Jak kształtuje się wysoka wrażliwość w relacjach międzyludzkich?
2022-05-07
W relacjach międzyludzkich zawsze znajdą się ludzie, którzy mają trudności z kontrolowaniem swojego „wewnętrznego dramatu” i martwią się, że inni dadzą im „złe recenzje”. Tacy ludzie zwykle źle się bawią, a większość z nich doświadcza lęku, strachu i depresji, zarówno emocjonalnie, jak i w przyjaźni.
[1111111111] Ci, którzy „myślą za dużo”, mają zwykle następujące cechy:
1. Mówiąc i robiąc różne rzeczy, zwracaj szczególną uwagę na uczucia innych osób
2. Zawsze martw się, że inni Cię odrzucą, skrytykują, znienawidzą
3. Bądź dobry w obserwowaniu, potrafisz dostrzec niewerbalne wyrazy innych osób, takie jak mimika, oczy i drobne ruchy.
4. Czasami niechętnie wyrażają swoje prawdziwe myśli i uczucia, a nawet unikają kontaktów z ludźmi
5. Kiedy jest naprawdę krytykowany lub odrzucany, pozornie udaje, że wszystko w porządku, ale jego wewnętrzna reakcja jest często gwałtowna
Jeśli wszystkie powyższe cechy pasują do ciebie, to w związkach prawdopodobnie jesteś typem „bardzo wrażliwym”. Dla osób o wysokiej wrażliwości interpersonalnej każda interakcja społeczna jest jak test. Wrażliwość interpersonalna jest właściwie cechą osobowości. Osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej zwracają szczególną uwagę na zachowanie i uczucia otaczających ich osób podczas interakcji z innymi i są szczególnie wrażliwe na odrzucenie i ocenę.
Ta wysoka wrażliwość na negatywne sprzężenie zwrotne w procesie komunikacji przejawia się głównie w dwóch aspektach:
1. Poznawczo i emocjonalnie osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej przywiązują zbyt dużą wagę do ewentualnych negatywnych informacji zwrotnych od innych osób
2. Na przykład, to tak, jakbyśmy zaczęli patrzeć w tę i z powrotem i wyobrażać sobie odrzucenie, zanim poprosimy o pomoc innych.
Czasami, ponieważ jestem zbyt zaniepokojony, będę odkładał prośbę o pomoc do momentu, w którym nie odważę się mówić. Na poziomie behawioralnym osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej są bardziej skłonne do nadmiernej reakcji na negatywną informację zwrotną od innych. Kontynuując powyższy przykład, jeśli nasza prośba o pomoc zostanie z jakiegoś powodu odrzucona, jesteśmy w stanie niepokoju i porażki. I jeszcze przez długi czas nie będzie się ze sobą kontaktował, ani nie będzie szukał pomocy u innych.
Osobom o wysokiej wrażliwości interpersonalnej brakuje pewności siebie. Zawsze będą błędnie interpretować intencje i działania innych, zawstydzać się podczas interakcji z ludźmi, zachowywać się niezręcznie lub po prostu unikać interakcji społecznych.
Można powiedzieć, że ich serca są w rzeczywistości bardzo kruche. W obawie przed odrzuceniem i nielubieniem przez innych nie śmiem nikomu ujawniać swojego wewnętrznego, być może niedoskonałego ja. Nawet czasami osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej podejmą inicjatywę, aby pokazać, że nie lubią się nawzajem, gdy sądzą, że druga strona może ich nienawidzić, aby utrzymać swoją arogancką i kruchą samoocenę.
Często popadają w zwątpienie, zastanawiając się, czy za dużo myślą, a jednocześnie martwią się o niezadowolenie innych z nich. Trudno jest nam czuć się szczęśliwym, jeśli przez długi czas martwimy się i walczymy.
