Aktywne zrozumienie choroby psa jest dla właściciela rzeczą dobrą, a nie złą. Może nam pomóc w odpowiednim czasie obserwować stan zdrowia psów domowych i zapobiegać chorobom!

Wraz z rozwojem społeczeństwa zdrowie psów domowych stało się również ważnym dążeniem właścicieli, ponieważ istnieje wiele chorób domowych, które po zakażeniu są trudne do leczenia, zwłaszcza parwowirus psów domowych, który ma bardzo wysoką śmiertelność, a do w pewnym stopniu Również zaraźliwy. Bardzo ważna jest profilaktyka i leczenie. Aby zapobiec parwowirusowi, najpierw zapoznaj się z poniższymi objawami.

Jak rozprzestrzenia się parwowirus?

Chore psy są głównym źródłem infekcji parwowirusem psów domowych, a kał, mocz, wymiociny i ślina chorych psów mają najwyższe poziomy trucizny. Chore psy nadal wydalają toksyny i zarażają inne zdrowe psy. Dlatego też, gdy grupa psów domowych zachoruje, niezwykle trudno jest ją całkowicie usunąć. Oprócz psów, wilki, lisy i niedźwiedzie mogą również zostać zarażone w sposób naturalny. Choroba rozprzestrzenia się głównie poprzez kontakt bezpośredni lub pośredni.

Parwowirusowi można zapobiec poprzez szczepienie. Teoretycznie częstość występowania zaszczepionych psów domowych jest niezwykle niska, ale w przypadku psów domowych poniżej trzech miesięcy lub tych, które nie zostały zaszczepione na czas, prawdopodobieństwo wystąpienia jest znacznie zwiększone.

[1111111111] Jakie są objawy infekcji parwowirusem?

We wczesnym stadium chory pies cierpiał na depresję psychiczną, jadłowstręt, od czasu do czasu miał gorączkę, miękki stolec lub łagodne wymioty, a później dochodziło do częstych wymiotów i ostrej biegunki. Początkowo stolec jest szary, żółty lub mlecznobiały z galaretowatym śluzem, po którym następuje wydzielanie śmierdzących krwawych stolców przypominających sos sojowy lub sok pomidorowy. Psy dotknięte chorobą doświadczają szybkiego odwodnienia, utraty wagi, zapadniętych oczodołów, rozczochranej sierści, nieelastycznej skóry, laryngologicznej siatki kota, zimnych kończyn, wysokiego poziomu depresji, szoku i śmierci.

Zwykle po zakażeniu parwowirusem istnieje kilka klasyfikacji, jedna to zapalenie żołądka i jelit, a druga to zapalenie mięśnia sercowego.

Pierwszy to typ zapalenia żołądka i jelit. Zwykle naturalny okres inkubacji infekcji wynosi od 7 do 14 dni. Początkowe objawy to gorączka, a temperatura ciała może sięgać nawet 40 stopni. Nie jeść, wymiotować itp. Początkowe wymioty to jakiś pokarm, późniejsze wymioty zamienią się w lepką żółtą ciecz, a później również wystąpi biegunka.

Jeśli spojrzysz na ich stolec, najpierw zacznie się robić papkowaty, potem w miarę postępu choroby zmieni kolor na czerwony lub brązowy, a zapach będzie silniejszy. Gałki oczne psa również zaczną opadać i stają się bardzo wychudzone. W tej chwili wymagane jest terminowe badanie i leczenie.

Drugi to parwowirus typu mięśnia sercowego, powszechnie występujący u szczeniąt. Objawia się to głównie biegunką, wycie, nagle ciało staje się słabe itp., a oddech zaczyna się skracać, co wkrótce zniknie. W ciężkich przypadkach śmierć może nastąpić w krótkim czasie.

Zwykle psy domowe nie mają biegunki we wczesnych stadiach infekcji parwowirusem, co jest rzadkie.

Chociaż parwowirus dla psów domowych jest okropny i ma wysoką śmiertelność, nie oznacza to, że nie można go leczyć. Jeśli stwierdzisz, że Twój pies ma powyższe schorzenia, musisz zwrócić uwagę i zabrać go do szpitala na leczenie i badanie na czas. Jeśli jest mały, wczesne leczenie jest nadal korzystne.

Jak odróżnić parwowirusa od przeziębienia?

Przekonamy się, że początkowe objawy parwowirusa są bardzo podobne do objawów przeziębienia u psów domowych, więc jak odróżnić te dwie choroby od objawów?

Po pierwsze, psy często mają zawroty głowy, senność i nie są w stanie nadążyć za zabawkami i smacznymi smakołykami, gdy są przeziębione. Uczucie ciepła w dotyku niż wcześniej, zaczerwienione oczy, katar, duszność itp.

Oprócz wspomnianych wyżej objawów przeziębienia, parwowirus jest głównie objawem żołądkowo-jelitowym, przy czym biegunka i wymioty są najbardziej oczywistymi objawami, a objawy nasilają się, czemu towarzyszą wymioty i biegunka z krwią. Warto wspomnieć, że parwowirus jest bardzo łatwy do odróżnienia w szpitalach dla zwierząt i istnieją powiązane testy paskowe lub badania krwi. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies nie jest zwykłym przeziębieniem, jest to najbardziej praktyczny i najbezpieczniejszy sposób, aby udać się do szpitala na badanie.