ظاهر برفک بسیار ساده است. اگرچه پرهای رنگارنگی وجود ندارد، اما این پرنده صدای بسیار بلند و آوازی خوش آهنگ دارد. بسیار دلپذیر است و همیشه پرنده قفسی معروفی در چین بوده است.

برفک دوست دارد در بوته های کوه ها و در بوته ها یا جنگل های بامبو نزدیک روستاها نشسته باشد. آنها هشیار و ترسو هستند، اغلب در علف های زیر جنگل به جستجوی غذا می پردازند و در پرواز در مسافت های طولانی خوب نیستند. در طول فصل تولید مثل، نرها به تنهایی در میان علف های هرز و شاخه ها پنهان می شوند. در آواز خواندن بسیار خوب است. صدا بسیار بلند است و آهنگ ها خوش آهنگ است. همه چیزخوار است و عمدتاً از حشرات تغذیه می کند، به ویژه در فصل تولید مثل؛ همچنین دانه های گیاهی و میوه های وحشی را می خورد. پراکنده در لائوس، شمال ویتنام و نواحی ساحلی جنوب شرقی چین، پرنده ای ساکن در مرکز چین، جنوب چین، هاینان و تایوان است.

ظاهر مورفولوژیکی برفک

برفک های نوجوانی رنگ بدن کاملاً متفاوتی با برفک بالغ دارند. این نوجوان 7 ماهه دارای بالاتنه قهوه ای روشن، بدون راه راه عمودی، بدون لکه عرضی در دم و زیر اندام سفید مایل به قهوه ای بدون نوارهای عمودی و افقی است. نوجوانان نه ماهه شبیه بزرگسالان هستند، اما با پرهای کمی تیره تر، با نوارهای عمودی قهوه ای تیره در بالای سر تا قسمت بالایی پشت، گلو تا قفسه سینه.

برفک های نر و ماده دارای پرهای مشابهی هستند. پیشانی برنزه است، بالای سر تا قسمت بالایی پشت به رنگ قهوه ای مایل به زرد است و نوارهای طولی پهن قهوه ای مشکی از پیشانی تا قسمت بالایی پشت وجود دارد، نوارهای طولی در جلو تیره و در پشت روشن است و امتداد دارد. به یک خط نازک در کنار گردن، مانند الگوی ابرو، بنابراین به آن برفک می گویند (زیرگونه تایوان الگوی ابرو ندارد). پرهای چشم قهوه ای تیره و پرهای گوش در سمت سر، روکش بال های بالایی قهوه ای قهوه ای زیتونی در بقیه قسمت های بالاتنه، پرهای بال قهوه ای تیره، پرهای پرواز بیرونی، پرهای بیرونی تزئین شده با حاشیه های قهوه ای، کفی نیز حاشیه قهوه ای پهن. پرهای پرواز داخلی به رنگ قهوه ای مایل به زرد و قهوه ای زیتونی، پرهای دم قهوه ای تیره یا قهوه ای تیره، با بسیاری از نقاط افقی قهوه ای تیره نامحسوس، و دم قهوه ای تیره است. چانه، گلو، قسمت فوقانی سینه و سمت قفسه سینه به رنگ زرد مایل به قهوه ای با نوارهای طولی سیاه مایل به قهوه ای، بقیه قسمت های پایین بدن نیز زرد مایل به قهوه ای است، پهلوها بدون نوارهای طولی تیره تر است، وسط شکم خاکستری کثیف است، ناحیه اطراف مقعد قهوه ای است و پوشش زیر بال ها زرد مایل به قهوه ای است.

بدن برفک باریک، با دوکی شکل کمی بزرگ در وسط دو انتها، و طرح کلی ساده است. به طور کلی پرهای قسمت بالایی بدن به رنگ زیتونی، پرهای پایین شکم به رنگ سبز مایل به قهوه ای یا زرد مایل به قهوه ای و وسط پرهای پایین شکم به رنگ خاکستری مایل به سفید بدون راه راه هستند؛ پرهای روی سر، سینه، گردن و دم تیره تر، با نوارهای سیاه یا افقی است. دایره های چشم آن سفید است و هر چشمی ابرویی سفید دارد که به طور متقارن از جلو به عقب امتداد می یابد، اکثرا هلالی و ابرویی شکل، بسیار زیبا.

انتهای جلویی سر برفک دارای منقار شاخی است که عضوی است برای نوک زدن، شانه زدن پرها، مبارزه و آواز خواندن. پوزه به طور کلی حدود 20-25 میلی متر طول دارد و پوزه بالایی کمی بلندتر از پوزه پایینی است. کوتیکول منقار بالایی قهوه‌ای مایل به سیاه با مساحت بزرگ‌تر است و کوتیکول منقار پایین قهوه‌ای مایل به سیاه است، اما رنگ روشن‌تر و کوچک‌تر از منقار بالایی دارد. سوراخ های بینی در پشت و قسمت بالایی پوزه وجود دارد. ریش سیاه بلندی نزدیک پیشانی او می روید.

دو پلک آن گرد است. به دلیل رنگدانه های بصری متفاوت در چشم، رنگ های متنوعی از «شن چشم» تولید می شود. لایه ای از غشای نشاط آور در قسمت بیرونی کره چشم وجود دارد که معمولاً در حین پرواز برای محافظت از کره چشم به شدت باز و بسته می شود. خارجی ترین لایه کره چشم دارای یک حلقه چشم است که از کره چشم نیز محافظت می کند. سوراخ هایی به اندازه سویا در پشت چشم وجود دارد که توسط موهای گوش احاطه شده است که به جمع آوری امواج صوتی کمک می کند.

برفک بال های بلندتری دارد و طول پرهای پرواز از پروتوراکس تا پشت حدود 75 میلی متر است. هنگامی که بال ها باز می شوند، سمت چپ و راست 90-110 میلی متر عرض دارند. برفک ها فاقد غدد هستند. تنها غدد پوستی غدد دمی نامیده می شوند که در قاعده پرهای دم متولد می شوند و برای محافظت از پرها در برابر تغییر شکل و ضد آب شدن، روغن ترشح می کنند. قسمت پایینی بدن پنجه هایی است که عموماً قهوه ای مایل به زرد کم رنگ است و ساق پا حدوداً 40 میلی متر ارتفاع دارد.