Żółw indyjski to gatunek żółwia, który jest bardziej podatny na wpływ środowiska, ale jest trudny do utrzymania. Nie dzieje się tak dlatego, że indyjski żółw gwiaździsty zachoruje, ale dlatego, że zwykle umiera nagle. Możemy leczyć to powoli, ale nic nie możemy zrobić z nagłą śmiercią.

Cechy morfologiczne indyjskiego żółwia gwiaździstego

Pancerz indyjskiego żółwia gwiaździstego jest bardzo charakterystyczny, a pozornie identyczne promieniste linie są tak naprawdę kluczem do odróżnienia tego żółwia. Indyjskie żółwie gwiaździste często mają kifozę, a ten chorobliwy wygląd może uczynić ją jeszcze bardziej osobliwą, ale jest to coś, czego hodowcy powinni unikać.

Żółw gwiaździsty jest najmniejszym z żółwi. W zależności od grubości wzoru można go podzielić na indyjskiego żółwia gwiaździstego i lankijskiego żółwia gwiaździstego. Pierwszy ma cieńszy wzór gwiazdy o tej samej grubości na głowie i ogonie, drugi ma grubsze linie i powiększone końce. Wzór gwiazdy ryżowej ma pochodzenie ochronne i drapieżnikom trudno jest znaleźć żółwie gwiaździste w sianie. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że każda łuska na jego pancerzu ma wzór w kształcie gwiazdy. W tarczy jest więcej niż 8 linii, ale w mniejszych ilościach u piskląt ten sam wzór znajduje się również w plastronie. Jego przypominające kij kończyny są typowymi kończynami żółwia, więc spędza dużo czasu na czołganiu się i kopaniu.

Normalne uniesienie pancerza dorosłego żółwia jest bardzo oczywiste, nieco inne niż normalne uniesienie. Żółw gwiaździsty jest również gatunkiem, który wymaga większej ilości wody dla studentów. Dlatego najlepiej jest, aby pisklęta codziennie kąpały się w wodzie i często wygrzewały się na słońcu. Wzrost 30-38 centymetr. Samice żółwi tego gatunku są znacznie większe niż samce. Samce i samice są łatwo rozróżnialne, samce są małe i długie, z wklęsłym plastronem, samice są duże i płaskie z płaskimi plastronami. Samce mają grube ogony, podczas gdy samice mają ogony grube i krótkie.

[1111111111] Środowisko lęgowe żółwia indyjskiego

To, czy środowisko chowu indyjskiego żółwia gwiaździstego jest właściwie zaaranżowane, jest najważniejszym czynnikiem zapewniającym jego zdrowy wzrost. Żółwie indyjskie są szczególnie wrażliwe na zmiany temperatury i wilgotności, a nieuzasadniona regulacja może prowadzić do bardzo poważnego zapalenia płuc lub kamieni.

1. Regulacja temperatury do hodowli indyjskich żółwi gwiaździstych

Podstawowa ustawiona temperatura wynosi powyżej 28 stopni, najlepiej 30 ~ 35 stopni i tworzy niewielką powierzchnię 35 ~ 38 stopni pod światłem. Oczywiście, jeśli uważasz, że dolna część brzucha jest zimna, musisz dodać podkładkę grzewczą. Większość żółwi lubi opalać się, co podnosi i stabilizuje temperaturę ich ciała. W środowisku polowym dno nie musi być podgrzewane, ale w środowisku sztucznym należy to dokładnie przemyśleć. Dno zbiornika jest zimne, co zapobiega trawieniu i metabolizmowi pokarmu.

2. Opalanie się żółwia indyjskiego

Można powiedzieć, że prawie wszystkie żółwie są dziećmi słońca. Według witamin D, Wapń jest zwykle wchłaniany przez żółwie, tworząc muszle, kości i skorupki jaj podczas tarła. Światło ultrafioletowe jest surowcem do produkcji witaminy D, a więc jest to najbardziej podstawowa potrzeba. Na rynku jest wiele lamp UV, ale żadna nie może dorównać długości fali 290-320 nanometrów wytwarzanych przez słońce. Jeśli to możliwe, właściciele żółwi powinni pozwolić im cieszyć się naturalnym światłem słonecznym.

3. Ośrodek hodowli żółwi gwiazdowych

Przy dobrym zarządzaniu można użyć pudełek sortujących, pudełek z włókna szklanego, skrzynek drewnianych itp. Szklany zbiornik 90 * 45 * 45 można podnieść na całe życie. Reprodukcja jest problemem, a samce i samice powinny być trzymane oddzielnie przed rozmnażaniem, aby aktywować ich aktywność reprodukcyjną. Hodowcy generalni mogą tymczasowo izolować je w małych miejscach, ale jednocześnie zwracać uwagę na różne sposoby gospodarowania.

Punkty żerowania żółwia indyjskiego

Indyjskie żółwie gwiaździste to żółwie bezwzględnie wegetariańskie. Lubi jeść rośliny o mniejszej zawartości wody. Rośliny o dużej zawartości wody mogą powodować biegunkę u indyjskich żółwi gwiaździstych, dlatego starannie wybieraj jedzenie.

Jeśli chodzi o karmienie żółwi, najszczęśliwsze jest prawdopodobnie niezbyt częste karmienie. Ale tutaj wymaga największej uwagi. W okresie wzrostu indyjskiego żółwia gwiaździstego pokarm ulegnie zmianie. To jest ich potrzeba fizjologiczna, a czasem nie jest to obżarstwo. Najważniejsze jest, aby móc opanować poziom pożywienia, a pisklęta, które mają zaledwie kilka miesięcy, mogą uczestniczyć w czynnościach hodowlanych w ciągu półtora roku. Na wolności nie jedzą tak dużo rzepaku i owoców. Oznacza to, że w dzikim środowisku żółw indyjski żywi się głównie chwastami i warzywami. W odróżnieniu od dzikiego środowiska, zwracaj większą uwagę podczas karmienia i nie wolno podawać drażniących pokarmów.

Podczas karmienia warzywami najlepiej podawać różnorodne warzywa. Od czasu do czasu będą zmiany, aby zrobić podstawowe i niepodstawowe jedzenie. Przygotowując różnorodne dania, czasem najtrudniejszą częścią jest radzenie sobie z żółwiem, który nie chce jeść. Żółw indyjski, podstawowym pożywieniem może być rzepak. Niektóre indyjskie żółwie gwiaździste przychodzą jeść zaraz po nakarmieniu, a niektóre są bardzo nieśmiałe i nie przychodzą jeść przez długi czas. W tej chwili konieczne jest jednoczesne karmienie „przynęty stojącej”. Tak zwana przynęta stojąca to przynęta, która nie psuje się tak łatwo jak podstawowy pokarm w wysokich temperaturach. Takimi pokarmami powinny być głównie warzywa o mniejszej kaloryczności i większej ilości błonnika, takie jak chwasty i rośliny uprawne, takie jak liście morwy, liście rzodkiewki, trawy, pąki słonecznika itp.