Wiele badań wykazało, że wysoka wrażliwość w związkach może negatywnie wpływać na nasze społeczne, emocjonalne, fizyczne i duchowe:
[1111111111] 1. Depresja społeczna i emocjonalna
Wiele osób o wysokiej wrażliwości interpersonalnej tłumi swoje myśli, emocje i potrzeby, ponieważ za bardzo martwią się tym, co myślą o nich inni. Z biegiem czasu, z powodu samospełniających się proroctw, jest bardzo prawdopodobne, że ludzie wokół nich faktycznie je zignorują, powodując, że będą stale napotykać przeszkody w ich związkach. Kiedy relacje międzyludzkie stają się skomplikowane, osoby o wysokiej wrażliwości doświadczają intensywnego niepokoju, a nawet wykazują tendencję do wycofywania się z interakcji społecznych.
[1111111111] 2. Ryzyko choroby psychicznej
Wysoka wrażliwość relacji może zwiększać ryzyko chorób psychicznych, w tym depresji, lęku i innych. Ze względu na nadmierne zainteresowanie ocenami osób wokół nich, osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej często próbują zaspokajać potrzeby innych poprzez ciągłe „zmienianie się”. I w tego rodzaju „zmianach” wciąż i wciąż często ignorują prawdziwe żądania swoich serc.
Jak kształtuje się wysoka wrażliwość relacji międzyludzkich?
[1111111111] 1. Rodzicielski styl „bezwzględnej kontroli”
Badania pokazują, że nadopiekuńczy rodzice w dzieciństwie mogą sprawić, że dzieci będą wrażliwe i niespokojne w kontaktach z innymi. Wśród nich najbardziej narażeni na rozwój nadwrażliwości w związkach są „kontrolujący” rodzice, którzy są nadopiekuńczy i rzadko opiekują się swoimi dziećmi.
[1111111111] W związku przywiązania dzieci będą dokonywać dwóch osądów:
Jednym z nich jest ustalenie, czy rodzina jest w stanie zadbać o siebie i być samowystarczalna;
Drugim jest osądzenie, czy jesteś godny miłości w oczach swojej rodziny.
Rodzice, którzy są „bezwzględni i kontrolujący” nie tylko uniemożliwiają swoim dzieciom poznawanie świata zewnętrznego, ale także często zaprzeczają ich potrzebie towarzystwa i afirmacji. Doświadczenie bycia pominiętym i powstrzymywania się we wczesnych związkach przywiązania może doprowadzić nas do dorastania w przekonaniu, że nie jesteśmy warci miłości i musimy polegać na pozytywnych zewnętrznych ocenach, aby się upewnić. Jednocześnie trudno nam też ufać innym i wierzyć, że inni nas odrzucą i odrzucą, tak jak nasi rodzice.
2. Frustracja potrzeb psychologicznych
Sfrustrowane potrzeby psychologiczne odnoszą się do zaburzeń w indywidualnym doświadczaniu potrzeb psychologicznych, zwykle pod wpływem przeszłych doświadczeń społecznych.
[1111111111] Osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej mogły doświadczyć następujących sytuacji:
W przeszłości mieliśmy w sercu takie potrzeby, jak panika, gdy zrobiliśmy coś złego, i chęć pocieszenia. Ale z opinii innych wynika, że branie odpowiedzialności za złe postępowanie i potrzebę pocieszenia jest oznaką słabości. Taka informacja zwrotna sprawia, że czujemy, że nasze własne potrzeby psychologiczne same w sobie nie są dobre, a posiadanie ich oznacza „nie mogę tego zrobić”. Im więcej mamy podobnych doświadczeń, tym bardziej sfrustrowane stają się nasze potrzeby psychologiczne. Częsta frustracja potrzebami psychologicznymi może wpłynąć na kształtowanie naszych zdolności interpersonalnych, czyniąc nas wrażliwymi w związkach i wypierając siebie przed rozmową.
[1111111111] Jak się dostosowujemy?
Chociaż nadwrażliwość w związkach może przysporzyć nam wielu kłopotów i ryzyka, sama w sobie jest cechą charakteru, a nie chorobą. W końcu nadwrażliwość w związku ujawnia nasz ciągły lęk przed związkami i frustracje, które narastają przez lata.
W pewnym sensie żadne z tych zmartwień i wrażliwości nie są zbyteczne, chronią cię przed wyimaginowanymi krzywdami, jedynym problemem jest to, że te krzywdy zwykle nie mają miejsca.
Tak więc, kiedy dostosowujemy się, pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, to być bardziej ostrożnym.
