گاهی همیشه می گوییم بچه ها گروهی معصوم و دوست داشتنی هستند. اما با بالا رفتن سن، تحرک بیشتری پیدا می کنند، نافرمانی می کنند و حتی شروع به طغیان می کنند، مخصوصاً در سنین نوجوانی. در این زمان، رفتار معکوس ایجاد شده توسط روانشناسی معکوس تأثیر منفی زیادی بر روی کودکان این مرحله رشد می گذارد. پس آیا می دانید خطرات روانشناسی سرکش کودکان چیست؟

خطر 1: مانع از رشد جسمی و ذهنی کودکان

نگاه کودکان نوجوان به زندگی در حال شکل گیری است، دانش و تجربه زندگی والدین و معلمان و نیز اراده و کیفیت شخصیت های پیشرفته کمک شایانی به شکل گیری نگرش صحیح و مثبت آنها نسبت به زندگی و ارزش ها می کند. با این حال، کودکان با ذهنیت سرکش نمی توانند به طور موثر تجربیات مفیدی را از بزرگسالان به دست آورند، نمی توانند از شکست های دیگران درس بگیرند، و نمی توانند از موفقیت های دیگران الهام بگیرند، که منجر به بدگمانی، پارانوئید و بی تفاوتی نوجوانان نسبت به دیگران می شود. مانند گروهی، ضد اجتماعی و ضد اجتماعی بودن باعث می شود اعتماد به نفس آنها متزلزل شود، آرمان های آنها از بین برود، اراده آنها به زوال، منفی بودن کار، مطالعه آنها منفعل و زندگی آنها کند شود. توسعه بیشتر ممکن است همچنین به روانشناسی شایسته و بیمارگونه تبدیل شده و رشد سالم و جامعه آنها را به خطر می اندازد.

خطر دوم: رابطه بین زوال و والدین و معلمان

کودکان در «دوره معکوس» معمولاً دارای ذهنیت آشکار «ضد کنترل» و «مخالفت» نسبت به مربی هستند، یعنی هر چه بیشتر از او این کار را بخواهید، این کار را نمی کند. و این نوع وضعیت، به احتمال زیاد باعث آزار معلمان و والدین می شود. هر چه معلمان و والدین آزرده خاطرتر باشند و نسبت به او خشمگین تر باشند، او را منزجرتر می کنند که مستقیماً رابطه عادی با والدین و معلمان را به مخاطره می اندازد و به این ترتیب شخصیت سرکش شکل می گیرد. تا حد زیادی بر شخصیت و رفتار تأثیر می گذارد.

خطر 3: تأثیر بر شخصیت کودک

زمانی که کودک وارد دوره قهقرایی می شود، روز به روز بر خودآگاهی او از خودآگاهی مستقل افزوده می شود و او مشتاق است که از قیمومیت بزرگسالان خلاص شود.آنها به این فکر می کنند که والدینشان همچنان در کودکی با آنها رفتار می کنند. روانشناسی برعکس، این نوع روانشناسی به راحتی می تواند به شکل گیری شخصیت انتقادی در کودکان منجر شود، حتی جسم و روان را به خطر می اندازد و به راحتی می تواند منجر به ایجاد شخصیت بی پروا در کودکان شود، بنابراین وقتی بچه ها سرکشی می کنند باید اقدامات درستی انجام دهند.

خطر IV: تأثیر بر یادگیری کودکان

هنگامی که کودک طغیان می کند، ذهنیت سرکشی نسبت به همه به اصطلاح مقامات اطراف خود خواهد داشت، این موضوع در مدرسه نیز صادق است، کودک به کنترل خود معلم اعتراض می کند، دیگر خود را محدود به تکالیف روزانه نمی کند و شروع به کار می کند. مبارزه با معلم تمرکز بر یادگیری منجر به پایین آمدن نمرات می شود. بنابراین، طغیان کودک بر یادگیری تأثیر می گذارد.

زمانی که کودک در دوره عقب نشینی قرار دارد، سرپرست باید توجه بیشتری داشته باشد تا آسیب برگرداندن به کودک به حداقل برسد.

خطر 5: گمراه شدن یا حتی در پیش گرفتن یک مسیر جنایتکارانه

روانشناسی سرکش باعث می شود کودکان تأثیرات مثبت و مثبت را طرد کنند و تأثیرات منفی و منفی را به راحتی نشان دهند. به عنوان مثال، والدین و معلمان می گویند که عشق به توله سگ خوب نیست، بنابراین او می خواهد عشق توله سگ داشته باشد، انرژی خود را صرف تعقیب جنس مخالف می کند و در نهایت تبدیل به یک جوان اجتماعی می شود که کار شایسته ای انجام نمی دهد؛ دانش آموزان اجازه ندارند سیگار بکشد یا مشروب بخورد، بنابراین او فقط می خواهد سیگار بکشد و بنوشد و در نهایت زودرس سیگاری یا الکلی شود. برخی از کودکان فریفته جوانان بد جامعه می شوند، هنجارهای رفتاری اجتماعی را نادیده می گیرند و در برابر آن مقاومت می کنند، مقاومت می کنند، مستعد قانون شکنی می شوند و در نهایت وارد جاده قانون شکنی و به خطر انداختن جامعه می شوند.