Wygląd drozda jest bardzo prosty. Choć nie ma kolorowych piór, ptak ma bardzo donośny głos i melodyjną pieśń. Jest bardzo przyjemny i zawsze był słynnym ptakiem klatkowym w Chinach.

Drozd lubi przysiadać w krzakach w górach oraz w krzakach lub lasach bambusowych w pobliżu wiosek. Są czujne i nieśmiałe, często żerują w trawie pod lasem i nie są dobre w lataniu na duże odległości. W okresie lęgowym samce chowają się samotnie wśród chwastów i gałęzi. Bardzo dobrze śpiewa. Dźwięk jest bardzo głośny, a piosenki melodyjne. Wszystkożerny, żywiący się głównie owadami, zwłaszcza w okresie lęgowym, zjada również nasiona ziół i dzikie owoce. Występuje w Laosie, północnym Wietnamie i południowo-wschodnich obszarach przybrzeżnych Chin, zamieszkuje środkowe, południowe, Hajnan i Tajwan.

[1111111111] Morfologiczny wygląd drozda

Młode drozdy mają wyraźnie różne kolory ciała od dorosłych drozdów. Siedmiomiesięczny młody osobnik ma jasnobrązową górną część ciała, bez pionowych pasków, bez poprzecznych plamek na ogonie i brązowo-białą część dolną bez pionowych i poziomych pasków. Dziewięciomiesięczne osobniki młodociane są podobne do dorosłych, ale mają nieco ciemniejsze upierzenie, z ciemnobrązowymi pionowymi paskami na czubku głowy do górnej części pleców, gardle do klatki piersiowej.

Pleśniawki męskie i żeńskie mają podobne upierzenie. Czoło jest podpalane, czubek głowy do górnej części pleców jest podpalany, a od czoła do górnej części pleców występują szerokie, czarnobrązowe podłużne paski. Podłużne paski są ciemne z przodu i jasne z tyłu. w cienką linię z boku szyi, jak wzór brwi, więc nazywa się to drozdem (podgatunek tajwański nie ma wzoru brwi). Ciemnobrązowe pióra oczu i uszu na stronie głowy, górne nakładki na skrzydłach brązowe oliwkowobrązowe na reszcie tułowia, ciemnobrązowe pióra skrzydełkowe, lotki zewnętrzne, pióra zewnętrzne ozdobione brązowymi frędzlami, wkładka również szeroka brązowa frędzelka. Lotki wewnętrzne są brązowe i oliwkowobrązowe, pióra ogona są ciemnobrązowe lub ciemnobrązowe, z wieloma niepozornymi ciemnobrązowymi poziomymi plamami, a ogon jest ciemnobrązowy. Podbródek, gardło, górna część klatki piersiowej i klatka piersiowa są brązowo-żółte z czarno-brązowymi podłużnymi paskami, reszta dolnej części ciała również brązowo-żółta, boki ciemniejsze bez podłużnych pasów, środek brzucha brudnoszary, obszar okołoodbytowy jest brązowy, a podskrzydłowe pokrywy są brązowo-żółte.

Ciało drozda jest smukłe, z nieco dużym wrzecionowatym kształtem pośrodku obu końców, a kontur jest opływowy. Ogólnie rzecz biorąc, pióra górnej części ciała są koloru oliwkowego, pióra dolnej części brzucha są zielonkawo-brązowe lub żółto-brązowe, a środkowe pióra dolnej części brzucha są szaro-białe bez pasków; pióra na głowie, klatce piersiowej, szyi i ogon ciemniejszy, z czarnymi lub poziomymi paskami. Jego koła pod oczami są białe, a każde oko ma białą brew, rozciągającą się symetrycznie od przodu do tyłu, przeważnie w kształcie półksiężyca i brwi, bardzo piękna.

Przedni koniec głowy drozda ma zrogowaciały dziób, który jest narządem używanym do dziobania, czesania piór, walki i śpiewania. Kufa ma zwykle długość około 20-25 mm, przy czym górna kufa jest nieco dłuższa niż dolna. Oskórek górnego dzioba jest brązowo-czarny o większej powierzchni, a naskórek dolnego dzioba jest brązowo-czarny, ale jaśniejszy i mniejszy niż górny dziób. Z tyłu i górnej części kufy znajdują się nozdrza. Przy czole rośnie długa czarna broda.

Jego dwie powieki są okrągłe. Ze względu na różne pigmenty wizualne w oczach powstają różne kolory „piasku do oczu”. Na zewnątrz gałki ocznej znajduje się warstwa naciekającej błony, która zwykle otwiera się i zamyka szczelnie podczas lotu, aby chronić gałkę oczną. Najbardziej zewnętrzna warstwa gałki ocznej posiada pierścień oczny, który również chroni gałkę oczną. Za oczami znajdują się otwory na uszy wielkości soi, otoczone włoskami w uszach, które pomagają zbierać fale dźwiękowe.

Drozd ma dłuższe skrzydła, a lotki mają około 75 mm długości od przedtułowia do grzbietu. Gdy skrzydła są rozłożone, lewa i prawa strona mają szerokość 90-110 mm. Pleśniawki pozbawione są gruczołów. Jedyne gruczoły skórne to gruczoły ogonowe, które rodzą się u nasady piór ogonowych i wydzielają olejki, które chronią pióra przed deformacją i wodoodpornością. Dolna część ciała to pazury, zazwyczaj bladożółtobrązowe, a goleń ma około 40 mm wysokości.