Kiedy szczególnie martwimy się o odrzucenie przez innych?
1. Rozmawiając z kim szczególnie boisz się ich krytyki i zaprzeczenia?
2. Jaka była Twoja reakcja w tamtym czasie? Jakie jest twoje wewnętrzne odczucie?
3. Zadaj sobie te pytania i nie zmieniaj ich od razu.
Po prostu zaakceptuj to, kim jesteśmy i stań się bardziej świadomy tego, kim jesteśmy. Następnie możemy głębiej zbadać podstawowe przekonania stojące za naszymi zmartwieniami i lękami.
Zgodnie z teorią terapii poznawczo-behawioralnej, podstawowe przekonania określają, jak postrzegamy siebie, innych i jak rozumiemy świat zewnętrzny. Nawet jeśli przejawy nadwrażliwości interpersonalnej są takie same, każdy z nas może mieć inne podstawowe przekonania.
Nasze podstawowe przekonania możemy znaleźć za pomocą niektórych książek, kursów lub psychologów. W trakcie tego procesu możemy uświadomić sobie, w jaki sposób nasze podstawowe przekonania wpływają na sposób, w jaki postrzegamy innych.
Na tej podstawie musimy zrozumieć, że każda podstawowa wiara w naszych sercach, pozornie niezachwiana, w rzeczywistości reprezentuje pewne niezaspokojone potrzeby:
1. Być rozpoznawanym i chwalonym
2. Być docenianym i zaufanym
3. Bądź dobrze przyjęty i traktowany
Zidentyfikuj nasze prawdziwe potrzeby, ponieważ za każdym razem, gdy te potrzeby są zaspokajane, mamy okazję zmienić nasze postrzeganie i wstrząsnąć tymi negatywnymi przekonaniami. Być może ci z nas, którzy są bardzo wrażliwi na relacje międzyludzkie, potrzebują znacznie więcej czasu niż inni, aby uwierzyć, że w relacjach międzyludzkich nie ma tak wiele odrzucenia i krytyki.
Nawet te odrzucenia i krytyka, które się pojawiają, często nie są skierowane do nas. Do dnia dzisiejszego każda nasza próba była odważną i satysfakcjonującą przygodą. Zaprowadzą nas krok po kroku, aby oczyścić mgłę strachu z naszych serc i zobaczyć prawdę w naszych związkach.
[1111111111] Ci, którzy „myślą za dużo”, mają zwykle następujące cechy:
1. Mówiąc i robiąc różne rzeczy, zwracaj szczególną uwagę na uczucia innych osób
2. Zawsze martw się, że inni Cię odrzucą, skrytykują, znienawidzą
3. Bądź dobry w obserwowaniu, potrafisz dostrzec niewerbalne wyrazy innych osób, takie jak mimika, oczy i drobne ruchy.
4. Czasami niechętnie wyrażają swoje prawdziwe myśli i uczucia, a nawet unikają kontaktów z ludźmi
5. Kiedy jest naprawdę krytykowany lub odrzucany, pozornie udaje, że wszystko w porządku, ale jego wewnętrzna reakcja jest często gwałtowna
Jeśli wszystkie powyższe cechy pasują do ciebie, to w związkach prawdopodobnie jesteś typem „bardzo wrażliwym”. Dla osób o wysokiej wrażliwości interpersonalnej każda interakcja społeczna jest jak test. Wrażliwość interpersonalna jest właściwie cechą osobowości. Osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej zwracają szczególną uwagę na zachowanie i uczucia otaczających ich osób podczas interakcji z innymi i są szczególnie wrażliwe na odrzucenie i ocenę.
Ta wysoka wrażliwość na negatywne sprzężenie zwrotne w procesie komunikacji przejawia się głównie w dwóch aspektach:
1. Poznawczo i emocjonalnie osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej przywiązują zbyt dużą wagę do ewentualnych negatywnych informacji zwrotnych od innych osób
2. Na przykład, to tak, jakbyśmy zaczęli patrzeć w tę i z powrotem i wyobrażać sobie odrzucenie, zanim poprosimy o pomoc innych.
