خاک پیت یک رسوب طبیعی است که هنگام مخلوط شدن خاک و گیاهان از طریق تجزیه و تخمیر طولانی مدت ایجاد می شود. بارور و سست است، هم بارور و هم نفوذپذیر است. در عین حال، غنی از مواد آلی است که نه تنها آب را حفظ می کند، بلکه کودها را نیز حفظ می کند و آن را به یک خاک بسیار با کیفیت تبدیل می کند.

آیا می توان از خاک پیت به تنهایی برای رشد گل استفاده کرد؟ یا باید با خاک های دیگر مخلوط شود؟

در حالی که خاک پیت مزایای زیادی دارد و خاک مناسبی برای پرورش گل است، نباید به تنهایی به عنوان خاک برای رشد گیاهان استفاده شود. به دلیل خاصیت نگهداری آب و کود، مستعد لک شدن آب و پوسیدگی در صورت آبیاری بیش از حد است. اگر کود بیش از حد تخلیه نشود، می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود.

خاک پیت مناسب برای کاشت گیاهان:

خاک پیت نه تنها اسیدی است، بلکه بسیار اسیدی است و برای استفاده باید در گلدان ها مخلوط شود. اگرچه بیشتر گل های گلدانی اسیدی هستند، اسیدیته بیش از حد می تواند بر رشد و نمو ریشه گیاه تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه ظرفیت جذب سیستم ریشه را کاهش داده و در نتیجه رشد آن را تحت تأثیر قرار دهد. بیشتر برای پرورش ساکولنت، کاملیا، رودودندرون و سایر گیاهان استفاده می شود.

و در صورت استفاده مستقیم به مرور زمان ممکن است توده ایجاد کند، نفوذپذیری خاک بسیار کاهش می یابد، به راحتی باعث خفگی و مرگ سیستم ریشه می شود و همچنین به راحتی بر جذب آب و کود تاثیر می گذارد. توسط سیستم ریشه

بنابراین استفاده از آن فقط برای گیاهان گلدانی توصیه نمی شود، بلکه باید با خاک های دیگر مخلوط شود. کاربرد صحیح این است که آن را با خاک باغچه به نسبت 6:4 مخلوط کنید. یا آن را با پرلیت و ورمیکولیت به نسبت 3:1:1 مخلوط کنید.

در واقع روش های مختلفی برای تهیه خاک وجود دارد، به شرطی که از خاک مناسب استفاده کنید و آن را به نسبت مناسب گل های خود تنظیم کنید.

نسبت مصرف خاک پیت:

خاک ذغال سنگ نارس ریز و سبوس نارگیل باید نصف و نصف شود و سپس به مقدار مناسب کود آهسته رهش و کود آلی اضافه کنید؛ پیت درشت 4 تا 5 درصد + سبوس نارگیل 3 تا 4 درصد + سبوس نارگیل 20 درصد + مقدار مناسب کود آهسته رهش و کود آلی چربی. اینها رایج ترین نسبت ها هستند، بنابراین فقط تنظیمات مناسب را بر اساس گیاهانی که در حال رشد هستید انجام دهید.

مزایای کشت خاک پیت:

یکی از مزایای آن این است که خاک ذغال سنگ نارس غنی از مواد مغذی، بافت سست و نفوذپذیری هوا است.

ثانیاً، از مزایای آن نیز می توان به قابلیت نگهداری آب و کود خوب، عدم وجود میکروب و آفت اشاره کرد.

ثالثاً به عنوان تهویه کننده خاک نیز عمل می کند و خاک را برای کاشت مساعدتر می کند.

مضرات خاک پیت:

یکی از معایب این است که اگر گیاهان خود را فقط با خاک ذغال سنگ نارس رشد دهید، به مرور زمان خاک فشرده می شود و تنفس ریشه های گیاه را دشوار می کند. علاوه بر این در زمان گلدانی، آب مستقیماً از ته گلدان نشت می کند و در درازمدت گیاه در اثر خشکی از بین می رود.

ثانیا، استخراج ذغال سنگ نارس تالاب ها را از بین می برد، که برای حفاظت از محیط زیست مفید نیست.

آیا خاک پیت هر چه ریزتر باشد بهتر است؟

خاک پیت علاوه بر اینکه به عنوان بستر کشت گیاه عمل می کند، برای تامین مواد مغذی گیاهان نیز تجزیه می شود. به طور کلی، بیشتر برای کاشت نهال یا سبزی و گل استفاده می شود، معمولا فقط برای 6 ماه، زمانی که مواد مغذی موجود در آن تقریبا تمام شده است.

از طرف دیگر، خاک درشت پیت معمولاً برای گل‌های بزرگتر استفاده می‌شود و می‌تواند بیشتر، تا ۲ سال دوام بیاورد، بنابراین نیازی به گل‌کاری مکرر ندارد.

خاک پیت درشت گرانتر از خاک پیت ریز است. ما می توانیم 10-30 خاک پیت برای گل هایمان بخریم که اساساً جهانی است، اگر ریزتر می خواهید، می توانید خاک پیت درشت تری را محکم بمالید.