İskender papağanları evcil hayvan pazarında daha yaygın kuşlar değildir, ancak pek çok hayranı vardır. İnsanların onları sevmesinin üç ana nedeni vardır: Birincisi güzel tüyleri var, ikincisi konuşmayı öğrenebiliyorlar, üçüncüsü iyi huylular. İskender papağanı, Asya'da birçok ülkede yayılış gösterse de, sayısı giderek azalmaktadır ve insan avı, azalmasının ana nedenlerinden biridir.

İskender papağanları hakkında bilginiz olmayabilir, Asya'daki en büyük muhabbet kuşlarıdır, vücut uzunlukları 60 cm'yi geçebilir, eğer onları tutmak istiyorsanız daha büyük bir kafes hazırlamak isteyebilirsiniz.

Esir yetiştirilmiş Alexandra papağanları, yeni ortamlarına vahşi Alexandra papağanlarından daha hızlı adapte olurlar ve üremeleri de daha kolaydır.

İskender papağanının morfolojik özellikleri

Alexander papağanları, vücut uzunluğu 55 cm'den az olmayan ve maksimum bireysel uzunluğu 62 cm olan büyük boyutludur. Vücut uzunlukları nedeniyle ağırlıkları çok hafif değildir. Tipik olarak, bir Alexandra papağanı yaklaşık 230 gram. Uzaktan, kuşun vücut renginin ağırlıklı olarak yeşil olduğunu ve belirgin kırmızı bir gagası olduğunu göreceksiniz, ancak gagalarının hepsi kırmızı değil. Yakından bakarsanız gagalarının ucunun sarı olduğunu göreceksiniz.

İskender papağanlarının vücut rengi esas olarak yeşil olsa da, diğer renklerde tüyleri olmadığı anlamına gelmez. Örneğin yanakları ve boyunları yeşil değil gri-mavidir, dış kanat örtüleri bantlıdır. Mor tüyleri vardır; göbekleri sarı-yeşildir; kuyruklarının ucu ve içi sarı vb.

Birçok kuş gibi, farklı cinsiyetteki Alexandrine papağanları da farklı morfolojik özelliklere sahiptir. Dişiler gibi boyunlarında erkekler gibi siyah ve pembe halkalı tüyleri yoktur. Ayrıca kuşların cinsiyetini nasıl belirlediğimiz konusunda da önemli bir faktördür. uyarınca. Genç kuşların daha çok dişilere benzediğini, ancak yetişkin bir kuşun tüy rengini tamamen geliştirmesinin en az 32 ay sürdüğünü belirtmek önemlidir.

İskender papağanı yetiştirme bilgisi

İskender papağanları bakıcılarıyla iletişim kurmayı sever. Yetiştiriciler uzun süre evden uzaktaysa veya evdeki kuşlarla iletişim kurmuyorsa, tüy gagalamaya eğilimlidirler. Ağır vakalarda tüyleri tamamen gagalanabilir. Kuşların tüy gagalamalarını önlemek için yetiştiriciler onlarla sık sık etkileşime girmelidir. Aslında kuşlarla etkileşim kurmak sadece tüy gagalamanın ortaya çıkmasını engellemekle kalmaz, aynı zamanda kuşlarla olan ilişkinizi de geliştirir.Neden olmasın?

Tabii ki tüy gagalamanın nedenleri "yalnızlık, boşluk, soğuk" ile sınırlı değil, paraziter hastalıklar ve yem sorunları gibi Alexander papağanlarının tüy gagalamasına neden olabilir. Tüy gagalama fenomeni meydana geldiği sürece, yetiştirici, görmek istemediği daha ciddi bir durumdan kaçınmak için derhal nedenini bulmalı ve zamanında çözmelidir.

Tüy gagalama sorununa ek olarak, sahiplerinin daha fazla endişe duyduğu bir diğer konu, Alexander papağanlarının yapay olarak yetiştirilip yetiştirilmemesidir. Alexandra papağanı yetiştirmek istiyorsanız, satın alırken yapay olarak yetiştirilmiş, insanların sağladığı ortama daha hızlı uyum sağlayacak ve üremesi özellikle zor olmayan kuşları seçmelisiniz.

İskender papağanlarının üreme mevsimi Kasım'dan Nisan'a kadardır. Bu zamanı kaçırırsanız, sadece bir sonraki döngü için bekleyebilirsiniz. Yetiştiricilerin daha iyi bir yaşam ortamı sağlamak için Alexander papağanlarının yuva kutularının düzenine dikkat etmesi gerekir. Alexandrine papağanlarının yuva kutularının düzeni bazı kuşlarınkinden biraz farklı olabilir ve yuva kutuları daha yüksek yerlere yerleştirilebilir ve yuva kutularının derinliği çok sığ olmamalıdır. Anne kuş yavruya baktığı için, yetiştirici anne kuşa yeterli ve besleyici gıda sağlamalıdır.

Kendi yetiştirdiği Alexandra papağanları iyi eğitimlidir ve doğru rehberlikle dil yeteneklerine hayran kalacaksınız.