Czasami, ponieważ jestem zbyt zaniepokojony, będę odkładał prośbę o pomoc do momentu, w którym nie odważę się mówić. Na poziomie behawioralnym osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej są bardziej skłonne do nadmiernej reakcji na negatywną informację zwrotną od innych. Kontynuując powyższy przykład, jeśli nasza prośba o pomoc zostanie z jakiegoś powodu odrzucona, jesteśmy w stanie niepokoju i porażki. I jeszcze przez długi czas nie będzie się ze sobą kontaktował, ani nie będzie szukał pomocy u innych.
Osobom o wysokiej wrażliwości interpersonalnej brakuje pewności siebie. Zawsze będą błędnie interpretować intencje i działania innych, zawstydzać się podczas interakcji z ludźmi, zachowywać się niezręcznie lub po prostu unikać interakcji społecznych.
Można powiedzieć, że ich serca są w rzeczywistości bardzo kruche. W obawie przed odrzuceniem i nielubieniem przez innych nie śmiem nikomu ujawniać swojego wewnętrznego, być może niedoskonałego ja. Nawet czasami osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej podejmą inicjatywę, aby pokazać, że nie lubią się nawzajem, gdy sądzą, że druga strona może ich nienawidzić, aby utrzymać swoją arogancką i kruchą samoocenę.
Często popadają w zwątpienie, zastanawiając się, czy za dużo myślą, a jednocześnie martwią się o niezadowolenie innych z nich. Trudno jest nam czuć się szczęśliwym, jeśli przez długi czas martwimy się i walczymy.
Wiele badań wykazało, że wysoka wrażliwość w związkach może negatywnie wpływać na nasze społeczne, emocjonalne, fizyczne i duchowe:
[1111111111] 1. Depresja społeczna i emocjonalna
Wiele osób o wysokiej wrażliwości interpersonalnej tłumi swoje myśli, emocje i potrzeby, ponieważ za bardzo martwią się tym, co myślą o nich inni. Z biegiem czasu, z powodu samospełniających się proroctw, jest bardzo prawdopodobne, że ludzie wokół nich faktycznie je zignorują, powodując, że będą stale napotykać przeszkody w ich związkach. Kiedy relacje międzyludzkie stają się skomplikowane, osoby o wysokiej wrażliwości doświadczają intensywnego niepokoju, a nawet wykazują tendencję do wycofywania się z interakcji społecznych.
[1111111111] 2. Ryzyko choroby psychicznej
Wysoka wrażliwość relacji może zwiększać ryzyko chorób psychicznych, w tym depresji, lęku i innych. Ze względu na nadmierne zainteresowanie ocenami osób wokół nich, osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej często próbują zaspokajać potrzeby innych poprzez ciągłe „zmienianie się”. I w tego rodzaju „zmianach” wciąż i wciąż często ignorują prawdziwe żądania swoich serc.
Jak kształtuje się wysoka wrażliwość relacji międzyludzkich?
[1111111111] 1. Rodzicielski styl „bezwzględnej kontroli”
Badania pokazują, że nadopiekuńczy rodzice w dzieciństwie mogą sprawić, że dzieci będą wrażliwe i niespokojne w kontaktach z innymi. Wśród nich najbardziej narażeni na rozwój nadwrażliwości w związkach są „kontrolujący” rodzice, którzy są nadopiekuńczy i rzadko opiekują się swoimi dziećmi.
[1111111111] W związku przywiązania dzieci będą dokonywać dwóch osądów:
Jednym z nich jest ustalenie, czy rodzina jest w stanie zadbać o siebie i być samowystarczalna;
Drugim jest osądzenie, czy jesteś godny miłości w oczach swojej rodziny.
Rodzice, którzy są „bezwzględni i kontrolujący” nie tylko uniemożliwiają swoim dzieciom poznawanie świata zewnętrznego, ale także często zaprzeczają ich potrzebie towarzystwa i afirmacji. Doświadczenie bycia pominiętym i powstrzymywania się we wczesnych związkach przywiązania może doprowadzić nas do dorastania w przekonaniu, że nie jesteśmy warci miłości i musimy polegać na pozytywnych zewnętrznych ocenach, aby się upewnić. Jednocześnie trudno nam też ufać innym i wierzyć, że inni nas odrzucą i odrzucą, tak jak nasi rodzice.
