همه می توانند به خاطر بیاورند: قبل از 1 سالگی، آیا دوست داشتید دست و پای خود را بخورید؟ مهم نیست که دست و پای چه کسی باشد، تا زمانی که کسی آن را دراز کند، کودک امتناع نمی‌کند، یا کودک چیزی را که به او تحویل داده شده در آغوش می‌گیرد و می‌جود. پس چرا بچه های 0-1 ساله اینطور رفتار می کنند؟ چه نیازهای روانی را برآورده می کنند؟ در واقع، این اولین مرحله رشد جنسی فروید است: مرحله دهانی. کودکان در این دوره معمولاً از مکیدن اشیا لذت می برند، بنابراین قسمت های وقوع بیشتر روی لب ها متمرکز می شود. اما تعداد قابل توجهی از والدین نیز هستند که حاضر نیستند به فرزندان خود اجازه دهند انگشتان خود را بمکد.اگر این رفتارهای کودکان ارضا نشود، چه تاثیر و پدیده ای در رشد شخصیت فرزندان خواهد داشت. ? بیایید نگاهی به زیر بیندازیم!

1. پدیده 1: پس از بزرگ شدن، بیان زبان در ارتباطات بین فردی روان نیست

اگر مثلاً در مرحله لب‌های 1-0 سالگی لب‌های کودک سیر نشد، والدین اجازه نمی‌دهند کودک دست خودش را بمکد و سیلی می‌زند. سپس، وقتی این کودکان بزرگ می شوند، معمولاً دوست دارند هنگام مواجهه با مشکلات و شکست، دست یا لب های خود را گاز بگیرند. این پدیده تمایل دارد که بیان زبان را در ارتباطات بین فردی روان تر کند و در نتیجه برخی رفتارهای انحطاط آمیز را نشان دهد. بنابراین از عمل گاز گرفتن دست یا لب برای جبران پدیده آسیب زا دوران کودکی نامطلوب در کودکی استفاده می شود. بنابراین، زمانی که مادران در حال تربیت فرزندان خود به خصوص مرحله لب در سن 0-1 سالگی هستند، باید رضایت کامل فرزندان خود را جلب کنند. می توانید پستانک را بگیرید و در دهان کودک بگذارید و زمانی که کودک پستانک را می مکد مرحله لب راضی می شود.

2. پدیده 2: وقتی بزرگ شدید نمی توانید به کسی اعتماد کنید

در مرحله دهان، نوزادان تازه به دنیا آمده اند و لب و پوست آنها برایشان مهم ترین چیز است. این اولین ارتباط صمیمی آنها برای درک جهان، به دست آوردن احساس امنیت و اعتماد است. اما اگر کودک راضی نباشد وقتی بزرگ شد احساس می کند در مکانی ناامن بزرگ شده است، اعتماد به او آسان نیست و حاضر نیست به دیگران اعتماد کند. حتی یک ترس غیرعادی و شدید از رها شدن وجود دارد. آنقدر که شدیداً می خواهم شخصی مثل مادرم را پیدا کنم که از خودم مراقبت کند و چسبیده و دنبال وابستگی می شوم.

3. اکنون شیانگ 3: وقتی بزرگ شدم، به سیگار کشیدن، نوشیدن و پرخوری معتاد شدم

اگر نیازهای کودک در مرحله دهانی به اندازه کافی برآورده نشود، در سن دو یا سه سالگی، ممکن است همچنان برای غذا با همسالان خود رقابت کنند. ممکن است در بزرگسالی حرکت لب زیاد باشد. مثلاً پرخوری، سیگار کشیدن و نوشیدن و ... این افراد معمولاً به دلیل خوب نبودن مرحله لب هستند و امیدوارند از طریق لب لذت ببرند. بنابراین والدین باید به فرزندان خود کمک کنند تا مرحله لب را به خوبی طی کنند و به آن توجه کنند.

4. پدیده 4: وقتی بزرگ شدید، شخصیتی حساس و مشکوک خواهید داشت

اگر فردی در مرحله دهانی سیر نباشد، به طور خفیف پدیده پرخوری، سیگار کشیدن و نوشیدن است. به طور جدی، شخصیت افراد را نیز تحت تأثیر قرار می دهد و به راحتی می توان یک شخصیت پارانوئید، حساس و مشکوک را شکل داد. اغلب چنین افرادی درگیر فعالیت هایی می شوند که معادل گاز گرفتن است، مانند طعنه، کنایه و نفرت از دیگران. احساسات منفی مانند بدبینی، گوشه گیری و بدگمانی به دیگران هنگام مواجهه با مشکلات. مکیدن غریزه کودک است و والدین نمی توانند به زور کودک را از چنین رفتاری در مرحله دهانی باز دارند، بنابراین باید به کودک احساس رضایت کامل بدهند تا مانع روانی بدی بر جای نگذارند.