندتر باشد، صدای هدفون بیشتر می شود.

بر اساس یک نظرسنجی، 99.8 درصد از دانشجویان چینی از هدفون استفاده می کنند و پیامد استفاده طولانی مدت از هدفون این است که 28 درصد از دانش آموزان از کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا و 13.4 درصد از کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا رنج می برند. دانش آموزان وزوز گوش مزمن دارند.

ترسناک تر از آن این است که جوانان هنوز به نقص شنوایی خود توجه نکرده اند.

آسیب شنوایی به اندازه اختلال بینایی خطرناک است.

این به این دلیل است که کاهش شنوایی با فرکانس بالا (بالاتر از 4000 هرتز) اغلب اولین موردی است که پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نویز ظاهر می شود.

اما بیشتر فرکانس‌های صوتی (از جمله ارتباطات روزانه) که اغلب در زندگی‌مان با آن‌ها در تماس هستیم، بین 500 تا 3000 هرتز هستند. در این بین، تا زمانی که شنوایی در این محدوده فرکانس طبیعی باشد، احساس می کنیم که گوش هایمان خوب است.

بنابراین، اولین کم شنوایی با فرکانس بالا به راحتی نادیده گرفته می شود و زمانی که بیمار متوجه آن می شود، اغلب به مرحله جدی تری رسیده است.

کاهش شنوایی ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صدا و همچنین انفجارهای کوتاه صدای بلند غیرقابل برگشت است، حتی مدت ها پس از پایان قرار گرفتن در معرض.

از آنجایی که صدا سلول های مویی حلزون را از بین می برد، سلول های موی آسیب دیده بازسازی نمی شوند.

تحریک طولانی مدت صدا باعث آسیب به مویرگ های گوش داخلی می شود.

هنگامی که جوانان متوجه می شوند که این امر بر ارتباطات روزانه آنها تأثیر می گذارد، ممکن است مانند افراد ناشنوا باشند. ممکن است برای شنیدن واضح یک جمله توسط دیگران لازم باشد بیش از سه بار تکرار شود.

هلن کلر نویسنده آمریکایی ناشنوا و نابینا می گوید: "ناشنوایی انسان ها را از هم جدا می کند".

افراد مبتلا به کم شنوایی اغلب به دلیل مشکل در ادغام در مکالمات، تنهایی و انزوای شدید را تجربه می کنند.

راههای پیشگیری از کم شنوایی در جوانان

در واقع با رعایت این 4 نکته ساده می توانید بدون آسیب رساندن به شنوایی خود از سرگرمی لذت ببرید.

• زمان استفاده از دستگاه های صوتی شخصی مانند تلفن های هوشمند و پخش کننده های صوتی را کاهش دهید و زمان پوشیدن مداوم نباید از یک ساعت تجاوز کند.

• صدای تجهیزات صوتی شخصی را کم کنید، توصیه می شود از 60٪ حداکثر صدا تجاوز نکنید.

• سعی کنید از منبع سر و صدا دوری کنید یا زمان ماندن را کاهش دهید. به افرادی که نیاز به کار طولانی مدت در محیط های پر سر و صدا دارند توصیه می شود از گوش گیر و گوش بند محافظ استفاده کنند.

• غربالگری شنوایی منظم، تشخیص زودهنگام و درمان زودهنگام.