2. Frustracja potrzeb psychologicznych
Sfrustrowane potrzeby psychologiczne odnoszą się do zaburzeń w indywidualnym doświadczaniu potrzeb psychologicznych, zwykle pod wpływem przeszłych doświadczeń społecznych.
[1111111111] Osoby o wysokiej wrażliwości interpersonalnej mogły doświadczyć następujących sytuacji:
W przeszłości mieliśmy w sercu takie potrzeby, jak panika, gdy zrobiliśmy coś złego, i chęć pocieszenia. Ale z opinii innych wynika, że branie odpowiedzialności za złe postępowanie i potrzebę pocieszenia jest oznaką słabości. Taka informacja zwrotna sprawia, że czujemy, że nasze własne potrzeby psychologiczne same w sobie nie są dobre, a posiadanie ich oznacza „nie mogę tego zrobić”. Im więcej mamy podobnych doświadczeń, tym bardziej sfrustrowane stają się nasze potrzeby psychologiczne. Częsta frustracja potrzebami psychologicznymi może wpłynąć na kształtowanie naszych zdolności interpersonalnych, czyniąc nas wrażliwymi w związkach i wypierając siebie przed rozmową.
[1111111111] Jak się dostosowujemy?
Chociaż nadwrażliwość w związkach może przysporzyć nam wielu kłopotów i ryzyka, sama w sobie jest cechą charakteru, a nie chorobą. W końcu nadwrażliwość w związku ujawnia nasz ciągły lęk przed związkami i frustracje, które narastają przez lata.
W pewnym sensie żadne z tych zmartwień i wrażliwości nie są zbyteczne, chronią cię przed wyimaginowanymi krzywdami, jedynym problemem jest to, że te krzywdy zwykle nie mają miejsca.
Tak więc, kiedy dostosowujemy się, pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, to być bardziej ostrożnym.
Kiedy szczególnie martwimy się o odrzucenie przez innych?
1. Rozmawiając z kim szczególnie boisz się ich krytyki i zaprzeczenia?
2. Jaka była Twoja reakcja w tamtym czasie? Jakie jest twoje wewnętrzne odczucie?
3. Zadaj sobie te pytania i nie zmieniaj ich od razu.
Po prostu zaakceptuj to, kim jesteśmy i stań się bardziej świadomy tego, kim jesteśmy. Następnie możemy głębiej zbadać podstawowe przekonania stojące za naszymi zmartwieniami i lękami.
Zgodnie z teorią terapii poznawczo-behawioralnej, podstawowe przekonania określają, jak postrzegamy siebie, innych i jak rozumiemy świat zewnętrzny. Nawet jeśli przejawy nadwrażliwości interpersonalnej są takie same, każdy z nas może mieć inne podstawowe przekonania.
Nasze podstawowe przekonania możemy znaleźć za pomocą niektórych książek, kursów lub psychologów. W trakcie tego procesu możemy uświadomić sobie, w jaki sposób nasze podstawowe przekonania wpływają na sposób, w jaki postrzegamy innych.
Na tej podstawie musimy zrozumieć, że każda podstawowa wiara w naszych sercach, pozornie niezachwiana, w rzeczywistości reprezentuje pewne niezaspokojone potrzeby:
1. Być rozpoznawanym i chwalonym
2. Być docenianym i zaufanym
3. Bądź dobrze przyjęty i traktowany
Zidentyfikuj nasze prawdziwe potrzeby, ponieważ za każdym razem, gdy te potrzeby są zaspokajane, mamy okazję zmienić nasze postrzeganie i wstrząsnąć tymi negatywnymi przekonaniami. Być może ci z nas, którzy są bardzo wrażliwi na relacje międzyludzkie, potrzebują znacznie więcej czasu niż inni, aby uwierzyć, że w relacjach międzyludzkich nie ma tak wiele odrzucenia i krytyki.
Nawet te odrzucenia i krytyka, które się pojawiają, często nie są skierowane do nas. Do dnia dzisiejszego każda nasza próba była odważną i satysfakcjonującą przygodą. Zaprowadzą nas krok po kroku, aby oczyścić mgłę strachu z naszych serc i zobaczyć prawdę w naszych związkach.
