Wiele osób uważa, że ​​pluszowy i pudel to dwie różne rasy psów. W rzeczywistości miś to tylko sposób na wyczesanie pudla. Dokładne pochodzenie pudla nie jest znane, ale jego rozwój osiągnął szczyt w XIX i XX wieku i był często wykorzystywany do polowań, pokazów itp. Do tej pory miś stał się najpopularniejszą rasą, a prawie wielu miłośników psów ma tego drobnego, ale inteligentnego psa jako pupila.

Miś, znany również jako pudel-zabawka, był popularny na francuskim dworze od Ludwika XIV do Ludwika XVI. Pudle miniaturowe i pudle miniaturowe pojawiają się na obrazach z XVII wieku. Byli w XVIII wieku i Popularny był także w cyrkach w XIX wieku. Po raz pierwszy wprowadzony do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku, stał się popularny dopiero po II wojnie światowej, gdzie pozostał przez 20 Tytuł najpopularniejszej odmiany roku. Pudle, znane również jako „pudle”, są bardzo inteligentnymi rasami psów myśliwskich. Lojalność i pozytywna osobowość również sprawiają, że ma wielu lubianych „fanów”.

Pudle dzielą się na trzy rodzaje: standardowe, miniaturowe i zabawkowe. Jest też pudel olbrzymi, ale jest on stosunkowo rzadki i różnią się tylko wielkością.

Ważnym powodem, dla którego wiele osób lubi trzymać pluszowego psa, jest to, że nie jest łatwo zrzucić i ma mniej zapachu ciała. Doskonała adaptacyjność sprawia, że ​​jest to bardzo popularny wybór.

[1111111111] Forma pluszowego psa

Teddy jest bystrym, żywym, dobrodusznym, łatwym w kontaktach z ludźmi i lojalnym psem. Ruch jest również bardzo zwinny, inteligentny i pełen gracji, kwadratowa struktura, proporcjonalne, mocne i pewne tempo, ma niezwykły temperament i wyjątkową godność, a czasami może być trochę uparty, a Miś "Wszechstronny" jest stosunkowo łatwym psem ​trenować.

Ogólnie rzecz biorąc, pluszowe psy są żywe i posłuszne, ale czasami potrafią stracić panowanie nad sobą. Psy są jak ludzie. Nie bądź zbyt rozpieszczony, gdy są młode, w przeciwnym razie ich dumne postacie mogą być trudne do oswojenia nawet ich panów, gdy dorosną. Miś to żywa, czujna i pełna wdzięku rasa o dobrych proporcjach ciała, mocnych ruchach i pewnej postawie. Po tradycyjnym strzyżeniu i starannej pielęgnacji, body w naturalny sposób wykaże niepowtarzalny i szlachetny temperament.

WRAŻENIE OGÓLNE: Pies średniej budowy, proporcjonalny, o charakterystycznej kędzierzawej lub kędzierzawej sierści. Wygląd jest elegancki, czujny, żywy i proporcjonalny, dając szlachetne i eleganckie wrażenie.

Wiedza hodowlana pluszowych psów

Wielu hodowców często odwraca uszy, gdy widzą swojego misia, myśląc, że ich pies ma roztocza, ale tak nie jest. Większość hodowców ignoruje nadmiar włosów w uszach misia i nie myje ich często. Z biegiem czasu nagromadzenie brudu spowoduje szereg problemów, takich jak zapach ucha i stan zapalny. Ze względu na rasę pluszowe psy mają dużo sierści na uszach i podeszwach łap, dlatego hodowca powinien zawsze wyrywać sierść z uszu i czyścić podeszwy łap. Paznokcie Teddy'ego również szybko rosną, więc często przycinaj mu paznokcie.

Gruczoły odbytowe małych psów, takich jak plusz, są podatne na obrastanie i hodowca musi je czyścić raz w tygodniu.

Większość hodowców uważa, że ​​im szybciej szczeniak trafi do domu, tym łatwiej będzie mu zbliżyć się do ludzi. W rzeczywistości generalnie nie zaleca się kupowania zbyt małego psa. Chociaż zdolność adaptacji misia nie jest zła, fizyczna odporność szczeniaka nie jest zbyt dobra, a przedwczesna adaptacja do nowego środowiska prawdopodobnie spowoduje „aklimatyzację” i spowoduje pewne choroby. Nie kąp szczeniaka, jeśli po zakupie czuje się brudny, ponieważ generalnie nie możesz kąpać szczeniaka, dopóki szczepionka nie będzie gotowa.Nie popełnij wielkiego błędu z powodu miłości.

Częstymi chorobami u pluszowych psów są: ostre rozszerzenie żołądka, zaćma, retinopatia, alergiczne zapalenie skóry, skręt, niewydolność nerek, choroba Addisona, zespół Cushinga, padaczka, atrezja łez, martwica głowy kości udowej, postępujący zanik siatkówki, trichioza, niedoczynność tarczycy, przetrwały przewód tętniczy dziedziczne zaburzenia krzepnięcia, zapalenie gruczołów łojowych, jaskra, kostniakomięsak, kamienie cewki moczowej, egzema, przewlekłe zapalne choroby wątroby itp.

Zaburzenia genetyczne obejmują: dysplazję stawu biodrowego, dysplazję zastawki mitralnej

Miś jest żywym psem, dlatego najlepiej nie dawać mu zbytniego umiaru, a hodowca powinien wychodzić i więcej spacerować dla jego dobra.