بول تریر مینیاتوری که در قرن نوزدهم در انگلستان ایجاد شد، با سایر بول تریرها تفاوت دارد زیرا کت آن نه خشن است و نه نامرتب. این کوچکترین بول تریر موجود است.

مینی بول تریر 1800 است نوادگان مستقیم بول تریر اصلی که در اوایل دهه 1990 در انگلستان پرورش یافت و برای اذیت کردن گاوها و بعداً برای مبارزه با سگ ها پرورش یافت. بول تریر مینیاتوری یک نسخه کوچکتر از بول تریر است و ویژگی های مشابهی با بول تریر دارد با این تفاوت که کوچکتر است. این تنوع است در سال 1993 در کلوپ کنل فدرال ثبت شد.

فرم مینی بول تریر

بول تریر مینیاتوری شباهت زیادی به بول تریر فرانسوی دارد، به جز سر، از جمله رنگ پوست و کت. دهان مینی بول تریر، حتی پس از خوردن غذا، تمیزتر به نظر می رسد. بینی باید مانند سگ های دیگر سیاه باشد، با این تفاوت که سوراخ های بینی بزرگ و به سمت پایین هستند.

مینی بول تریر دارای سر بلند و قوی، بینی باریک و صورت بیضی بدون عیب و شکل تخم مرغ است: انحنای ملایم از بالای سر تا نوک بینی، پیشانی صاف بین گوش ها. و فاصله نوک بینی تا چشم بیشتر از نوک بینی تا چشم فاصله. چانه از فاصله چشم تا بالای سر پهن و قدرتمند است.

مینی بول تریر دارای نیش گیره یا قیچی است. در نیش قیچی، دندان های بالا و پایین در جلو به شدت درگیر می شوند و دندان ها سالم، محکم و صاف هستند. گوش ها کوچک، نازک و نزدیک به هم هستند. وقتی به سمت بالا اشاره می‌کنند، باید آنقدر سفت باشند که صاف بمانند. چشم ها باید گود افتاده و تا حد امکان تیره و با درخشش تند باشند. چشم ها کوچک، مثلثی، مایل، نزدیک به سر. چشم آبی یک رد صلاحیت است.

کت کوتاه و صاف، با بافتی خشن و براق است. پوست سفت پوشش سفید یا خالص، خال های سر یا رنگدانه های پوست طبیعی است. برای سگ های رنگ های دیگر، باید یک رنگ اصلی وجود داشته باشد.

دویدن صاف و روان است و گام آن انعطاف پذیر و سبک است. وقتی از جلو به عقب نگاه می شود، حرکات اندام های جلویی و عقبی با هم هماهنگ می شوند و مفاصل اندام های عقبی با کشیده شدن اندام های جلویی شروع به خم شدن می کنند. این سگ با راه رفتن زیرک و چابک راه می رود.

شخصیت مینی بول تریر

به عنوان یک پیت بول، بول تریر مینیاتوری باید قوی، چابک و شجاع باشد. البته او همه این مزیت ها را دارد. بیان این سگ نشان از اشتیاق و هوش تزلزل ناپذیر دارد. و بسیار شیرین و بسیار با نظم و انضباط.

بول تریر مینیاتوری مشتاق، شجاع، نترس، مصمم به کار، معمولاً صلح طلب و مطیع است و از معاشرت با مردم خوشش می آید، اما صبر کمی با سگ های دیگر دارد. بول تریر مینیاتوری نژاد جدیدی نیست، به عنوان یک سگ فوق العاده کوچک ارزش دارد. بیش از 80 سال. گونه هایش قوی، بدنش عضلانی، شخصیتش سرزنده و نیرومند، و خلق و خوی مطیع و مطیع است.

این سگ خشن به نظر می رسد، اما در واقع بسیار مطیع و دوستانه با کودکان است. با این حال، این سگ بسیار جنگنده است و ممکن است اغلب به سگ های دیگر آسیب برساند، بنابراین باید به شدت تحت نظارت و آموزش قرار گیرد. بول تریرها نیز بسیار قلمرو، خود محور هستند، مرزها را با رایحه خود مشخص می کنند و مرتباً آنها را به روز می کنند. بول تریرها ماهیتی اجتماعی دارند اما سلسله مراتب مشخصی در درون گروه دارند.

نقاط تغذیه برای مینی بول تریر

اولین برداشت از مینی بول تریر این است که بسیار با طراوت و تمیز است و نیازهای محیط اقامتی نسبتاً زیاد است. برعکس، او در مورد غذا خیلی سختگیر نیست. فقط با نگاه کردن به ظاهر مینی بول تریر، می توانید متوجه شوید که پرورش دهنده آن به روش درستی آن را پرورش می دهد یا خیر.

برای بول تریرهای مینیاتوری بسیار مهم است که با مردم در داخل خانه زندگی کنند و رشد آنها را پرورش دهند. برای جلوگیری از پرخوری یا پرخوری، تغذیه باید در زمان معین، در مکان ثابت و به مقدار مشخص انجام شود. هر روز مقداری آب تمیز برای سگتان آماده کنید تا بنوشد. هنگام تغذیه، لازم است قوانینی را که سگ باید داشته باشد، ایجاد کنید. خوب غذا خوردن نشانه اشتهای خوب است، اما نمی توانید اجازه دهید هنگام غذا خوردن قار کند، باید به آرامی غذا خوردن را آموزش داد.

علاوه بر این، پس از خوردن بولداگ مینیاتوری، حتما ظرف برنج را بردارید و اجازه ندهید زمانی که آزاد شد دوباره برای خوردن برگردد. مهم نیست که پرورش دهنده چقدر مشغول است، زمان تغذیه را نمی توان به میل خود تغییر داد و مقدار تغذیه نمی تواند خیلی مکرر یا خیلی کم باشد. عدم مدیریت دقیق برای سلامت سگ ها بسیار مضر است. نتایج همچنین می تواند اثرات روانی منفی داشته باشد. اگر کاسه برنج یا باقیمانده غذا بعد از غذا به موقع دور ریخته نشود، غیربهداشتی است و نباید به آن اهمیت داد.

مانند مردم، سگ ها نیز با افزایش سن نیازهای غذایی خود را تغییر می دهند. تفاوت زیادی در تعداد کالری سوزانده شده در مرحله رشد سریع توله سگ، مرحله بالغ بالغ و سگ های مسن تر که فعالیت بدنی کمتری دارند وجود دارد. برای اینکه بول تریر مینیاتوری زندگی سالمی داشته باشد، باید با تغییر نوع و مقدار غذای تغذیه شده با توجه به شرایط فیزیکی مراحل مختلف، سازگار شویم. من معتقدم که طول عمر سگ ها چیزی است که همه پرورش دهندگان بیشتر منتظر آن هستند.