Chilijski Pająk Ognistej Róży Jak sama nazwa wskazuje, ten pająk pochodzi z Chile. Ponieważ jest to odmiana chilijskiego pająka z czerwonej róży, oba nie różnią się zbytnio i są bardzo podobne. Ogniste róże to zamieszkujące ziemię pająki, które mogą budować sieci naziemne.

[1111111111] Cechy morfologiczne chilijskiej róży ognia

Młode chilijskie pająki z ognistą różą są tak podobne do pająków z czerwonej róży, że profesjonalistom może być trudno je odróżnić. Najłatwiej je odróżnić, patrząc na kolor na ich plecach. Dowiedz się więcej o podstawowych cechach chilijskiego pająka róży ognistej poniżej.

Główna różnica między chilijskimi pająkami ognistymi różami a chilijskimi czerwonymi różami polega na tym, że wydają się bardziej czerwone. Dorośli mają około 14-15 cm, pancerz jest czerwony zamiast różowego. Jednak nie są tak powszechne jak chilijskie czerwone róże. Kiedyś uważano je za czerwoną odmianę chilijskiej czerwonej róży, która ma wspólną łacińską nazwę naukową „Grammostola” z chilijską czerwoną różą. rosea”, ale teraz entuzjaści Europy i Ameryki używają „Grammostola porteri”, aby nazwać chilijskie pająki róży ognistej i rozpoznać je jako dwa odrębne gatunki.

Pająk z chilijskiej róży ognistej wyrasta nie więcej niż o 6 kolorów powyżej swojej dorosłości cm jest wyraźnie bardziej czerwonawy, podczas gdy chilijskie czerwone róże są bardziej białawe. Samica chilijskiej czerwonej róży została skojarzona z samcem chilijskiej róży ognistej i udało się uzyskać potomstwo. Wysoka wylęgowość takich jaj (prawie 100%) pokazuje również, że chociaż są to dwa gatunki, są bardzo blisko spokrewnione.

[1111111111] Środowisko życia chilijskiego pająka róży ognistej

Chilijskie pająki z ognistej róży to żyjące w ziemi pająki, które są dobre w tworzeniu naziemnych sieci. Ze względu na piękny wygląd wiele osób kupuje go i przechowuje. Chilijskie pająki z ognistej róży wolą zamieszkiwać tereny sawanny lub tropikalne lasy deszczowe na wolności. W przypadku chowu zaleca się zorganizowanie środowiska lęgowego zgodnie z ich przyzwyczajeniami życiowymi na wolności.

Ściółkę w inkubatorze chilijskiej róży ognistej można mieszać z cegłami kokosowymi i torfem, a kubki na wodę i schronienia są niezbędne. W przypadku hodowli larw nie ma potrzeby dodawania kubka z wodą ani wkładania bawełny do kubka z wodą, aby zapobiec wpadnięciu larw do wody i śmierci. Pająk chilijskiej róży ognistej jest odpowiedni do przetrwania w środowisku o temperaturze 25-27°C, a wilgotność można kontrolować na poziomie 60-70%.

[1111111111] Wiedza o hodowli chilijskiego pająka ognistej róży

W ostatnich latach coraz więcej osób trzyma zwierzęta. Niezależnie od tego, czy są to gady, czy latające zwierzęta, są ludzie, którzy je trzymają. Uroczy chilijski pająk z ognistą różą jest bardzo popularnym zwierzęciem na rynku gadów. Więc co wiemy o uprawie chilijskich pająków z różą ognistą? Co chcesz wiedzieć?

Świerszcze, karaluchy, mączniki i larwy mącznika mogą być głównym codziennym pokarmem dla chilijskich pająków róży ognistej. W przypadku karmienia larw świerszczami lub pierwszego karmienia po tygodniu linienia, szczęki świerszczy należy usunąć lub rozciąć głowę pęsetą, aby zmniejszyć ich ruchliwość i zapewnić bezpieczeństwo pająkom. Jeśli larwy są małe, larwy mącznika można również pokroić na segmenty i karmić jeden po drugim. Pająki chilijskiej róży ognistej nie rosną bardzo szybko, więc od larwy do dorosłości potrzeba około trzech lat, ale może być bardziej satysfakcjonujące i zabawne, gdy rośnie wraz z wylinkami.

[1111111111] Co powinienem zrobić, jeśli ugryzie mnie chilijski pająk róży ognistej?

Prawie wszystkie ptaszniki są jadowite, ale chilijski pająk róży ognistej jest słaby. Po ugryzieniu będzie tylko trochę zaczerwieniony i spuchnięty, z lekkim pieczeniem i bólem. W przypadku osób dorosłych po ugryzieniu należy zażyć leki przeciwzapalne, następnie przemyć ranę wodą z mydłem, najlepiej wycisnąć jad, zdezynfekować alkoholem, a następnie nanieść na powierzchnię sok z aloesu, aby złagodzić swędzenie.

Pająki chilijskiej róży ognistej mają silne wypadanie włosów, co jest formą samozachowawczy. Szczecina zwykle rośnie wokół pośladków pająka w ograniczonej liczbie, a kiedy jest złuszczona, pośladki są nagie, a nowe rosną dopiero po wylinki. Końce włosia są haczykowate i trujące, przez co mogą powodować dyskomfort dla ludzkiego ciała. Obserwując hodowanego pająka zwracaj uwagę na oddech i ruchy, starając się nie opierać głowy na jego pośladkach. Dla ludzi, dopóki włosie nie leci do oczu ani do ciała podczas oddychania, nie jest to duży problem, jest tylko trochę bolesne i swędzące, a po pewnym czasie będzie dobrze. Osoby wrażliwe odczują zaczerwienienie, a osoby bardziej wrażliwe będą miały cięższe objawy skórne i będą musiały iść do szpitala.